-
题某公宅
古诗《题某公宅》唐·贯休,宅成天下借图看,始笑平生眼力悭。地占百湾多是水,楼无一面不当山。荷深似入苕溪路,石怪疑行雁荡间。只恐中原方鼎沸,天心未遣主人闲。
-
苦热寄赤松道者
古诗《苦热寄赤松道者》唐·贯休,天云如烧人如炙,天地炉中更合适。蝉喘雷乾冰井融,些子清风有何益。
-
晚春寄张侍郎
古诗《晚春寄张侍郎》唐·贯休,遐想涪陵岸,山花半已残。人心何以遣,天步正艰难。鸟听黄袍小,城临白帝寒。应知窗下梦,日日到江干。
-
古出塞曲三首·其三
古诗《古出塞曲三首·其三》唐·贯休,回首陇山头,连天草木秋。圣君应入梦,半路遣封侯。水不担阴雪,柴令倒戍楼。归来麟阁上,春色满皇州。
-
寄天台叶道士
古诗《寄天台叶道士》唐·贯休,负局高风不可陪,玉霄峰北置楼台。
-
蓟北寒月作
古诗《蓟北寒月作》唐·贯休,蓟门寒到骨,战碛雁相悲。古屋不胜雪,严风欲断髭。清吟得冷句,远念失佳期。寂莫谁相问,迢迢天一涯。
-
寄令狐郎中
古诗《寄令狐郎中》唐·贯休,雨打繁暑尽,放怀步微凉。
-
送人归夏口
古诗《送人归夏口》唐·贯休,雁雁叶纷纷,行人岂易闻。千山与万水,何处更逢君?貌不长如玉,人生祗似云。倘经三祖寺,一为礼龛坟。
-
行路难·其五
古诗《行路难·其五》唐·贯休,君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。浅近轻浮莫与交,池卑只解生荆棘。谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。行路难,行路难,君自看。
-
古塞下曲七首·其三
古诗《古塞下曲七首·其三》唐·贯休,虏寇日相持,如龙马不肥。突围金甲破,趁贼铁枪飞。汉月堂堂上,胡云惨惨微。黄河冰已合,犹未送征衣。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
怀香炉峰道人
古诗《怀香炉峰道人》唐·贯休,常思峰顶叟,石窟土为床。
-
古塞下曲四首·其三
古诗《古塞下曲四首·其三》唐·贯休,日向平沙出,还向平沙没。飞蓬落军营,惊雕去天末。帝乡青楼倚霄汉,歌吹掀天对花月。岂知塞上望乡人,日日双眸滴清血。
-
行路难五首·其四
古诗《行路难五首·其四》唐·贯休,君不见道傍树有寄生枝,青青郁郁同荣衰。无情之物尚如此,为人不及还堪悲。父归坟兮未朝夕,已分黄金争田宅。高堂老母头似霜,心作数支泪常滴。我闻忽...
-
马上作
古诗《马上作》唐·贯休,柳岸花堤夕照红,风清襟袖辔璁珑。行人莫讶频回首,家在凝岚一点中。
-
山茶花
古诗《山茶花》唐·贯休,风裁日染开仙囿,百花色死猩血谬。今朝一朵堕阶前,应有看人怨孙秀。
-
行路难五首·其二
古诗《行路难五首·其二》唐·贯休,君不见道傍废井生古木,本是骄奢贵人屋。几度美人照影来,素绠银瓶濯纤玉。云飞雨散今如此,绣闼雕甍作荒谷。沸渭笙歌君莫夸,不应常是西家哭。休说遗...
-
善哉行·伤古曲无知音
古诗《善哉行·伤古曲无知音》唐·贯休,有美一人兮,婉如青扬。识曲别音兮,令姿煌煌。绣袂捧琴兮,登君子堂。如彼萱草兮,使我忧忘。欲赠之以紫玉尺,白银铛。久不见之兮,湘水茫茫。
-
禅师
古诗《禅师》唐·贯休,击鼓求亡益是非,木中生火更何为。吾师别是醍醐昧,不是知心人不知。
-
少年行
古诗《少年行》唐·贯休,【其一】锦衣鲜华手擎鹘,闲行气貌多轻忽。稼穑艰难总不知,五帝三皇是何物。【其二】自拳五色裘,迸入他人宅。却捉苍头奴,玉鞭打一百。【其三】面白...
-
招友人宿
古诗《招友人宿》唐·贯休,银地无尘金菊开,紫梨红枣堕莓苔。一泓秋水一轮月,今夜故人来不来。