-
送秘上人游京
古诗《送秘上人游京》唐·皎然,共君方异路,山伴与谁同。日冷行人少,时清古镇空。暖瓶和雪水,鸣锡带江风。撩乱终南色,遥应入梦中。
-
奉应颜尚书真卿观玄真子置酒张乐舞破阵画洞庭三山歌
古诗《奉应颜尚书真卿观玄真子置酒张乐舞破阵画洞庭三山歌》唐·皎然,道流迹异人共惊,寄向画中观道情。如何万象自心出,而心澹然无所营。手援毫,足蹈节,披缣洒墨称丽绝。石文乱点急管催,云态徐挥慢歌发。乐纵酒酣狂更...
-
日曜上人还润州
古诗《日曜上人还润州》唐·皎然,送君何处最堪思,孤月停空欲别时。露茗犹芳邀重会,寒花落尽不成期。鹤令先去看山近,云碍初飞到寺迟。莫倚禅功放心定,萧家陵树误人悲。
-
山月行
古诗《山月行》唐·皎然,家家望秋月,不及秋山望。山中万境长寂寥,夜夜孤明我山上。
-
饮茶歌送郑容
古诗《饮茶歌送郑容》唐·皎然,丹丘羽人轻玉食,采茶饮之生羽翼。名藏仙府世空知,骨化云宫人不识。云山童子调金铛,楚人茶经虚得名。霜天半夜芳草折,烂漫缃花啜又生。赏君此茶祛我...
-
效古
古诗《效古》唐·皎然,日出天地正,煌煌辟晨曦。六龙驱群动,古今无尽时。夸父亦何愚,竞走先自疲。饮乾咸池水,折尽扶桑枝。渴死化爝火,嗟嗟徒尔为。空留邓林在,折尽令人...
-
妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙房都曹德裕从事方舟颜武康士骋四十二韵
古诗《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙房都曹德裕从事方舟颜武康士骋四十二韵》唐·皎然,我祖传六经,精义思朝彻。方舟颇周览,逸书亦备阅。墨家伤刻薄,儒氏知优劣。弱植庶可彫,苦心未尝辍。中年慕仙术,永愿传其诀。岁驻若木景,日餐琼禾...
-
答李季兰
古诗《答李季兰》唐·皎然,天女来相试,将花欲染衣。禅心竟不起,还捧旧花归。
-
姑苏行
古诗《姑苏行》唐·皎然,古台不见秋草衰,却忆吴王全盛时。千年月照秋草上,吴王在时几回望。至今月出君不还,世人空对姑苏山。山中精灵安可睹,辙迹人踪麋鹿聚。婵娟西子倾国...
-
从军行五首·其四
古诗《从军行五首·其四》唐·皎然,飞将下天来,奇谋阃外裁。水心龙剑动,地肺雁山开。望气燕师锐,当锋虏阵摧。从今射雕骑,不敢过云堆。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
送王山人游庐山
古诗《送王山人游庐山》唐·皎然,千里访灵奇,山资亦相随。叶舟过鹤市,花漏宿龙池。峰顶应闲散,人间足别离。白云将世事,吾见尔心知。
-
陇头水二首
古诗《陇头水二首》唐·皎然,【其一】陇头心欲绝,陇水不堪闻。碎影摇枪垒,寒声咽幔军。素从盐海积,绿带柳城分。日落天边望,逶迤入塞云。【其二】秦陇逼氐羌,征人去未央。如何...
-
张伯英草书歌
古诗《张伯英草书歌》唐·皎然,伯英死后生伯高,朝看手把山中毫。先贤草律我草狂,风云阵发愁钟王。须臾变态皆自我,象形类物无不可。阆风游云千万朵,惊龙蹴踏飞欲堕。更睹邓林花落...
-
从军行五首·其五
古诗《从军行五首·其五》唐·皎然,黄纸君王诏,青泥校尉书。誓师张虎落,选将擐犀渠。雾暗津蒲失,天寒塞柳疏。横行十万骑,欲扫虏尘馀。
-
南楼望月
古诗《南楼望月》唐·皎然,夜月家家望,亭亭爱此楼。纤云溪上断,疏柳影中秋。渐映千峰出,遥分万派流。关山谁复见,应独起边愁。
-
山居示灵澈上人
古诗《山居示灵澈上人》唐·皎然,晴明路出山初暖,行踏春芜看茗归。乍削柳枝聊代札,时窥云影学裁衣。身闲始觉隳名是,心了方知苦行非。外物寂中谁似我,松声草色共无机。
-
山雪
古诗《山雪》唐·皎然,夕阳在西峰,叠翠萦残雪。狂风卷絮回,惊猿攀玉折。何意山中人,误报山花发。
-
山雨
古诗《山雨》唐·皎然,一片雨,山半晴。长风吹落西山上,满树萧萧心耳清。云鹤惊乱下,水香凝不然。风回雨定芭蕉湿,一滴时时入昼禅。
-
送灵澈
古诗《送灵澈》唐·皎然,我欲长生梦,无心解伤别。千里万里心,只似眼前月。
-
饮茶歌诮崔石使君
古诗《饮茶歌诮崔石使君》唐·皎然,越人遗我剡溪茗,采得金牙爨金鼎。素瓷雪色缥沫香,何似诸仙琼蕊浆。一饮涤昏寐,情来朗爽满天地。再饮清我神,忽如飞雨洒轻尘。三饮便得道,何须涤心...