-
崔娘诗
古诗《崔娘诗》唐·杨巨源,清润潘郎玉不如,中庭蕙草雪消初。风流才子多春思,肠断萧娘一纸书。
-
送人过卫州
古诗《送人过卫州》唐·杨巨源,忆昔征南府内游,君家东閤最淹留。纵横联句长侵晓,次第看花直到秋。论旧举杯先下泪,伤离临水更登楼。相思前路几回首,满眼青山过卫州。
-
襄阳乐
古诗《襄阳乐》唐·杨巨源,闲随少年去,试上大堤游。画角栖乌起,清弦过客愁。碑沈楚山石,珠彻汉江秋。处处风情好,卢家更上楼。
-
送绛州卢使君
古诗《送绛州卢使君》唐·杨巨源,应将清净结心期,又共阳和到郡时。绛老问年须算字,庾公逢月要题诗。朱栏迢遰因高胜,粉堞清明欲下迟。他日徵还作霖雨,不须求赛敬亭祠。
-
赠张将军
古诗《赠张将军》唐·杨巨源,关西诸将揖容光,独立营门剑有霜。知爱鲁连归海上,肯令王翦在频阳。天晴红帜当山满,日暮清笳入塞长。年少功高人最羡,汉家坛树月苍苍。
-
奉酬端公春雪见寄
古诗《奉酬端公春雪见寄》唐·杨巨源,造化多情状物亲,剪花铺玉万重新。闲飘上路呈丰岁,狂舞中庭学醉春。兴逸何妨寻剡客,唱高还肯寄巴人。遥知独立芝兰阁,满眼清光压俗尘。
-
山中主人
古诗《山中主人》唐·杨巨源,十里青山有一家,翠屏深处更添霞。若为说得溪中事,锦石和烟四面花。
-
听李凭弹箜篌二首·其一
古诗《听李凭弹箜篌二首·其一》唐·杨巨源,听奏繁弦玉殿清,风传曲度禁林明。君王听乐梨园暖,翻到云门第几声。
-
和大夫边春呈长安亲故
古诗《和大夫边春呈长安亲故》唐·杨巨源,严城吹笛思寒梅,二月冰河一半开。紫陌诗情依旧在,黑山弓力畏春来。游人曲岸看花发,走马平沙猎雪回。旌旆朝天不知晚,将星高处近三台。
-
杨花落
古诗《杨花落》唐·杨巨源,北斗南回春物老,红英落尽绿尚早。韶风澹荡无所依,偏惜垂杨作春好。此时可怜杨柳花,萦盈艳曳满人家。人家女儿出罗幕,静扫玉庭待花落。宝环纤手捧更...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
关山月
古诗《关山月》唐·杨巨源,苍茫临故关,迢递照秋山。万里平芜静,孤城落叶闲。露浓栖雁起,天远戍兵还。复映征西府,光深组练间。
-
元日呈李逢吉舍人
古诗《元日呈李逢吉舍人》唐·杨巨源,华夷文物贺新年,霜仗遥排凤阙前。一片彩霞迎曙日,万条红烛动春天。称觞山色和元气,端冕炉香叠瑞烟。共说正初当圣泽,试过西掖问群贤。
-
寄江州白司马
古诗《寄江州白司马》唐·杨巨源,江州司马平安否,惠远东林住得无。湓浦曾闻似衣带,庐峰见说胜香炉。题诗岁晏离鸿断,望阙天遥病鹤孤。莫谩拘牵雨花社,青云依旧是前途。
-
城东早春
古诗《城东早春》唐·杨巨源,诗家清景在新春,绿柳才黄半未匀。若待上林花似锦,出门俱是看花人。
-
谢人送粽
古诗《谢人送粽》唐·杨巨源,来时三月春犹在,到日端阳节又临。珍重主人意勤腆,满槃角黍细包金。
-
折杨柳
古诗《折杨柳》唐·杨巨源,水边杨柳曲尘丝,立马烦君折一枝。惟有春风最相惜,殷勤更向手中吹。