-
春词二十首·其七
古诗《春词二十首·其七》宋·李纲,春日迟迟午睡浓,梦魂飞过浙江东。无端花底间关舌,唤起搔头两鬓蓬。
-
次韵志宏见赠拙轩
古诗《次韵志宏见赠拙轩》宋·李纲,梁溪之拙天下绝,六年出入黄金阙。太官珍膳厌膻肥,谪堕沙阳甘笋蕨。胸中空洞何所有,羞逐缁尘事奔走。鹪鹩本是栖一枝,鲋鱼何用求升斗。翻羹触讳拙谁...
-
次韵李似表县丞出示游西湖古风二首·其二
古诗《次韵李似表县丞出示游西湖古风二首·其二》宋·李纲,李侯嗜学古,馀事皆远屏。昂昂鸾鹄姿,岂与凡禽并。捧檄来南州,初识浙江境。寻盟款吾庐,不待日中定。从容叩所得,响答如汲井。时方罗俊乂,宁久淹簿...
-
再赋志宏千叶莺粟
古诗《再赋志宏千叶莺粟》宋·李纲,春深百草争开花,天香国色世共嘉。谁令莺粟亦妍好,濯濯似举风中霞。一畦同种偶千叶,巧思端属东君家。年来居士已忘物,对花聊复一笑呀。色空本是不二...
-
访李道士·其一
古诗《访李道士·其一》宋·李纲,青山中有一道士,独卧烟霞昼掩扉。踏雪叩关知意重,拥炉相与话真机。
-
戏赋墨画梅花
古诗《戏赋墨画梅花》宋·李纲,道人画手真三昩,力挽春风与游戏。露枝烟蕊忽嫣然,自得工夫畦径外。由来黑白无定姿,浓淡间错相参差。炯如落月耿寒影,翳若宿雾含疏枝。群芳种种徒繁...
-
次韵和渊明饮酒诗二十首·其三
古诗《次韵和渊明饮酒诗二十首·其三》宋·李纲,世俗愈浇薄,惟酒陶真情。如何遁世士,更以酒自名。嗟我方远谪,慷慨念平生。酌此一壶酒,宠辱那复惊。醉中露天机,往往以诗鸣。
-
次韵徽言见赠
古诗《次韵徽言见赠》宋·李纲,白首穷一经,此道何尝东。陋质误识擢,珥笔宸庭枫。胸中何所见,耿耿惟孤忠。谪官乃自取,宠辱久矣同。朅来旅江城,胜游幸从公。款昵宴笑欢,顾忘身世...
-
邓成彦以寒字韵长句来次韵答之
古诗《邓成彦以寒字韵长句来次韵答之》宋·李纲,蓬莱东隔沧溟宽,我欲游之恨无翰。崆峒西峙冰雪积,崛起万仞良难攀。不如随寓欣所惬,放逐爱此沙阳山。苍松拂云雨溜溜,古涧凿石泉潺潺。远峰三叠碧玛...
-
仙竹
古诗《仙竹》宋·李纲,阴崖翠竹自檀栾,瘦节疏枝特地寒。虽未化龙归洞府,正宜和月扫天坛。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
季明之子登第戏成小诗并纪岩桂之异
古诗《季明之子登第戏成小诗并纪岩桂之异》宋·李纲,怪底春山桂开早,仙籍浮香远相告。固知钟爱在贤郎,谁谓笔根无显报。亲宾来贺如云奔,车马煌煌于氏门。七杯燕客吾未与,应欲特开东阁樽。
-
志宏复示秋意五篇次韵和之·其五
古诗《志宏复示秋意五篇次韵和之·其五》宋·李纲,秋兴殊未极,秋溪可杭苇。顺流欲东行,一观沧溟水。洗我万古愁,胸中莹无滓。又欲归梁溪,候门有稚子。携幼酒盈樽,泛此东篱蕊。躬耕复著书,茗饮追甫...
-
仙接石
古诗《仙接石》宋·李纲,天风吹折碧琅玕,神化茫茫接岂难。凤髓鸾胶天上有,世人休作等闲看。
-
自鄱阳泛江至星子
古诗《自鄱阳泛江至星子》宋·李纲,我行黟歙间,山陇如黏蚝。涧水互萦绕,路石何硗嶅。深谷四无景,峻岭干云霄。朝行岚气合,暮宿怪禽号。吾虽一险夷,无乃徒御劳。及兹夏潦涨,弭节俯江...
-
又次韵中秋长句
古诗《又次韵中秋长句》宋·李纲,凉风吹空明月高,清光万里见秋毫。银云栉栉方解驳,河汉掩映如波涛。须臾扫尽无多子,天影悠悠碧于水。冰轮正午久停鞭,群动寂然声不起。谛观此月真跳...
-
长至
古诗《长至》宋·李纲,黄钟之宫萌一阳,万汇滋发犹潜藏。书云讵复别祥异,揆景渐可知舒长。闭关不行著易象,客子倦游悲故乡。周南太史长太息,禋祀无因陪祼将。
-
章华宫用张籍韵
古诗《章华宫用张籍韵》宋·李纲,楚王初建章华时,修梁巨栋如云垂。诸侯共落相长鬣,示汰往往逃而归。当年左史箴王阙,祈招之诗为之发。固宜便嬖意相当,肯使俊乂居周行。宫中门户如莲...
-
柴岭
古诗《柴岭》宋·李纲,林花不逐岁寒凋,半岭烟光媚远霄。须信仙家风景好,四时峰岫紫岧峣。
-
太平观道士植瑞香于檐庑间可爱颇恨不及其花时为赋小诗
古诗《太平观道士植瑞香于檐庑间可爱颇恨不及其花时为赋小诗》宋·李纲,道人心境闲,种花白云乡。交柯碧珊瑚,薿薿众叶光。弱质资灌溉,孤根怯清霜。治畦檐庑间,晏温借朝阳。我来恨太晚,不见花吐房。想像正开时,淡紫兼微...
-
云居勤老以书见邀不果往戏作此颂寄之
古诗《云居勤老以书见邀不果往戏作此颂寄之》宋·李纲,吾师脱浮玉,振锡来云居。江边波浪已远去,山顶风雷应晏如。我来问津师草草,咫尺云岑怅难到。师既拗折柱杖不出山,我亦把定缰绳不下道。试将此意示丛...