-
病起
古诗《病起》宋·陈宗远,事业书千卷,生涯菊一篱。约居悭问卜,多病颇知医。看镜癯添骨,挼髭笑解颐。闭门方得趣,不诵北山移。
-
出村有题
古诗《出村有题》宋·陈宗远,一片青莎没古槎,满弯流水浸琼沙。早梅先点腊前蕊,败菊尚开秋后花。落叶尽随寒月少,好山还被晓云遮。人生到处须回首,暗里流年损鬓华。
-
郊祀庆成诗
古诗《郊祀庆成诗》宋·陈宗远,宝历登三祀,觚坛类两仪。居歆修大报,肇祀述前规。景迓初阳吉,斋严一月期。采章循节俭,缊豫屏纷离。辂象停方贡,兵骖却道驰。殊庭崇祝告,太室款灵...
-
代寿帅书三首·其三
古诗《代寿帅书三首·其三》宋·陈宗远,笑谈樽俎有馀欢,不独民安吏亦安。竞喜鲰生兼盛赐,那堪鹗表录微官。投机已发千钧弩,速化仍资九转丹。青眼相逢尤异处,他年翘馆旧门阑。
-
过横远途中
古诗《过横远途中》宋·陈宗远,蚕桑事已过,耕稼老农勤。桥断荒村雨,山埋半岭云。小松穿石出,野水落田分。茅店倾醨酒,相看亦论文。
-
题汪表叔对袁府起借轩和韵
古诗《题汪表叔对袁府起借轩和韵》宋·陈宗远,朱门虚老济川材,镜面芙蕖取次开。莫怪偷光邻士壁,绝胜附火乞儿堆。拂尘尚欠千寻竹,极目何须百尺台。鱼鳖不知谁是主,也随流水向东来。
-
牵牛花
古诗《牵牛花》宋·陈宗远,绿蔓如藤不用栽,淡青花绕竹篱开。披衣向晓还堪爱,忽见蜻蜓带露来。
-
代寿
古诗《代寿》宋·陈宗远,自上黄枢赞万机,曾将谋略定边陲。平淮便放裴公逸,去越犹嫌范相迟。潋滟池塘莲万朵,婵娟亭馆竹千枝。居东剩有明农志,归衮应赓七月诗。
-
梦游月宫
古诗《梦游月宫》宋·陈宗远,蜿虹绛彩垂霄路,白波渺渺散寒露。横空掷绮结飞梁,叆叇青云匝风御。飏金排玉水晶宫,鸾佩霓襦笑相遇。兔停玉杵取玄霜,吴质无端强猜妒。窥见腰中三尺...
-
寿陈府博
古诗《寿陈府博》宋·陈宗远,三屿萦纡秀且奇,苕华琢采妙工倕。高罗绛帐声盈耳,戏著斑衣笑解颐。鱼藻留连依水密,凤筒准拟向阳吹。的知梅信传东阁,先访南宫第一枝。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春雨遣兴
古诗《春雨遣兴》宋·陈宗远,静看何物不关情,屋角青梅子已成。巢拂旧尘迎社燕,花移新树欲流莺。寒生帘幕深春雨,暖卜园林甚日晴。病起无聊休把酒,东君去住亦堪惊。
-
因雨遣兴
古诗《因雨遣兴》宋·陈宗远,细雨冥冥风顿凄,微沾沙路不成泥。珠排檐网凝丝重,琼积荷盘压柄低。青草岸头三月暮,黄梅叶外一山迷。小塘水满鱼过堑,随浪流沟入古溪。
-
异兽
古诗《异兽》宋·陈宗远,甬东有异兽,俗名讹曰歆。其形类猴玃,或谓虎之精。逐人求口食,咿哑小儿声。满望乃谢去,不遂辄生嗔。利爪捥人目,乌喙啄其身。膏血尽且死,适意方欠...
-
代寿帅书三首·其一
古诗《代寿帅书三首·其一》宋·陈宗远,欲看棠阴续世传,重移星履下鄞川。风薰辕戟清官府,日暖瀛壶小洞天。塞外不传青海箭,幕边稳泛绿池莲。个中便是神仙境,何必崆峒访偓佺。
-
安仁楼间晚晴时送默斋伯回星江
古诗《安仁楼间晚晴时送默斋伯回星江》宋·陈宗远,已是悲秋客,那堪送远人。乱山残照惨,落叶晚风频。去恨随帆远,回头转意亲。明朝相忆处,鳞雁达情真。
-
宿村
古诗《宿村》宋·陈宗远,野畦新雨过,蛙杂水溅溅。风扫竹前地,月明柳外天。人过惊犬吠,妇绩趁蚕眠。舍北数声橹,夜归何处船。
-
寺深
古诗《寺深》宋·陈宗远,寺深幽寂寂,四月似秋天。夜久听山雨,晚来添石泉。断岩风啸木,疏竹鸟栖烟。钟鼓林梢动,空堂已罢禅。
-
谢石庵见示棹歌叹时因以见意
古诗《谢石庵见示棹歌叹时因以见意》宋·陈宗远,芦花袅袅西风急,独立高楼闻雁声。志士最伤秋夜月,江南塞北两般明。
-
拟古
古诗《拟古》宋·陈宗远,蚕丝图利人,利成身已烹。蛛丝图网物,网成身益倾。汉兴弓犬弃,楚乱萧艾生。祸福乃如此,吾道乌能亨。
-
呈豹林伯进斋表叔
古诗《呈豹林伯进斋表叔》宋·陈宗远,曲径禅房午,幽风动古林。泉声落涧静,磬韵隔云深。空谷留禽语,青山洗客心。顿然忘俗想,来此不妨吟。