〔唐代〕王贞白
古诗《从军行》唐·王贞白,从军朔方久,未省用干戈。只以恩信及,自然戎虏和。边声动白草,烧色入枯河。每度因看猎,令人勇气多。
古诗《芍药》唐·王贞白,芍药承春宠,何曾羡牡丹。麦秋能几日,谷雨只微寒。妒态风频起,娇妆露欲残。芙蓉浣纱伴,长恨隔波澜。
古诗《白鹿洞二首·其一》唐·王贞白,读书不觉已春深,一寸光阴一寸金。不是道人来引笑,周情孔思正追寻。
古诗《白鹿洞二首·其二》唐·王贞白,一上西园避暑亭,芰荷香细午风轻。眼前物物皆佳兴,并作吟窝一味清。