-
偈颂四十二首·其二十四
古诗《偈颂四十二首·其二十四》宋·释祖先,诸人知处良遂知,良遂知处人不知。王维已死无人画,留得青山对落晖。
-
偈颂四十二首·其九
古诗《偈颂四十二首·其九》宋·释祖先,马祖升堂,百丈卷席。正令不行,拗曲作直。
-
临终偈
古诗《临终偈》宋·释祖先,末后一句,已成忉怛。写出人前,千错万错。
-
示南华行者
古诗《示南华行者》宋·释祖先,黄梅会里七千指,虎骤龙驰空点胸。碓蹯老卢愚且拙,坤维占断最高峰。
-
颂古三首·其一
古诗《颂古三首·其一》宋·释祖先,应无所住以生心,大地山河一发沉。从此别开穷世界,新州柴把贵如金。
-
本禅人请赞
古诗《本禅人请赞》宋·释祖先,学道不根,参禅莽卤。似恁趣向乖疏,如何传灯继祖。本禅画出人前,转见和泥合土。就中更有些子誵讹,焦尾大虫元来是虎。
-
偈颂四十二首·其二十八
古诗《偈颂四十二首·其二十八》宋·释祖先,常独行,常独步。咄,莫来拦我毬门路。
-
六祖赞
古诗《六祖赞》宋·释祖先,飏下采樵斧,直入堆坊舂。一脚踏到底,黄梅信息通。
-
偈颂四十二首·其二十七
古诗《偈颂四十二首·其二十七》宋·释祖先,夤缘于此得安闲,屈指三年一瞬间。好是今朝乘快便,又携藜杖过它山。
-
定光赞
古诗《定光赞》宋·释祖先,天涯海角俱行遍,鬼面神头只自谩。却忆当年旧风月,杖头挑出与人看。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
偈颂四十二首·其五
古诗《偈颂四十二首·其五》宋·释祖先,暑威尚炽,喜见新秋。潘阆倒骑驴子,梵志翻著袜头。堪悲堪笑,自唱自酬。有时乘好月,特地过沧洲。
-
偈颂四十二首·其十一
古诗《偈颂四十二首·其十一》宋·释祖先,寒食清明节,韶光映林樾。垄上标坟人,眼中流出血。生灭本无踪,时人当自决。君不见水潦曾经马师踏,直至而今笑不彻。
-
禅人请赞
古诗《禅人请赞》宋·释祖先,错错错,徒名邈。画得十成,欠蹄少角,一任天下人贬剥。
-
偈颂四十二首·其三十五
古诗《偈颂四十二首·其三十五》宋·释祖先,一切数句非数句,与吾灵觉何交涉。字义炳然,当阳一决。
-
偈颂四十二首·其二十六
古诗《偈颂四十二首·其二十六》宋·释祖先,有问冬来事,京师出大黄。汉家勋业在,樊哙与张良。
-
布袋赞
古诗《布袋赞》宋·释祖先,散诞不拘仪轨,街头走到街尾。逢人大笑呵呵,那个知渠肚里。
-
偈颂四十二首·其十六
古诗《偈颂四十二首·其十六》宋·释祖先,鹧鸪啼处百花香,日暖风和春昼长。昨夜虚空开口笑,祥光瑞气满华堂。
-
偈颂四十二首·其四十五
古诗《偈颂四十二首·其四十五》宋·释祖先,兴化打克宾,猛虎蓦腰骑。养子不及父,家门一世衰。
-
偈颂四十二首·其三十三
古诗《偈颂四十二首·其三十三》宋·释祖先,雪子落纷纷,乌盆变白盆。忽然日头出,依旧是乌盆。
-
偈颂四十二首·其四十六
古诗《偈颂四十二首·其四十六》宋·释祖先,种种性相义,我及十方佛。乃能知是事,昼见日,夜见月。坐卧经行,曾无间歇,吽吽,有甚交涉。