-
题林进士玉芝西涧小隐
古诗《题林进士玉芝西涧小隐》宋·连文凤,小山寻杖屦,璧水叹荆榛。结屋依泉石,弹冠谢俗尘。伤心天宝事,散发义熙民。芝岭甘幽旷,桃源慕隐沦。田园谋老计,花竹结芳邻。孔孟惟忧道,夷齐不患...
-
雪
古诗《雪》宋·连文凤,几片飘从客鬓来,光摇老眼白皑皑。不因枯树今朝见,只道寒梅昨夜开。是处园林迎腊到,一时天地唤春回。凭谁寄语问滕六,乞与人间此种栽。
-
送陈仲甫挟书游甫里
古诗《送陈仲甫挟书游甫里》宋·连文凤,西风客影鬓毛苍,此去携琴又一方。欲向书中消日月,何妨篱下寄文章。于今蜀道无平地,到处并州即故乡。茶灶笔床犹在否,烦君移棹问沧浪。
-
秋怀·其七
古诗《秋怀·其七》宋·连文凤,阴阴陵上柏,离离陵上草。樵儿与牧竖,踯躅陵上道。蜕骨出榛莽,后土不爱宝。衰蝉吊寂寞,寒蟾照枯槁。白云散同漫,西风不敢扫。盖棺千年后,既往不能...
-
湖上
古诗《湖上》宋·连文凤,东风残柳旧烟青,不见长亭共短亭。几处王孙芳草地,胡僧相对坐看经。
-
重游天竺
古诗《重游天竺》宋·连文凤,何年飞去竺国峰,下际沧海蟠蛟龙。崛奇诡怪献万状,八风播荡吹不融。千年老藤无根树,长疑上有仙人住。山空月白玄猿啼,咫尺蓬莱隔尘雾。瑶草春深不复...
-
对兰
古诗《对兰》宋·连文凤,蔼蔼抱幽姿,幽人得自怡。爱之似君子,好不在花枝。浊世已如许,香心终未衰。窗前堪作伴,閒读九歌词。
-
董源山水图为北客赋
古诗《董源山水图为北客赋》宋·连文凤,江南本是山水国,峡影峨云插空碧。世人爱画不爱真,一幅生绡悬素壁。董生好手毕宏上,意在笔先方落笔。云关岫幌扫层青,月浦烟汀写修白。纵横琐细分毫...
-
送张仲实游姑苏
古诗《送张仲实游姑苏》宋·连文凤,君本吴下居,复作吴下游。爱此山水佳,役役不得休。卓哉太史公,涉猎纵冥搜。往躅谁能追,而有苏子由。寥寥百载后,渺渺皆予愁。江南地益卑,士习日益...
-
寄悼浦江吴县令清翁
古诗《寄悼浦江吴县令清翁》宋·连文凤,曾于诗里识清名,几夜吟看婺女星。番令宅前花未盛,延陵墓上草先青。灯摇残月佳人哭,碑立斜阳御史铭。一纸哀歌和泪寄,山高水远树冥冥。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
酬卢宗说见贻
古诗《酬卢宗说见贻》宋·连文凤,我有离别肠,一日回百周。流光日以迈,离别何时休。仓庚求友声,朝莫鸣相酬。暖风老麦熟,秀野新阴稠。美人隔吴树,皓月明苏州。相望倚寥廓,孤怀抱绸...
-
秋怀·其五
古诗《秋怀·其五》宋·连文凤,茫茫秋水波,灼灼芙蓉姿。采之不盈匊,及此行乐时。阳鸟来南翔,玄鸟将西归。羁旅独牵营,泯默生穷思。美人不可见,长歌以自怡。
-
对月怀故人
古诗《对月怀故人》宋·连文凤,相思不成寐,风露夜漫漫。明月此时好,故人何处看。客愁杯酒尽,秋影一灯残。空羡楼前雁,欲飞无羽翰。
-
鹡鸰
古诗《鹡鸰》宋·连文凤,朝兮呼相食,莫兮呼相集。行行水之湄,止止原之隰。行止相与言,慎勿罗网入。君看禽鸟心,犹念在原息。嗟哉郑氏子,糊口不自给。
-
枕易
古诗《枕易》宋·连文凤,身世相忘象外天,清风一枕几千年。有时默默焚香坐,閒看白云心自玄。
-
寄庐陵刘国博会孟先辈
古诗《寄庐陵刘国博会孟先辈》宋·连文凤,吁嗟天地何梦中,魈魌日夜嘘寒风。万物元气销铄尽,文章千古无时穷。先生驱文挟风雨,笔势不停心自语。頖池水暖芹正香,物换星移时不鲁。昔鲁东门已无...
-
送友人建康入道
古诗《送友人建康入道》宋·连文凤,郁郁文章不称时,岂堪寂寞寄人篱。早知乱后为儒误,始恨年来入道迟。春晚茅山犹有朮,秋深商岭已无芝。何当乘此清风去,共看山家未了棋。
-
种菖蒲
古诗《种菖蒲》宋·连文凤,此种即昌阳,棱棱九节长。薜萝不敢碧,窗户自生香。病眼看能醒,閒心觉渐凉。余非学仙者,莫问引年方。