-
奉和裴相公
古诗《奉和裴相公》唐·杨巨源,竹寺题名一半空,衰荣三十六人中。在生本要求知己,垂老应怜值相公。敢望燮和回旧律,任应时节到春风。若为问得苍苍意,造化无言自是功。
-
述旧纪勋太原寄李光颜侍中二首·其一
古诗《述旧纪勋太原寄李光颜侍中二首·其一》唐·杨巨源,玉塞含悽见雁行,北垣新诏拜龙骧。弟兄间世真飞将,貔虎归时似故乡。鼓角因风飘朔气,旌旗映水发秋光。河源收地心犹壮,笑向天西万里霜。
-
赠陈判官求子花诗
古诗《赠陈判官求子花诗》唐·杨巨源,油地轻绡碧且红,须怜纤手是良工。能生丽思千花外,善点秾姿五彩中。子细传看临霁景,殷勤持赠及春风。若将江上迎桃叶,一帖何妨锦绣同。
-
寄薛侍御
古诗《寄薛侍御》唐·杨巨源,世上无穷事,生涯莫废诗。何曾好风月,不是忆君时。
-
春日送沈赞府归浔阳觐叔父
古诗《春日送沈赞府归浔阳觐叔父》唐·杨巨源,浔阳阮咸宅,九派竹林前。花屿高如浪,云峰远似天。江声在南巷,海气入东田。才子今朝去,风涛思渺然。
-
酬令狐员外直夜书怀见寄
古诗《酬令狐员外直夜书怀见寄》唐·杨巨源,花枝暖欲舒,粉署夜方初。世职推传盛,春刑是减馀。芸香能护字,铅椠善呈书。此地从头白,经年望雉车。
-
夏日裴尹员外西斋看花
古诗《夏日裴尹员外西斋看花》唐·杨巨源,笑向东来客,看花枉在前。始知清夏月,更胜艳阳天。露湿呈妆污,风吹畏火燃。葱茏和叶盛,烂熳压枝鲜。红彩当铃阁,清香到玉筵。蝶栖惊曙色,莺语滞晴...
-
奉酬窦郎中早入省苦寒见寄
古诗《奉酬窦郎中早入省苦寒见寄》唐·杨巨源,玄冥怒含风,群物戒严节。空山顽石破,幽涧层冰裂。题诗金华彦,接武丹霄烈。旷怀玉京云,孤唱粉垣雪。穷阴总凝冱,正气直肃杀。天狼看坠地,霜兔敢拒...
-
寄中书同年舍人
古诗《寄中书同年舍人》唐·杨巨源,晴明紫阁最高峰,仙掖开帘范彦龙。五色天书词焕烂,九华春殿语从客。彩毫应染炉烟细,清佩仍含玉漏重。二十年前同日喜,碧霄何路得相逢。
-
题五老峰下费君书院
古诗《题五老峰下费君书院》唐·杨巨源,解向花间栽碧松,门前不负老人峰。已将心事随身隐,认得溪云第几重。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
酬崔博士
古诗《酬崔博士》唐·杨巨源,自知顽叟更何能,唯学雕虫谬见称。长被有情邀唱和,近来无力更祗承。青松树杪三千鹤,白玉壶中一片冰。今日为君书壁右,孤城莫怕世人憎。
-
赠侯侍御
古诗《赠侯侍御》唐·杨巨源,步逸辞群迹,机真结远心。敦诗扬大雅,映古酌高音。逃祸栖蜗舍,因醒解豸簪。紫兰秋露湿,黄鹤晚天阴。旧业馀荒草,寒山出远林。月明多宿寺,世乱重悲...
-
赋得灞岸柳留辞郑员外
古诗《赋得灞岸柳留辞郑员外》唐·杨巨源,杨柳含烟灞岸春,年年攀折为行人。好风傥借低枝便,莫遣青丝扫路尘。
-
送李虞仲秀才归东都因寄元李二友
古诗《送李虞仲秀才归东都因寄元李二友》唐·杨巨源,高翼闲未倦,孤云旷无期。晴霞海西畔,秋草燕南时。邺中多上才,耿耿丹霄姿。顾我于逆旅,与君发光仪。同将儒者方,获忝携人知。幽兰与芳佩,寒玉锵美...
-
赠史开封
古诗《赠史开封》唐·杨巨源,天低荒草誓师坛,邓艾心知战地宽。鼓角迥临霜野曙,旌旗高对雪峰寒。五营向水红尘起,一剑当风白日看。曾从伏波征绝域,碛西蕃部怯金鞍。
-
送裴中丞出使
古诗《送裴中丞出使》唐·杨巨源,一清淮甸假朝纲,金印初迎细柳黄。辞阙天威和雨露,出关春色避风霜。龙韬何必陈三略,虎旅由来肃万方。宣谕生灵真重任,回轩应问石渠郎。
-
答振武李逢吉判官
古诗《答振武李逢吉判官》唐·杨巨源,近来时辈都无兴,把酒皆言肺病同。唯有单于李评事,不将华发负春风。
-
寄昭应王丞
古诗《寄昭应王丞》唐·杨巨源,武皇金辂辗香尘,每岁朝元及此辰。光动泉心初浴日,气蒸山腹总成春。讴歌已入云韶曲,词赋方归侍从臣。瑞霭朝朝犹望幸,天教赤县有诗人。
-
失题
古诗《失题》唐·杨巨源,何事慰朝夕,不踰诗酒情。山河空道路,蕃汉共刀兵。礼乐新朝市,园林旧弟兄。向风一点泪,塞晚暮江平。
-
方城驿逢孟侍御
古诗《方城驿逢孟侍御》唐·杨巨源,走马温汤直隼飞,相逢矍铄理征衣。军中得力儿男事,入驿从容见落晖。