-
偈颂七首·其六
古诗《偈颂七首·其六》宋·释师一,万年藤上一枝春,用祝光尧万乘君。身固寿康长不老,大平时代自由身。
-
颂古十八首·其十一
古诗《颂古十八首·其十一》宋·释师一,拶透机先子欲酬,迅雷楫下汗如流。踏翻船子水悠悠,直入千峰不转头。
-
颂古八首·其八
古诗《颂古八首·其八》宋·释师一,十八佳人美态娇,绣衣轻整暗香飘。抬身花圃徐徐立,引得黄莺下柳条。
-
偈颂七首·其三
古诗《偈颂七首·其三》宋·释师一,破暑黄梅雨,清神白乳茶。万缘俱不到,物外野僧家。
-
颂古
古诗《颂古》宋·释师一,超谈胡饼应时机,遂块知非师子儿。败叶霜风都扫尽,古松方见岁寒枝。
-
颂古十八首·其十七
古诗《颂古十八首·其十七》宋·释师一,扫地泼水相公来,声高隘喝绣旗开。天上玉麟来瑞世,堪作人间将相才。
-
颂古八首·其三
古诗《颂古八首·其三》宋·释师一,藏身无迹更无藏,脱体无依便厮当。古镜不劳还自照,淡烟和露湿秋光。
-
颂古十八首·其八
古诗《颂古十八首·其八》宋·释师一,张弓架箭几何年,接得三平机不全。若使当时能羿射,免教落节向弓弦。
-
颂古十八首·其六
古诗《颂古十八首·其六》宋·释师一,不是幡兮不是风,轩辕宝鉴出怀中。森罗万象难逃影,恋窟狐狸失却踪。
-
颂古十八首·其十八
古诗《颂古十八首·其十八》宋·释师一,三人證龟成鳖,毗岚一吹吹灭。从兹暗里穿针,鼻孔七花八裂。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
颂古十八首·其十五
古诗《颂古十八首·其十五》宋·释师一,野水舟横芳草渡,人来舞棹或呈桡。捞虾摝蚬随时过,却向何时得六鳌。
-
颂古八首·其一
古诗《颂古八首·其一》宋·释师一,赵老家风不热瞒,问他大道答长安。有谁平步归家去,多是区区自作难。
-
颂古十八首·其十二
古诗《颂古十八首·其十二》宋·释师一,曾扣西来问翠微,经行驻步大慈悲。当时投子如能荐,恶水重将更泼谁。
-
颂古十八首·其五
古诗《颂古十八首·其五》宋·释师一,不是风兮不是幡,碧天云静月团团。几多乞巧痴男女,犹向床头瓮里看。
-
颂古十八首·其九
古诗《颂古十八首·其九》宋·释师一,鲁祖逢人面壁,老大慵懒追随。后之参徒罔测,一向打瓦钻龟。
-
偈颂七首·其四
古诗《偈颂七首·其四》宋·释师一,相逢握手不论心,心性吾侪眼里金。三个柴头煨品字,与君閒话古丛林。柴头煨尽已更阑,楼上钟声落月寒。一把柳丝取不得,和烟搭在玉栏干。
-
颂古十八首·其十六
古诗《颂古十八首·其十六》宋·释师一,举手攀南斗,移身倚北辰。出头天外看,须是个般人。
-
颂古十八首·其四
古诗《颂古十八首·其四》宋·释师一,壁间书偈言无物,腰石当知力有馀。莫道懒翁无伎俩,糠中舂出走盘珠。
-
偈颂七首·其五
古诗《偈颂七首·其五》宋·释师一,冻云欲雪未雪,普贤象驾峥嵘。岭梅半合半开,少室风光漏泄。
-
颂古八首·其二
古诗《颂古八首·其二》宋·释师一,一拶银山铁壁摧,大悲院里赶村齐。善财拄杖如无用,乞与佯狂老万回。