-
秋夕
古诗《秋夕》唐·张乔,春恨复秋悲,秋悲难到时。每逢明月夜,长起故山思。巷僻行吟远,蛩多独卧迟。溪僧与樵客,动别十年期。
-
吊前水部贾员外
古诗《吊前水部贾员外》唐·张乔,笼中江海禽,日夕有归心。魏阙长谣久,吴山独往深。别时群木落,终处乱猿吟。李白坟前路,溪僧送入林。
-
送郑侍御赴汴州辟命
古诗《送郑侍御赴汴州辟命》唐·张乔,官从谏署清,暂去佐戎旌。朝客多相恋,吟僧欲伴行。河冰天际白,岳雪眼前明。即见东风起,梁园听早莺。
-
赠棋僧侣
古诗《赠棋僧侣》唐·张乔,机谋时未有,多向弈棋销。已与山僧敌,无令海客饶。静驱云阵起,疏点雁行遥。夜雨如相忆,松窗更见招。
-
题兴善寺僧道深院
古诗《题兴善寺僧道深院》唐·张乔,江峰峰顶人,受法老西秦。法本无前业,禅非为后身。院栽他国树,堂展祖师真。甚愿依宗旨,求闲未有因。
-
笛
古诗《笛》唐·张乔,剪雨裁云一节秋,落梅杨柳曲中留。尊前暂借慇勤看,明月曾闻向陇头。
-
题湖上友人居
古诗《题湖上友人居》唐·张乔,岂得恋樵渔,全家湖畔居。远无潮客信,闲寄岳僧书。野白梅繁后,山明雨散初。逍遥向云水,莫与宦情疏。
-
曲江春
古诗《曲江春》唐·张乔,寻春与送春,多绕曲江滨。一片凫鹥水,千秋辇毂尘。岸凉随众木,波影逐游人。自是游人老,年年管吹新。
-
赠仰大师
古诗《赠仰大师》唐·张乔,仰山因久住,天下仰山名。井邑身虽到,林泉性本清。野云居处尽,江月定中明。仿佛曾相识,今来隔几生。
-
秦原春望
古诗《秦原春望》唐·张乔,无穷名利尘,轩盖逐年新。北阕东堂路,千山万水人。云离僧榻曙,燕远凤楼春。荏苒文明代,难归钓艇身。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送许棠下第游蜀
古诗《送许棠下第游蜀》唐·张乔,天下猿多处,西南是蜀关。马登青壁瘦,人宿翠微闲。带雨逢残日,因江见断山。行歌风月好,莫老锦城间。
-
沿汉东归
古诗《沿汉东归》唐·张乔,北去穷秦塞,南归绕汉川。深山逢古迹,远道见新年。绝壁云衔寺,空江雪洒船。萦回还此景,多坐夜灯前。
-
刘补阙自九华山拜官因以寄献
古诗《刘补阙自九华山拜官因以寄献》唐·张乔,冥鸿久不群,徵拜动天文。地主迎过郡,山僧送出云。登车残月在,宿馆乱流分。若更思林下,还须共致君。
-
赠友人
古诗《赠友人》唐·张乔,自说安贫归未得,竹边门掩小池冰。典琴赊酒吟过寺,送客思乡上灞陵。待月夜留烟岛客,忆云闲访翠微僧。几时献了相如赋,共向嵩山采茯苓。
-
登慈恩寺塔
古诗《登慈恩寺塔》唐·张乔,窗户几层风,清凉碧落中。世人来往别,烟景古今同。列岫横秦断,长河极塞空。斜阳越乡思,天末见归鸿。
-
赠边将
古诗《赠边将》唐·张乔,将军夸胆气,功在杀人多。对酒擎钟饮,临风拔剑歌。翻师平碎叶,掠地取交河。应笑孔门客,年年羡四科。
-
送朴充侍御归海东
古诗《送朴充侍御归海东》唐·张乔,天涯离二纪,阙下历三朝。涨海虽然阔,归帆不觉遥。惊波时失侣,举火夜相招。来往寻遗事,秦皇有断桥。
-
笛
古诗《笛》唐·张乔,剪雨裁烟一节秋,落梅杨柳曲中愁。尊前暂借殷勤看,明日曾闻向陇头。
-
送韩处士归少室山
古诗《送韩处士归少室山》唐·张乔,江外历千岑,还归少室吟。地闲缑岭月,窗迥洛城砧。石窦垂寒乳,松枝长别琴。他年瀑泉下,亦拟置家林。
-
吊建州李员外
古诗《吊建州李员外》唐·张乔,铭旌归故里,猿鸟亦悽然。已葬桐江月,空回建水船。客传为郡日,僧说读书年。恐有吟魂在,深山古木边。