-
病中偶书
古诗《病中偶书》宋·刘应时,老来懒与俗浮沉,何况厌厌病日侵。身外闲愁总馀事,世间无药胜安心。雨馀秋色凄然冷,风弄晚云晴复阴。习气难除还自笑,小窗时有短长吟。
-
山行
古诗《山行》宋·刘应时,春光淡心目,乘兴聊跻攀。颇识造物意,长容我辈閒。横拖拄杖去,笑折梅花还。彼哉钟鼎乐,不在山林间。
-
雪夜二首·其一
古诗《雪夜二首·其一》宋·刘应时,迎春寒色愈严凝,小阁炉残冷欲冰。寂寞黄昏愁吊影,雪窗怕上短檠灯。
-
雨后访田家
古诗《雨后访田家》宋·刘应时,一雨及时晴又佳,江村农父话諠哗。旋炊麦饭非常饱,笑指苗田不用车。有眼何曾识朝市,逢人只喜话桑麻。此间剩有渔樵地,容我旁边著一家。
-
入夜
古诗《入夜》宋·刘应时,入夜雨声细,小窗灯影寒。僻居成懒惰,饱食幸平安。时事不复问,旧书时一看。欣然会心处,香烬一炉残。
-
郊行三首·其三
古诗《郊行三首·其三》宋·刘应时,茫茫阡陌起黄埃,喜望片云衔雨来。霢霂未施风不息,依然白日照楼台。
-
辛亥长至后二首·其一
古诗《辛亥长至后二首·其一》宋·刘应时,老去惊时序,冬温少冱阴。心閒知物理,阳复见天心。圣主成郊礼,寰区迓德音。病夫思赞善,拥褐发长吟。
-
西郊三首·其三
古诗《西郊三首·其三》宋·刘应时,谁人跃马出西郊,野水瀰瀰涨路坳。好似吟哦方得句,时时指点举鞭梢。
-
史太师病愈未果走贺诞辰伊迩作古诗三首寄之·其二
古诗《史太师病愈未果走贺诞辰伊迩作古诗三首寄之·其二》宋·刘应时,真隐爱西湖,居然来卜宅。春波自溶溶,秋林何策策。密迩城市居,夐与嚣尘隔。开窗放月入,好句来几席。
-
喜会故友
古诗《喜会故友》宋·刘应时,邂逅相逢不作难,地炉握手话悲欢。朝廷已诵相如赋,朋旧犹嗟范叔寒。剪剪秋花多胜韵,累累霜实尚微酸。小春天气能来否,同访山家苜蓿盘。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
怀莹上人
古诗《怀莹上人》宋·刘应时,半路梅花作峭寒,怀人无地著愁酸。幽居独得春风力,补缀林塘渐可观。
-
萱花
古诗《萱花》宋·刘应时,碧玉长簪出短篱,枝头腥血耐炎晖。北堂花在亲何在,几对薰风泪湿衣。
-
西郊三首·其一
古诗《西郊三首·其一》宋·刘应时,紫槿绿篱愁意深,斜阳墟落动秋砧。笔端有口江湖远,莫写干时老子心。
-
早行
古诗《早行》宋·刘应时,登舆睡思尚昏昏,斗柄衔山月在门。鸡犬未鸣潮半落,草虫声在豆花村。
-
酬平上人
古诗《酬平上人》宋·刘应时,比邻鸡犬寂无闻,烟际微风起夕曛。肠断梅飘千树玉,眼寒麦浪一溪云。拙于生计无如我,老矣情亲独有君。伫立茅檐一搔首,扶春梦月与谁分。
-
舟行
古诗《舟行》宋·刘应时,小艇出前浦,槐阴覆小桥。云垂疑有雨,水稳不通潮。山色绿自足,汀花细可描。枕书篷底卧,欸乃认归樵。
-
幽居
古诗《幽居》宋·刘应时,烟重柳腰困,雨肥梅脸皴。夜窗无锁钥,晨气湿衣巾。日晏犹便睡,犬鸣知有人。西家新酿熟,祀灶请比邻。
-
即事
古诗《即事》宋·刘应时,暖云芳草媚晴川,花正娇春柳欲眠。老景侵寻生事拙,旧巢归燕自相怜。
-
义上人归自武林戏作四偈·其三
古诗《义上人归自武林戏作四偈·其三》宋·刘应时,老去居然懒出门,故乡零落暗消魂。岁寒道义唯松竹,伴我东溪沙水村。
-
霞外亭二首·其一
古诗《霞外亭二首·其一》宋·刘应时,诗眼眈眈细八荒,小亭徙倚湿山光。飞鸿影落遥岑外,兴与飞鸿更渺茫。