-
自诮
古诗《自诮》唐·张乔,每到花时恨道穷,一生光景半成空。只应抱璞非良玉,岂得年年不至公。
-
送何道士归山
古诗《送何道士归山》唐·张乔,身非绝粒本清羸,束挂仙经杖一枝。落叶独寻流水去,深山长与白云期。树临丹灶寒花疾,坛近清岚夜月迟。樵客若能随洞里,回归人世始应悲。
-
将离江上作
古诗《将离江上作》唐·张乔,白衣归树下,青草恋江边。三楚足深隐,五陵多少年。寂寥闻蜀魄,清绝怨湘弦。岐路在何处,西行心渺然。
-
寄弟
古诗《寄弟》唐·张乔,故里行人战后疏,青崖萍寄白云居。那堪又是伤春日,把得长安落第书。
-
赠进士顾云
古诗《赠进士顾云》唐·张乔,潮槛烟波别钓津,西京同□荻□贫。不知守道归何日,相对无言尽几春。晴景远山花外暮,云边高盖水边□。与君愁寂无消处,赊酒青门送楚人。
-
江村
古诗《江村》唐·张乔,贫游无定踪,乡信转难逢。寒渚暮烟阔,去帆归思重。潮平低戍火,木落远山钟。况是渔家宿,疏篱响夜舂。
-
吊造微上人
古诗《吊造微上人》唐·张乔,至人随化往,遗路自堪伤。白塔收真骨,青山闭影堂。钟残含细韵,烟灭有馀香。松上斋乌在,迟迟立夕阳。
-
谷口作
古诗《谷口作》唐·张乔,巴客青冥过岭尘,雪崖交映一川春。晴朝采药寻源去,必恐云深见异人。
-
送新罗僧
古诗《送新罗僧》唐·张乔,东来此学禅,多病念佛缘。把锡离岩寺,收经上海船。落帆敲石火,宿岛汲瓶泉。永向扶桑老,知无再少年。
-
归旧山
古诗《归旧山》唐·张乔,昔年山下结茅茨,村落重来野径移。樵客相逢悲往事,林僧闲坐问归期。异藤遍树无空处,幽草缘溪少歇时。此景一抛吟欲老,可能文字圣朝知。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题广信寺
古诗《题广信寺》唐·张乔,亭北敞灵溪,林梢与槛齐。野云来影远,沙鸟去行低。晚渡明村火,晴山响郡鼙。思乡值摇落,赖不有猿啼。
-
送睦州张参军
古诗《送睦州张参军》唐·张乔,重禄轻身日,清资近故乡。因知送君后,转自惜年芳。远水分林影,层峰起鸟行。扁舟此中去,溪月有馀光。
-
游歙州兴唐寺
古诗《游歙州兴唐寺》唐·张乔,山桥通绝境,到此忆天台。竹里寻幽径,云边上古台。鸟归残照出,钟断细泉来。为爱澄溪月,因成隔宿回。
-
荆楚道中
古诗《荆楚道中》唐·张乔,前程曾未到,岐路拟何为。返照行人急,荒郊去鸟迟。春宵多旅梦,夏闰远秋期。处处牵愁绪,无穷是柳丝。
-
思宜春寄友人
古诗《思宜春寄友人》唐·张乔,胜游虽隔年,魂梦亦依然。瀑水喧秋思,孤灯动夜船。断虹全岭雨,斜月半溪烟。旧日吟诗侣,何人更不眠。
-
省中偶作
古诗《省中偶作》唐·张乔,二转郎曹自勉旃,莎阶吟步想前贤。不如何逊无佳句,若比冯唐是壮年。捧制名题黄纸尾,约僧心在白云边。乳毛松雪春来好,直夜清闲且学禅。
-
隐岩陪郑少师夜坐
古诗《隐岩陪郑少师夜坐》唐·张乔,幸喜陪驺驭,频来向此宵。砚磨清涧石,厨爨白云樵。竹外村烟细,灯中禁漏遥。衣冠与文理,静语对前朝。
-
赠敬亭清越上人
古诗《赠敬亭清越上人》唐·张乔,海上独随缘,归来二十年。久闲时得句,渐老不离禅。砌木欹临水,窗峰直倚天。犹期向云里,别扫石床眠。
-
送南陵尉李频
古诗《送南陵尉李频》唐·张乔,重作东南尉,生涯尚似僧。客程淮馆月,乡思海船灯。晚雾看春毂,晴天见朗陵。不应三考足,先授诏书徵。
-
浮汴东归
古诗《浮汴东归》唐·张乔,日暖泗滨西,无穷岸草齐。薄烟衰草树,微月迥城鸡。水近沧浪急,山随绿野低。羞将旧名姓,还向旧游题。