-
献钱尚父
古诗《献钱尚父》唐·贯休,贵逼人来不自由,龙骧凤翥势难收。满堂花醉三千客,一剑霜寒十揭州。鼓角揭天嘉气冷,风涛动地海山秋。东南永作金天柱,谁羡当时万户侯。
-
春山行
古诗《春山行》唐·贯休,重叠太古色,濛濛花雨时。好峰行恐尽,流水语相随。黑壤生红黍,黄猿领白儿。因思石桥月,曾与故人期。
-
三峡闻猿
古诗《三峡闻猿》唐·贯休,历历数声猿,寥寥渡白烟。应栖多月树,况是下霜天。万里客危坐,千山境悄然。更深仍不住,使我欲移船。
-
闻许棠及第因寄桂雍
古诗《闻许棠及第因寄桂雍》唐·贯休,时清道合出尘埃,清苦为诗不杖媒。今日桂枝平折得,几年春色并将来。势扶九万风初极,名到三山花正开。更有平人居蛰屋,还应为作一声雷。
-
山居诗二十四首
古诗《山居诗二十四首》唐·贯休,【其一】休话喧哗事事难,山翁只合住深山。数声清磬是非外,一个闲人天地间。绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。无人与向群儒说,岩桂枝高亦好扳。【其...
-
春晚书山家屋壁二首·其一
古诗《春晚书山家屋壁二首·其一》唐·贯休,柴门寂寂黍饭馨,山家烟火春雨晴。庭花蒙蒙水泠泠,小儿啼索树上莺。
-
春晚书山家屋壁二首·其二
古诗《春晚书山家屋壁二首·其二》唐·贯休,水香塘黑蒲森森,鸳鸯鸂鶒如家禽。前村后垄桑柘深,东邻西舍无相侵。蚕娘洗茧前溪渌,牧童吹笛和衣浴。山翁留我宿又宿,笑指西坡瓜豆熟。