-
拟娼楼节怨
古诗《拟娼楼节怨》唐·刘方平,上苑离离莺度,昆明幂幂蒲生。时光春华可惜,何须对镜含情。
-
铜雀妓
古诗《铜雀妓》唐·刘方平,遗令奉君王,颦蛾强一妆。岁移陵树色,恩在舞衣香。玉座生秋气,铜台下夕阳。泪痕沾井干,舞袖为谁长。
-
代宛转歌二首·其二
古诗《代宛转歌二首·其二》唐·刘方平,晓将近,黄姑织女银河尽。九华锦衾无复情,千金宝镜谁能引。歌宛转,宛转伤别离。愿作杨与柳,同向玉窗垂。
-
代宛转歌二首·其一
古诗《代宛转歌二首·其一》唐·刘方平,星参差,明月二八灯五枝。黄鹤瑶琴将别去,芙蓉羽帐惜空垂。歌宛转,宛转恨无穷。愿为潮与浪,俱起碧流中。
-
相和歌辞·栖乌曲二首·其一
古诗《相和歌辞·栖乌曲二首·其一》唐·刘方平,蛾眉曼脸倾城国,鸣环动佩新相识。银汉斜临白玉堂,芙蓉行障掩灯光。
-
相和歌辞·栖乌曲二首·其二
古诗《相和歌辞·栖乌曲二首·其二》唐·刘方平,画舸双艚锦为缆,芙蓉花发莲叶暗。门前月色映横塘,感郎中夜渡潇湘。
-
寄陇右严判官
古诗《寄陇右严判官》唐·刘方平,副相西征重,苍生属望晨。还同周薄伐,不取汉和亲。虏阵摧枯易,王师决胜频。高旗临鼓角,太白静风尘。赤狄争归化,青羌已请臣。遥传阃外美,盛选幕中...
-
折杨枝
古诗《折杨枝》唐·刘方平,官渡初杨柳,风来亦动摇。武昌行路好,应为最长条。叶映黄鹂夕,花繁白雪朝。年年攀折意,流恨入纤腰。
-
梅花落
古诗《梅花落》唐·刘方平,新岁芳梅树,繁苞四面同。春风吹渐落,一夜几枝空。小妇今如此,长城恨不穷。莫将辽海雪,来比后庭中。
-
寄严八判官
古诗《寄严八判官》唐·刘方平,洛阳新月动秋砧,瀚海沙场天半阴。出塞能全仲叔策,安亲更切老莱心。汉家宫里风云晓,羌笛声中雨雪深。怀袖未传三岁字,相思空作陇头吟。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
望夫石
古诗《望夫石》唐·刘方平,佳人成古石,藓驳覆花黄。犹有春山杏,枝枝似薄妆。
-
送别
古诗《送别》唐·刘方平,华亭霁色满今朝,云里樯竿去转遥。莫怪山前深复浅,清淮一日两回潮。
-
巫山高
古诗《巫山高》唐·刘方平,楚国巫山秀,清猿日夜啼。万重春树合,十二碧峰齐。峡出朝云下,江来暮雨西。阳台归路直,不畏向家迷。
-
秋夜思
古诗《秋夜思》唐·刘方平,旅梦何时尽,征途望每赊。晚秋淮上水,新月楚人家。猿啸空山近,鸿飞极浦斜。明朝南岸去,言折桂枝花。
-
巫山神女
古诗《巫山神女》唐·刘方平,神女藏难识,巫山秀莫群。今宵为大雨,昨日作孤云。散漫愁巴峡,徘徊恋楚君。先王为立庙,春树几氛氲。
-
秋夜寄皇甫冉郑丰
古诗《秋夜寄皇甫冉郑丰》唐·刘方平,洛阳清夜白云归,城里长河列宿稀。秋后见飞千里雁,月中闻捣万家衣。长怜西雍青门道,久别东吴黄鹄矶。借问客书何所寄,用心不啻两乡违。
-
代春怨
古诗《代春怨》唐·刘方平,朝日残莺伴妾啼,开帘只见草萋萋。庭前时有东风入,杨柳千条尽向西。
-
秋夜泛舟
古诗《秋夜泛舟》唐·刘方平,林塘夜发舟,虫响荻飕飕。万影皆因月,千声各为秋。岁华空复晚,乡思不堪愁。西北浮云外,伊川何处流。
-
班婕妤
古诗《班婕妤》唐·刘方平,夕殿别君王,宫深月似霜。人幽在长信,萤出向昭阳。露浥红兰湿,秋凋碧树伤。惟当合欢扇,从此箧中藏。
-
京兆眉
古诗《京兆眉》唐·刘方平,新作蛾眉样,谁将月里同。有来凡几日,相效满城中。