-
子规·其一
古诗《子规·其一》唐·来鹏,月落空山闻数声,此时孤馆酒初醒。投人语若似伊泪,口畔血流应始听。
-
山中避难作
古诗《山中避难作》唐·来鹏,山头烽火水边营,鬼哭人悲夜夜声。唯有碧天无一事,日还西下月还明。
-
鄂渚清明日与乡友登头陀山
古诗《鄂渚清明日与乡友登头陀山》唐·来鹏,冷酒一杯相劝频,异乡相遇转相亲。落花风里数声笛,芳草烟中无限人。都大此时深怅望,岂堪高处更逡巡。思量费子真仙子,不作头陀山下尘。
-
子规·其二
古诗《子规·其二》唐·来鹏,雨恨花愁同此冤,啼时闻处正春繁。千声万血谁哀尔,争得如花笑不言。
-
卖花谣
古诗《卖花谣》唐·来鹏,紫艳红苞价不同,匝街罗列起香风。无言无语呈颜色,知落谁家池馆中。
-
病起
古诗《病起》唐·来鹏,春初一卧到秋深,不见红芳与绿阴。窗下展书难久读,池边扶杖欲闲吟。藕穿平地生荷叶,笋过东家作竹林。在舍浑如远乡客,诗僧酒伴镇相寻。
-
偶题二首·其二
古诗《偶题二首·其二》唐·来鹏,水边箕踞静书空,欲解愁肠酒不浓。可惜青天好雷雹,只能驱趁懒蛟龙。
-
寒食山馆书情
古诗《寒食山馆书情》唐·来鹏,独把一杯山馆中,每经时节恨飘蓬。侵阶草色连朝雨,满地梨花昨夜风。蜀魄啼来春寂寞,楚魂吟后月朦胧。分明记得还家梦,徐孺宅前湖水东。
-
新安官舍闲坐
古诗《新安官舍闲坐》唐·来鹏,寂寞空阶草乱生,簟凉风动若为情。不知独坐闲多少,看得蜘蛛结网成。
-
偶题二首·其一
古诗《偶题二首·其一》唐·来鹏,近来灵鹊语何疏,独凭栏干恨有殊。一夜绿荷霜剪破,赚他秋雨不成珠。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
题庐山双剑峰
古诗《题庐山双剑峰》唐·来鹏,倚天双剑古今闲,三尺高于四面山。若使火云烧得动,始应农器满人间。
-
游鱼
古诗《游鱼》唐·来鹏,弄萍隈荇思夷犹,掉尾扬鬐逐慢流。应怕碧岩岩下水,浮藤如线月如钩。
-
梅花
古诗《梅花》唐·来鹏,枝枝倚槛照池冰,粉薄香残恨不胜。占得早芳何所利,与他霜雪助威棱。
-
鹭鸶
古诗《鹭鸶》唐·来鹏,袅丝翘足傍澄澜,消尽年光伫思间。若使见鱼无羡意,向人姿态更应闲。
-
洞庭隐
古诗《洞庭隐》唐·来鹏,高卧洞庭三十春,芰荷香里独垂纶。莫嫌无事闲销日,有事始怜无事人。
-
牡丹
古诗《牡丹》唐·来鹏,中国名花异国香,花开得地更芬芳。才呈冶态当春昼,却敛妖姿向夕阳。雨过阿娇慵粉黛,风□□□□□□。□□□□□□□,□□□□□□□。
-
金钱花
古诗《金钱花》唐·来鹏,也无棱郭也无神,露洗还同铸出新。青帝若教花里用,牡丹应是得钱人。
-
除夜
古诗《除夜》唐·来鹏,事关休戚已成空,万里相思一夜中。愁到晓鸡声绝后,又将憔悴见春风。
-
惜花
古诗《惜花》唐·来鹏,东风渐急夕阳斜,一树夭桃数日花。为惜红芳今夜里,不知和月落谁家。
-
闻蝉
古诗《闻蝉》唐·来鹏,绿槐阴里一声新,雾薄风轻力未匀。莫道闻时总惆怅,有愁人有不愁人。