-
渔浦
古诗《渔浦》唐·常建,春至百草绿,陂泽闻鸧鹒。别家投钓翁,今世沧浪情。沤纻为缊袍,折麻为长缨。荣誉失本真,怪人浮此生。碧水月自阔,安流净而平。扁舟与天际,独往谁能...
-
晦日马镫曲稍次中流作
古诗《晦日马镫曲稍次中流作》唐·常建,夜寒宿芦苇,晓色明西林。初日在川上,便澄游子心。秦天无纤翳,郊野浮春阴。波静随钓鱼,舟小绿水深。出浦见千里,旷然谐远寻。扣船应渔父,因唱沧浪...
-
春词
古诗《春词》唐·常建,阶下草犹短,墙头梨花白。织女高楼上,停梭顾行客。问君在何所,青鸟舒锦翮。
-
送楚十少府
古诗《送楚十少府》唐·常建,微风吹霜气,寒影明前除。落日未能别,萧萧林木虚。愁烟闭千里,仙尉其何如。因送别鹤操,赠之双鲤鱼。鲤鱼在金盘,别鹤哀有馀。心事则如此,请君开素...
-
张公子行
古诗《张公子行》唐·常建,日出乘钓舟,袅袅持钓竿。涉淇傍荷花,骢马闲金鞍。侠客白云中,腰间悬辘轳。出门事嫖姚,为君西击胡。胡兵汉骑相驰逐,转战孤军西海北。百尺旌竿沈黑...
-
西山
古诗《西山》唐·常建,一身为轻舟,落日西山际。常随去帆影,远接长天势。物象归馀清,林峦分夕丽。亭亭碧流暗,日入孤霞继。渚日远阴映,湖云尚明霁。林昏楚色来,岸远荆门...
-
客有自燕而归哀其老而赠之
古诗《客有自燕而归哀其老而赠之》唐·常建,羸马朝自燕,一身为二连。忆亲拜孤冢,移葬双陵前。幽愿从此毕,剑心因获全。孟冬寒气盛,抚辔告言旋。碣石海北门,馀寇惟朝鲜。离离一寒骑,袅袅驰白...
-
古意三首·其一
古诗《古意三首·其一》唐·常建,二妃方访舜,万里南方悬。远道隔江汉,孤舟无岁年。不知苍梧处,气尽呼青天。愁泪变楚竹,蛾眉丧湘川。后人立为庙,累世称其贤。过客设祠祭,狐狸来坐...
-
送李大都护
古诗《送李大都护》唐·常建,单于虽不战,都护事边深。君执幕中秘,能为高士心。海头近初月,碛里多愁阴。西望郭犹子,将分泪满襟。
-
古兴·汉上逢老翁
古诗《古兴·汉上逢老翁》唐·常建,汉上逢老翁,江口为僵尸。白发沾黄泥,遗骸集乌鸱。机巧自此忘,精魄今何之。风吹钓竿折,鱼跃安能施。白水明汀洲,菰蒲冒深陂。唯留扁舟影,系在长江...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
空灵山应田叟
古诗《空灵山应田叟》唐·常建,湖南无村落,山舍多黄茆。淳朴如太古,其人居鸟巢。牧童唱巴歌,野老亦献嘲。泊舟问溪口,言语皆哑咬。土俗不尚农,岂暇论肥硗。莫徭射禽兽,浮客烹鱼...
-
潭州留别
古诗《潭州留别》唐·常建,贤达不相识,偶然交已深。宿帆谒郡佐,怅别依禅林。湘水流入海,楚云千里心。望君杉松夜,山月清猿吟。
-
吴故宫
古诗《吴故宫》唐·常建,越女歌长君且听,芙蓉香满水边城。岂知一日终非主,犹自如今有怨声。
-
古兴
古诗《古兴》唐·常建,辘轳井上双梧桐,飞鸟衔花日将没。深闺女儿莫愁年,玉指泠泠怨金碧。石榴裙裾蛱蝶飞,见人不语颦蛾眉。青丝素丝红绿丝,织成锦衾当为谁。
-
古意三首·其二
古诗《古意三首·其二》唐·常建,明月照高阁,綵女褰罗幕。歌舞临碧云,箫声沸珠箔。青鸾临南海,天上双白鹤。万里齐翼飞,意求君门乐。玉霄九重闭,金锁夜不开。两翅自无力,愁鸣云外...
-
梦太白西峰
古诗《梦太白西峰》唐·常建,梦寐升九崖,杳霭逢元君。遗我太白峰,寥寥辞垢氛。结宇在星汉,宴林闭氤氲。檐楹覆馀翠,巾舄生片云。时往溪水间,孤亭昼仍曛。松峰引天影,石濑清霞...
-
题法院
古诗《题法院》唐·常建,胜景门闲对远山,竹深松老半含烟。皓月殿中三度磬,水晶宫里一僧禅。
-
塞上曲
古诗《塞上曲》唐·常建,翩翩云中使,来问太原卒。百战苦不归,刀头怨明月。塞云随阵落,寒日傍城没。城下有寡妻,哀哀哭枯骨。
-
古意三首·其三
古诗《古意三首·其三》唐·常建,楚王竟何去,独自留巫山。偏使世人见,迢迢江汉间。驻舟春溪里,皆愿拜灵颜。寤寐见神女,金沙鸣珮环。闲艳绝世姿,令人气力微。含笑竟不语,化作朝云...
-
仙谷遇毛女意知是秦宫人
古诗《仙谷遇毛女意知是秦宫人》唐·常建,溪口水石浅,泠泠明药丛。入溪双峰峻,松栝疏幽风。垂岭枝袅袅,翳泉花蒙蒙。夤缘霁人目,路尽心弥通。盘石横阳崖,前流殊未穷。回潭清云影,弥漫长天...