-
山中三首·其二
古诗《山中三首·其二》宋·刘应时,伏枥已无千里志,卧云聊作一枝栖。田翁笑喜桑麻长,山北山南雨意低。
-
秋郊
古诗《秋郊》宋·刘应时,柿叶飘零满屋除,半山衔日落丘墟。睡馀不觉西风急,乱我窗前数板书。
-
闻范至能丐祠二首·其一
古诗《闻范至能丐祠二首·其一》宋·刘应时,自是清都紫府人,偶来应见宰官身。诸公有类随阳雁,此老方为透网鳞。环辙已偿行去脚,拥书更结未来因。石湖虽有闲风月,谁许深偿寂寞滨。
-
郊行三首·其一
古诗《郊行三首·其一》宋·刘应时,少日襟怀眇古今,凶年乐岁不关心。自怜老去多忧国,白水田头问浅深。
-
祐上人制纸帐作诗谢之
古诗《祐上人制纸帐作诗谢之》宋·刘应时,老来何物是生涯,一榻翛然亦自佳。睡里山禽弄霜晓,梦回明月上梅花。颇知常侍嫌乌布,未羡先生坐绛纱。最爱洒窗风雪夜,道人施法复何加。
-
别李簿
古诗《别李簿》宋·刘应时,执手江亭晚,回骖涧谷深。碧山衔落照,烟树锁愁心。空捣黄金泪,谁知白石音。殷勤嘱鱼雁,他日莫浮沉。
-
山居三首·其二
古诗《山居三首·其二》宋·刘应时,小小园林畔,萧萧丛薄间。茅檐颇幽隐,竹径自回环。犬吠溪头客,日衔窗外山。遗编淡相对,身世觉高閒。
-
感事赠周子寿二首·其二
古诗《感事赠周子寿二首·其二》宋·刘应时,丹丘有鸾凤,天朝思羽仪。祥风挽不前,箫韶将致之。我生幸良觌,九苞容一窥。矫首望阿阁,自笑枪榆卑。
-
冬夜
古诗《冬夜》宋·刘应时,浊酒有真味,软火如春和。跧居身懒动,卒岁养微痾。世境淡无染,心源湛不波。舍尔短檠乐,如此良夜何。
-
春晴
古诗《春晴》宋·刘应时,帘幕低垂清昼长,弄晴梅柳拂邻墙。春光泼眼何明媚,幽鸟窥人自发扬。觅句忍饥贫亦乐,钞书得味老何伤。舍南舍北无人到,闭閤时焚一炷香。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
遣怀
古诗《遣怀》宋·刘应时,自笑平居气吐霓,桑榆暮景转凄迷。纵云举世无青眼,敢忘终身诵白圭。风蕊弄香依水出,冻云衔雪压檐低。儿童不识人怀抱,苦傍寒窗读凤兮。
-
登楼
古诗《登楼》宋·刘应时,图书粲东壁,星斗下西楼。满座襟怀爽,一轮风露秋。云山遗古意,江汉洗诗愁。更欲骑黄鹤,相随汗漫游。
-
山中三首·其一
古诗《山中三首·其一》宋·刘应时,始看红紫上花稍,倏忽春光半已消。最是幽窗断魂处,杜鹃啼月过山腰。
-
曹直夫水石短轴二首·其二
古诗《曹直夫水石短轴二首·其二》宋·刘应时,清风敛霁入巴山,春涨攘人钓月湾。欠个小舟青箬笠,着侬长在水云间。
-
怀怡云平老三首·其二
古诗《怀怡云平老三首·其二》宋·刘应时,晚阴分暝与幽窗,心旆摇摇不可降。隐几正为丘壑梦,半随柔橹过沧江。
-
梅林即事四首·其三
古诗《梅林即事四首·其三》宋·刘应时,藜杖缘溪转小桥,背风深处似相招。儿童指点皆惊怪,唤作枝头雪未消。
-
秋夜书怀
古诗《秋夜书怀》宋·刘应时,金行肃物岁功成,银汉西斜夜气清。淡月似为吾辈款,短檠深见古人情。候虫促织巧能语,露叶堕林微有声。自笑何为法天运,祇将心事卜前程。
-
遣怀二首·其一
古诗《遣怀二首·其一》宋·刘应时,小桃无力困东风,似整残妆睡思浓。老子愁肠正如结,苍苔满地点殷红。
-
春晚二首·其一
古诗《春晚二首·其一》宋·刘应时,天气清和晴复阴,酴醾堆雪笋抽簪。谁知老去伤春意,自把茶瓯当酒斟。
-
谢香山禅师惠水岩新茗二首·其一
古诗《谢香山禅师惠水岩新茗二首·其一》宋·刘应时,雨暗水岩春意浓,尚思采采隔珍丛。睡魔正压眉楞重,珍重南屏信息通。