-
江陵客舍留别樊尚书
古诗《江陵客舍留别樊尚书》唐·刘言史,信陵门馆下,多病有归思。坠履忘情后,寒灰更湿时。委栏芳蕙晚,凭几雪髫垂。明日秋关外,单车风雨随。
-
泊花石浦
古诗《泊花石浦》唐·刘言史,旧业丛台废苑东,几年为梗复为蓬。杜鹃啼断回家梦,半在邯郸驿树中。
-
葛巾歌
古诗《葛巾歌》唐·刘言史,一片白葛巾,潜夫自能结。篱边折枯蒿,聊用簪华发。有时醉倒长松侧,酒醒不见心还忆。谷鸟衔将却趁来,野风吹去还寻得。十年紫竹溪南住,迹同玄豹依深...
-
山寺看樱桃花题僧壁
古诗《山寺看樱桃花题僧壁》唐·刘言史,楚寺春风腊尽时,含桃先坼一千枝。老僧不语傍边坐,花发人来总不知。
-
夜入简子古城
古诗《夜入简子古城》唐·刘言史,远火荧荧聚寒鬼,绿焰欲销还复起。夜深风雪古城空,行客衣襟汗如水。
-
春游曲·其一
古诗《春游曲·其一》唐·刘言史,花颔红騣一何偏,绿槐香陌欲朝天。仍嫌众里娇行疾,傍?深藏白玉鞭。
-
立秋日
古诗《立秋日》唐·刘言史,商风动叶初,萧索一贫居。老性容茶少,羸肌与簟疏。旧醅难重漉,新菜未胜锄。才薄无潘兴,便便画偃庐。
-
题茅山仙台药院
古诗《题茅山仙台药院》唐·刘言史,扰扰浮生外,华阳一洞春。道书金字小,仙圃玉苗新。芝草迎飞燕,桃花笑俗人。楼台争耸汉,鸡犬亦嫌秦。愿得青芽散,长年驻此身。
-
病中客散复言怀
古诗《病中客散复言怀》唐·刘言史,华发离披卧满头,暗虫衰草入乡愁。枕前人去空庭暮,又见芭蕉白露秋。
-
读故友于君集
古诗《读故友于君集》唐·刘言史,大底从头总是悲,就中偏怆筑城词。依然想得初成日,寄出秋山与我时。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
竹里梅
古诗《竹里梅》唐·刘言史,竹里梅花相并枝,梅花正发竹枝垂。风吹总向竹枝上,直似王家雪下时。
-
惜花
古诗《惜花》唐·刘言史,年少共怜含露色,老人偏惜委尘红。如何遂得心中事,每要花时不厌风。
-
山寺看海榴花
古诗《山寺看海榴花》唐·刘言史,琉璃地上绀宫前,发翠凝红已十年。夜久月明人去尽,火光霞焰递相燃。
-
冬日峡中旅泊
古诗《冬日峡中旅泊》唐·刘言史,霜月明明雪复残,孤舟夜泊使君滩。一声钟出远山里,暗想雪窗僧起寒。
-
与孟郊洛北野泉上煎茶
古诗《与孟郊洛北野泉上煎茶》唐·刘言史,粉细越笋芽,野煎寒溪滨。恐乖灵草性,触事皆手亲。敲石取鲜火,撇泉避腥鳞。荧荧爨风铛,拾得坠巢薪。洁色既爽别,浮氲亦殷勤。以兹委曲静,求得正味...
-
扶病春亭
古诗《扶病春亭》唐·刘言史,强梳稀发著纶巾,舍杖空行试病身。花间自欲裴回立,稚子牵衣不许人。
-
题十三弟竹园
古诗《题十三弟竹园》唐·刘言史,绕屋扶疏耸翠茎,苔滋粉漾有幽情。丹阳万户春光静,独自君家秋雨声。
-
王中丞宅夜观舞胡腾
古诗《王中丞宅夜观舞胡腾》唐·刘言史,石国胡儿人见少,蹲舞尊前急如鸟。织成蕃帽虚顶尖,细氎胡衫双袖小。手中抛下蒲萄盏,西顾忽思乡路远。跳身转毂宝带鸣,弄脚缤纷锦靴软。四座无言皆瞪...