-
呈荆公
古诗《呈荆公》宋·方惟深,年来身计欲何为,跌宕无成一轴诗。懒把行藏问詹尹,愿将生死遇秦医。丹青效虎留心拙,斤匠良工入手迟。此日知音堪属意,枯桐正在半焦时。
-
谒荆公不遇
古诗《谒荆公不遇》宋·方惟深,春江渺渺抱墙流,烟草茸茸一片愁。吹尽柳花人不见,青旗催日下城头。
-
程公辟留客开元饮·其一
古诗《程公辟留客开元饮·其一》宋·方惟深,昼锦新坊路稍西,兴来携客就僧扉。樽前倒玉清无比,笔下铿金妙欲飞。篮舆直须乘月去,榜歌时听采菱归。流传白雪吴城满,顿觉炎歊一夕微。
-
书通德官舍壁
古诗《书通德官舍壁》宋·方惟深,楚水分墙北,闽溪出舍东。冷云秋欲雪,高木昼常风。冠盖人声绝,音书鸟道通。如何阮家子,平地哭涂穷。
-
和吴门章太守五日宴九老于广华诗
古诗《和吴门章太守五日宴九老于广华诗》宋·方惟深,使君萧洒上宾闲,金地无人昼敞关。风静箫声来世外,日长仙境在人间。诗成郢客争挥翰,曲罢吴姬一破颜。此节东南无此会,高名千古映湖山。
-
千人石
古诗《千人石》宋·方惟深,生公天人师,讲法花雨堕。当时听法众,片石千人坐。山祇常护持,山鸟不敢污。野人心茫然,傲荡多酒过。醉来不肯归,石上看云卧。
-
古柏
古诗《古柏》宋·方惟深,四边乔木尽儿孙,曾见吴宫几度春。若使当时成大厦,也应随例作埃尘。
-
依韵答杨起公见寄
古诗《依韵答杨起公见寄》宋·方惟深,释卷趋南亩,霜风报穫时。不才谋事拙,寸禄及亲迟。通塞终难问,短长今自知。何年得乘兴,闲趁逸人期。
-
都下寄友人叶褧之
古诗《都下寄友人叶褧之》宋·方惟深,朝车皆有从,暮辙各有投。茫茫声利区,贱客难独留。岂无平生交,音容杳南州。幽怀欲有诉,寤寐不可求。追我夙昔欢,负子今日游。勉矣尚有适,所困非所...
-
程公辟留客开元饮·其二
古诗《程公辟留客开元饮·其二》宋·方惟深,仙老论文小往还,多才令尹独能攀。携觞步入千花界,借榻清临一水间。笑语不惊沙鸟去,襟怀犹过野僧闲。城中此地无人爱,坐对西南见好山。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
赠黄君俞
古诗《赠黄君俞》宋·方惟深,紫书夕降御床边,门下褒衣绕数千。捧檄喜随亲色动,授经荣胜主恩偏。相如好赋真童子,贾谊多才患少年。道在不须忧绛灌,一时卿相尽知贤。
-
明教院
古诗《明教院》宋·方惟深,宝刹临苍峡,门迎万里船。湍声沉鸟语,岸沫拥蛟涎。朝供收崖栗,宵瓶煮石泉。平生林壑趣,向此合留连。
-
剑池
古诗《剑池》宋·方惟深,云崖倚天开,苍渊下澄澈。世传灵剑飞,山石千丈裂。神踪去不返,今作蛟龙穴。是非漭难诰,岁久多异说。惟当清夜来,静赏潭上月。
-
游园不遇主人题壁
古诗《游园不遇主人题壁》宋·方惟深,何年突兀庭前石,昔日何人种松柏。乘兴閒来就榻眠,一枕春风君莫惜。城西今古阳山色,城中谁有千年宅。往来何必见主人,主人自是亭中客。
-
过无为吴氏园池
古诗《过无为吴氏园池》宋·方惟深,傍水寻幽径,青林昼掩扉。杨花入竹静,鸟影度塘稀。石好频移坐,波清任濯衣。沙鸥如有意,一一近人飞。
-
过黯淡滩
古诗《过黯淡滩》宋·方惟深,溪流怪石碍通津,一一操舟若有神。自是世间无妙手,古来何事不由人。
-
渔父
古诗《渔父》宋·方惟深,一叶生涯逐浪流,悠悠生事共萍浮。蓑披残雪湘江晚,钩拂红尘渭水秋。买酒解衣杨柳岸,得鱼吹火荻芦洲。兴阑却返扁舟去,半掩柴门古渡头。
-
答公权晚春
古诗《答公权晚春》宋·方惟深,林圃芳菲尽,空阴绕院青。风条初脱絮,露沼欲生萍。地僻春犹冷,门闲昼亦扃。临杯学强醉,怀抱只常醒。
-
牡丹
古诗《牡丹》宋·方惟深,嫚黄妖紫间轻红,谷雨初晴早景中。静女不言还爱日,彩云无定只愁风。炉烟坐觉沈檀薄,妆面回看粉黛空。此别又须经岁月,酒阑携烛绕芳丛。
-
舟下建溪
古诗《舟下建溪》宋·方惟深,客航收浦月黄昏,野店无灯欲闭门。倒出岸沙枫半死,系舟犹有去年痕。