-
田父吟
古诗《田父吟》宋·方逢辰,清溪眇如斗大邑,万山壁立土硗瘠。百分地无一分田,九十九分如剑脊。一亩之地高复低,节节级级如横梯。畈心一畦可一亩,边旁一亩分数畦。大家有田仅百...
-
南康遇雪
古诗《南康遇雪》宋·方逢辰,夜来怪甚风太颠,掀簸震撼不可眠。门前铁骑怒拔屋,枕上猛虎飞吼天。却是庐山夕作雪,杨花未春先擘绵。左蠡门前玉两柱,江心落石鹭一拳。五峰千仞削银...
-
赠星命舒云峰
古诗《赠星命舒云峰》宋·方逢辰,五星聚东井,天下王业开。五星聚奎宿,天下多贤才。蚩尤扫彯□,搀枪卷飞埃。日月黄道见火罗,计孛乌能为之灾。云峰挟术善说命,穷通贵贱非所问。敢问...
-
赠杨内舍景尧刲股
古诗《赠杨内舍景尧刲股》宋·方逢辰,子肉可疗亲,或曰不敢毁。不见母生儿,生死一间耳。此身母之身,非可认为己。杀身可救母,当还爱一死。天理通神明,寸肤直糠秕。苟能充此心,是即学曾...
-
饯修史宫讲吏部陈大著赴镇赣州
古诗《饯修史宫讲吏部陈大著赴镇赣州》宋·方逢辰,蠡湖擘破亨衢开,山川钟作魁奇材。九关叫后入云岫,六阴卷出登蓬莱。著庭万卷了汗竹,粉闱胡事被先幞。非徒五马人生荣,正要急流刚扷足。章贡二水分西...
-
题何潜斋安乐窝
古诗《题何潜斋安乐窝》宋·方逢辰,閒中历览古和今,夫岂全无所用心。书为重看因熟读,诗添新作费沉吟。消磨暇日尊前酒,赓和薰风膝上琴。过去未来都不管,却看明月是知音。
-
和佥事夹谷之寄韵
古诗《和佥事夹谷之寄韵》宋·方逢辰,夫子说周易,肇开太极分。及乎作春秋,下逮西狩麟。混辟至决裂,坚冰致习驯。三皇何皞皞,五帝何纷纷。卓哉洙泗翁,道大孤无邻。于是作六经,以救万世...
-
挽宋吏部赵公
古诗《挽宋吏部赵公》宋·方逢辰,翱翔碧水又蓬山,再入郎闱即丐閒。屡疏朝端词梗梗,一麾道院政斑斑。阁因书创家邹鲁,堂以亲名行冉颜。所恨与公非识面,一诗寄雁写潸潸。
-
赠墨士翁彦卿
古诗《赠墨士翁彦卿》宋·方逢辰,一团烟里蓄明光,做出棱棱竹样刚。语汝好寻台阁主,直将劲节扫豺狼。
-
鸡雏吟
古诗《鸡雏吟》宋·方逢辰,我闻先儒云,鸡雏可观仁。须臾不舍母,是即孝弟根。不待教而知,不待习而成。于斯为良知,于斯为良能。人从此充拓,四海皆闵曾。异哉鸡伏鹜,出壳忘其...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
钱判府国史直讲秘书赴镇南剑
古诗《钱判府国史直讲秘书赴镇南剑》宋·方逢辰,番江之峰高插天,番湖之水渊其渊。山川钟作一书簏,胸次汹涌万斛泉。呼来天上佐良史,唤起英雄斧奸魅。玉堂万字云锦章,赤墀一对国士器。天为资善择畏...
-
送胡兄远游
古诗《送胡兄远游》宋·方逢辰,人言行路险于山,君却乘槎欲问天。毕竟家邦总闻达,鸡鸣猛著祖生鞭。
-
赠术士刘衡鉴
古诗《赠术士刘衡鉴》宋·方逢辰,高目下耳赫如鉴,福善祸淫平如衡。颜癯胡夭蹠胡寿,季氏乃富宪乃贫。伯道无儿汤有后,造物岂是鉴不明。孔明遗恨懿血食,造物岂是衡不平。当知禀气有清...
-
颂徐大可为六县减免税粮得请
古诗《颂徐大可为六县减免税粮得请》宋·方逢辰,六县驩娱己独劳,肯心行善是人豪。乞怜请命茧丝价,起死回生鼎釜熬。谁谓他人无力气,不于好事拔毫毛。老夫赞咏非誇诩,此在春秋亦合褒。
-
石峡山茶盛开·其一
古诗《石峡山茶盛开·其一》宋·方逢辰,冰崖赤骨物俱老,火树生阳我不孤。铁叶几经寒暑战,丹心不为雪霜枯。托根峡里老居士,加号花中烈丈夫。颜色不淫枝干古,洛阳牡药只为奴。
-
石峡山茶盛开·其二
古诗《石峡山茶盛开·其二》宋·方逢辰,凡卉春妍誇国色,此花阴极抱阳明。人疑芝草非时出,我谓丹砂托树生。可惜洛中忻富贵,不知霜里蓄精英。老夫诗若宋初出,牡药如何得盛行。
-
天对
古诗《天对》宋·方逢辰,羊祜乘危乃并孙,杨坚非解自蚕陈。长江不是无天堑,只为江南多妇人。
-
赠梁电目
古诗《赠梁电目》宋·方逢辰,满睫尘埃寸许深,世间豪杰尚山林。冰壶指见形骸外,难照江湖一片心。