-
偈颂二十二首·其二十一
古诗《偈颂二十二首·其二十一》宋·释道生,明星觑著眼睛枯,绝后何曾得再苏。堪笑堪悲缘底事,一年一度被茶糊。
-
偈颂二十二首·其十八
古诗《偈颂二十二首·其十八》宋·释道生,月生一,拶倒银山并铁壁。月生二,土宿骑牛穿闹市。月生三,屋头幽鸟语喃喃。不是葛藤露布,亦非入理深谈。
-
偈颂二十二首·其十三
古诗《偈颂二十二首·其十三》宋·释道生,龟峰一诀,千圣罔测。硬似泥团,烂如生铁。是何之诀,有口无舌。
-
偈颂二十二首·其二十
古诗《偈颂二十二首·其二十》宋·释道生,我佛生辰四月八,地涌金莲随步发。天上天下独称尊,微妙真机俱漏泄。雪山成道度众生,四十九年无剩说。滔滔苦海架舟航,杳杳昏衢悬日月。文仲宣义济阳...
-
偈颂二十二首·其二十二
古诗《偈颂二十二首·其二十二》宋·释道生,弋阳溪上诸檀越,勇猛精进难比况。年年岁岁入山来,总是如来亲眷属。如来法身等虚空,随彼愿心而显发。譬如月轮出霄汉,照耀一切众生前。众生性水无有...
-
偈颂二十二首·其八
古诗《偈颂二十二首·其八》宋·释道生,三月既望,惠风和畅。龟峰擂鼓升堂,云集五湖龙象。人人鼻孔辽天,好个西来榜样。
-
偈颂二十二首·其十四
古诗《偈颂二十二首·其十四》宋·释道生,南边是黑云,今日应有雨。宜麻宜豆,宜禾宜黍。虽然岁稔年丰,粒粒几多辛苦。为报参玄人,要须知落处。
-
赞密庵禅师
古诗《赞密庵禅师》宋·释道生,狼毒肝肠,生铁面具。满口乡谈,唱喏破句。灭临济正宗,起东山门户。恁么出世为人,未免秤锤蘸醋。