-
颂古十七首·其十
古诗《颂古十七首·其十》宋·释师观,乾坤独立,从者里入。风吹不著,雨打不湿。
-
偈颂七十六首·其三十七
古诗《偈颂七十六首·其三十七》宋·释师观,暑退凉生,风高露冷。叶落归根,藏头露影。赵州吃茶,云门胡饼。如何是道,明眼落井。
-
颂古三十三首·其二十六
古诗《颂古三十三首·其二十六》宋·释师观,堕落眉须不得塔,三文使尽见分疏。无端大岭重饶舌,数丈龟毛举世无。
-
偈颂七十六首·其七十四
古诗《偈颂七十六首·其七十四》宋·释师观,鹤立松梢月,鱼行水底天。风光都买尽,不费一文钱。须知此语无穷日,只恐沧溟有尽年。
-
颂古十七首·其四
古诗《颂古十七首·其四》宋·释师观,青出于蓝,而青于蓝。坐筹帷幄,锻圣镕凡。
-
偈颂七十六首·其五
古诗《偈颂七十六首·其五》宋·释师观,动弦别曲,叶落知秋。风生大野,水向东流。
-
偈颂七十六首·其十七
古诗《偈颂七十六首·其十七》宋·释师观,我有一转语,历劫常如此。迥绝无人处,聚头相共举。
-
偈颂七十六首·其六十八
古诗《偈颂七十六首·其六十八》宋·释师观,山奇水秀洞中天,与么分明知几年。左右逢源无限意,几人于此彻根源。
-
颂古三十三首·其十五
古诗《颂古三十三首·其十五》宋·释师观,如何是佛,更莫别求。相随来也,四大部洲。
-
偈颂七十六首·其六十二
古诗《偈颂七十六首·其六十二》宋·释师观,月已破五,年又过半。拄杖拈来,如何判断。百年三万六千日,也是秦时?轹钻。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
信庵居士画月庵老衲月林顶相求赞
古诗《信庵居士画月庵老衲月林顶相求赞》宋·释师观,佛祖权衡,人天眼目。瞻之仰之,鼎分三足。休言六耳不同谋,断弦须是鸾胶续。
-
颂古三十三首·其二十四
古诗《颂古三十三首·其二十四》宋·释师观,香严上树,住住住住。拟问如何,葛藤露布。
-
偈颂七十六首·其十一
古诗《偈颂七十六首·其十一》宋·释师观,断人性命,不劳馀刃。四海一家,风恬浪静。
-
颂古三十三首·其二
古诗《颂古三十三首·其二》宋·释师观,以手策起眉毛,千圣从来不识。一会灵山俨然,说甚今朝昨日。
-
颂古三十三首·其五
古诗《颂古三十三首·其五》宋·释师观,汉既不管,秦亦不收。人平不语,水平不流。
-
颂古十七首·其一
古诗《颂古十七首·其一》宋·释师观,指天指地,无处回避。瞿昙瞿昙,讨甚巴鼻。
-
偈颂七十六首·其九
古诗《偈颂七十六首·其九》宋·释师观,日日是好日,时时是好时。只为分明极,翻令所得迟。
-
偈颂七十六首·其二十二
古诗《偈颂七十六首·其二十二》宋·释师观,解语非干舌,能言不是声。刹刹尘尘尔,何处著浑身。
-
偈颂七十六首·其二十六
古诗《偈颂七十六首·其二十六》宋·释师观,年去年来年年事,日来日往日日新。木人抚掌呵呵笑,一段风光画不成。见便见,莫沈吟。楼上已吹新岁角,堂前犹点旧年灯。
-
颂古三十三首·其二十一
古诗《颂古三十三首·其二十一》宋·释师观,拈得便用,胡麻厮缴。冷地看来,知恩者少。