-
散花楼
古诗《散花楼》宋·喻汝砺,濯锦江边莎草浓,散花楼畔夭芙蓉。蜀山叠叠修门远,谁把丹心问李鄘。
-
草堂诗·其十一
古诗《草堂诗·其十一》宋·喻汝砺,浣花四月天气和,綵舟翠旂乐莫过。离人千里起遥怨,缓棹一曲浮灵波。惠风昙昙泛蘅杜,流云演演逾关河。终然有怀春复夏,归去灞浐眠汀莎。
-
隐德诗
古诗《隐德诗》宋·喻汝砺,太虚八境初无二,中有道人常洞视。借问道人何等公,从志其名聂其氏。华亭春酣战桃李,香气入帘人破睡。凌波微步度劳尘,栀子同心传密意。道人不动如澄...
-
过府学遂谒文翁堂
古诗《过府学遂谒文翁堂》宋·喻汝砺,绿荻负幽隐,高槐泛轻凉。各誇一时好,披风互低昂。讵知五月中,微阴忽催黄。我行鲁侯宫,独谒文翁堂。若人骨已朽,道在斯不忘。遂令蜀文章,照耀日月...
-
游严真观支机石而壁有记古鼎丹茅事
古诗《游严真观支机石而壁有记古鼎丹茅事》宋·喻汝砺,古木共幽意,长廊亦晏如。于焉咏逍遥,且复散衣裾。尘虑飒已空,道心颇闳舒。不知度世人,去此岁几徂。云何有丹砂,尚尔留庭隅。支机亦悠哉,谁复订有...
-
游海云山
古诗《游海云山》宋·喻汝砺,渺渺天宇初,便复有此山。清晨及兹游,遐想百代前。来者几何人,当时各为欢。淑质扬妙舞,哀丝递清弹。乐事坐如昨,芳岁已屡殚。向来所游人,落叶不复...
-
草堂诗·其六
古诗《草堂诗·其六》宋·喻汝砺,翠木摇艳溪之湾,游子失气生愁酸。誇力搏虎筋骨绝,双流迸巘道路难。布衾多年窘夜雨,土锉无火啼夜餐。一生忠义老寂寞,旋烧竹叶供春寒。
-
草堂诗·其二
古诗《草堂诗·其二》宋·喻汝砺,閒把烟光次第陈,岷峨风物见精神。翻成锦绣千般样,供与江山几处春。深屋长河元老大,蛾眉曼睩却逡巡。从公乞取无边手,免作诗中半个人。
-
云台望鹤亭
古诗《云台望鹤亭》宋·喻汝砺,江山有英气,草木多秀拔。仙圣之所庐,著眼尽现杰。