-
遣兴·其二
古诗《遣兴·其二》宋·李纲,冲涉修途仆已疲,今宵聊复宿沙溪。心怀浙右家无耗,身在江南路欲迷。孤鹜断霞晴杳杳,暝烟荒草晚悽悽。登临谁会悠然意,寒日无言又向西。
-
玉山道中五首·其二
古诗《玉山道中五首·其二》宋·李纲,石路凝霜白,山村落月纤。溪头一桥小,烟外数峰尖。高亩层成级,寒沙软胜盐。江南风景好,无那旅愁添。
-
子弟辈游天池余以病不果往
古诗《子弟辈游天池余以病不果往》宋·李纲,云山积翠倚穹苍,仙圣灵踪写上方。瑞像世传藏锦绣,神光人说似清凉。心安是处皆欢喜,眼正无时非吉祥。我病未能寻胜境,殷勤为爇一炉香。
-
次季弟韵赋梅花三首·其三
古诗《次季弟韵赋梅花三首·其三》宋·李纲,群芳冻死未招魂,谁使梅花独占春。愿折繁华凭驿使,为传幽思恼诗人。心驰魏阙惭商鼎,路入章江忆子真。莫道广平心似铁,赋辞得得与清新。
-
双溪阁
古诗《双溪阁》宋·李纲,凌虚高阁枕双溪,四出飞檐鸟翼齐。山锁烟光青合匝,水分丁字碧凄迷。蟠虬旧化张公剑,翥凤今留鲁国题。放逐因能穷胜赏,登临那惜醉如泥。
-
遣兴·其一
古诗《遣兴·其一》宋·李纲,游戏清都不记年,谪来犹作地行仙。龙墀叩额真率尔,石马系门非偶然。野寺山庄随意宿,溪鱼村酿不论钱。男儿本有四方志,出处安时休问天。
-
铅山道中
古诗《铅山道中》宋·李纲,行李逾江峤,风烟接武夷。地灵嘉木秀,天阔暝云垂。泉石日相乐,雪霜寒自迟。寄声山下士,扫壁待题诗。
-
水硙
古诗《水硙》宋·李纲,凿木为机运不休,溪边叠石駃溪流。但知随水能旋转,肯道舂粮不自由。轮辐讵为君子器,机关端与小人谋。方知抱瓮汉阴老,混沌何须是假修。
-
寄诸弟
古诗《寄诸弟》宋·李纲,自取飘零不复云,索居终日念离群。送书未见来黄耳,陟岵惟知望白云。素发偏亲乌鸟急,青春诸季棣华分。天涯只有思家切,须使音声不辍闻。
-
田家四首·其四
古诗《田家四首·其四》宋·李纲,谁谓田家苦,田家乐甚真。鸡豚燕同社,箫鼓祭瘟神。高廪方有岁,西畴行复春。但令租赋足,终老得相亲。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
七月二十四日泛舟
古诗《七月二十四日泛舟》宋·李纲,秋暑殊未已,泛舟成胜游。日斜云影乱,风迥水光浮。鹭起暮山碧,蝉吟高木幽。销愁图一醉,醉眼更多愁。
-
南昌楼秋望
古诗《南昌楼秋望》宋·李纲,兵火凋残今几秋,江山依旧绕层楼。飞云卷雨不穷态,明月清风无限愁。老子平生兴不浅,昔人何在水空流。落霞孤鹜齐飞处,望断楚天天尽头。
-
余久不饮酒雨过晚凉悠然独酌戏成此篇
古诗《余久不饮酒雨过晚凉悠然独酌戏成此篇》宋·李纲,崎嵚历落真可笑,飘泊流离初不羞。苍髯华发老张镐,火色鸢肩穷马周。身长九尺安所用,命酒一斗聊销忧。醉中起舞颇自得,慷慨不知风雨秋。
-
冬至后四日修供罗汉岩因访丹霞本老成四绝句·其一
古诗《冬至后四日修供罗汉岩因访丹霞本老成四绝句·其一》宋·李纲,道人眼静绝空花,岩壑萧然物外家。十载闻名今始到,庞公真是访丹霞。
-
宿安仁云锦堂
古诗《宿安仁云锦堂》宋·李纲,一宿溪边云锦堂,烟村浮动野梅香。沙平水澹近江浦,天阔山遥多夕阳。北陆寒凝风眇眇,东吴音断意茫茫。片言无补空来往,赢得萧条两鬓霜。
-
移花
古诗《移花》宋·李纲,幽人怜我葺幽轩,为植名花满槛前。须信人穷天未厌,炎晖变作养花天。
-
客有馈鲜鲫月夜与宗之溪上放之
古诗《客有馈鲜鲫月夜与宗之溪上放之》宋·李纲,步月溪头放小鲜,银梭掷水势飞翻。清波真是悠然去,不似洋洋只听言。
-
自天宁迁居城东报国寺
古诗《自天宁迁居城东报国寺》宋·李纲,多病维摩只一床,徙居又复借僧房。荷花欲吐乍舒药,荔子未丹先有香。皓月解寻朱户入,南风偏傍北窗凉。吾年半百行休矣,万事悠悠皆可忘。
-
夜坐三绝句·其三
古诗《夜坐三绝句·其三》宋·李纲,中宵风雨透窗纱,独坐无聊却念家。三月浙江无信息,寒灯何事结成花。
-
秋日
古诗《秋日》宋·李纲,人言一叶已知秋,万叶凋零愈更愁。蝉噪风林朝嘒嘒,虫吟露草夜啾啾。溪山信美非吾土,诗酒多情解客忧。极目江乡何处是,月华依旧照西楼。