-
题孝子陵
古诗《题孝子陵》唐·耿湋,荒坟秋陌上,霜露正霏霏。松柏自成拱,苫庐长不归。浮埃积蓬鬓,流血在麻衣。何必曾参传,千年至行稀。
-
赋得寒蛩
古诗《赋得寒蛩》唐·耿湋,尔谁造,鸣何早,趯趯连声遍阶草。复与夜雨和,游人听堪老。
-
关山月
古诗《关山月》唐·耿湋,月明边徼静,戍客望乡时。塞古柳衰尽,关寒榆发迟。苍苍万里道,戚戚十年悲。今夜青楼上,还应照所思。
-
哭苗垂
古诗《哭苗垂》唐·耿湋,旧友无由见,孤坟草欲长。月斜邻笛尽,车马出山阳。
-
代宋州将淮上乞师
古诗《代宋州将淮上乞师》唐·耿湋,唇齿幸相依,危亡故远归。身轻百战出,家在数重围。上将坚深垒,残兵斗落晖。常闻铁剑利,早晚借馀威。
-
与清江上人及诸公宿李八昆季宅
古诗《与清江上人及诸公宿李八昆季宅》唐·耿湋,汤公多外友,洛社自相依。远客还登会,秋怀欲忘归。惊风林果少,骤雨砌虫稀。更过三张价,东游愧陆机。
-
浚公院怀旧
古诗《浚公院怀旧》唐·耿湋,远公传教毕,身没向他方。吊客来何见,门人闭影堂。纱灯临古砌,尘札在空床。寂寞疏钟后,秋天有夕阳。
-
进秋隼
古诗《进秋隼》唐·耿湋,岂悟因罗者,迎霜献紫微。夕阳分素臆,秋色上花衣。举翅云天近,回眸燕雀稀。应随明主意,百中有光辉。
-
津亭有怀
古诗《津亭有怀》唐·耿湋,津亭一望乡,淮海晚茫茫。草没栖洲鹭,天连映浦樯。往来通楚越,旦暮易渔商。惆怅缄书毕,何人向洛阳。
-
寻觉公因寄李二端司空十四曙
古诗《寻觉公因寄李二端司空十四曙》唐·耿湋,少年尝昧道,无事日悠悠。及至悟生死,寻僧已白头。云回庐瀑雨,树落给园秋。为我谢宗许,尘中难久留。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
春日即事
古诗《春日即事》唐·耿湋,邻里朝光遍,披衣夜醉醒。庖厨非旧火,林木发新青。接果移天性,疏泉逐地形。清明来几日,戴胜已堪听。
-
赠田家翁
古诗《赠田家翁》唐·耿湋,老人迎客处,篱落稻畦间。蚕屋朝寒闭,田家昼雨闲。门闾新薙草,蹊径旧谙山。自道谁相及,邀予试往还。
-
雨中留别
古诗《雨中留别》唐·耿湋,东西无定客,风雨未休时。悯默此中别,飘零何处期。青山违旧隐,白发入新诗。岁岁迷津路,生涯渐可悲。
-
酬李文
古诗《酬李文》唐·耿湋,落照长杨苑,秋天渭水滨。初飞万木叶,又长一年人。贫病仍为客,艰虞更问津。多惭惠然意,今日肯相亲。
-
奉和元承杪秋忆终南旧居
古诗《奉和元承杪秋忆终南旧居》唐·耿湋,白玉郎仍少,羊车上路平。秋风摇远草,旧业起高情。乱树通秦苑,重原接杜城。溪云随暮淡,野水带寒清。广树留峰翠,闲门响叶声。近樵应已烧,多稼又新...
-
送姚校书因归河中
古诗《送姚校书因归河中》唐·耿湋,十年相见少,一岁又还乡。去住人惆怅,东西路渺茫。古陂无茂草,高树有残阳。委弃秋来稻,彫疏采后桑。月轮生舜庙,河水出关墙。明日过闾里,光辉芸阁...
-
奉送崔侍御和蕃
古诗《奉送崔侍御和蕃》唐·耿湋,万里华戎隔,风沙道路秋。新恩明主启,旧好使臣修。旌节随边草,关山见戍楼。俗殊人左衽,地远水西流。日暮冰先合,春深雪未休。无论善长对,博望自封...
-
旅次汉故畤
古诗《旅次汉故畤》唐·耿湋,我行过汉畤,寥落见孤城。邑里经多难,儿童识五兵。广川桑遍绿,丛薄雉连鸣。惆怅萧关道,终军愿请缨。
-
赠韦山人
古诗《赠韦山人》唐·耿湋,失意成逋客,终年独掩扉。无机狎鸥惯,多病见人稀。流水知行药,孤云伴采薇。空斋莫闲笑,心事与时违。
-
送王将军出塞
古诗《送王将军出塞》唐·耿湋,汉家边事重,窦宪出临戎。绝漠秋山在,阳关旧路通。列营依茂草,吹角向高风。更就燕然石,行看奏虏功。