-
山中言事
古诗《山中言事》唐·曹松,岚霭润窗棂,吟诗得冷症。教餐有效药,多愧独行僧。云湿煎茶火,冰封汲井绳。片扉深著掩,经国自无能。
-
天台瀑布
古诗《天台瀑布》唐·曹松,万仞得名云瀑布,远看如织挂天台。休疑宝尺难量度,直恐金刀易剪裁。喷向林梢成夏雪,倾来石上作春雷。欲知便是银河水,堕落人间合却回。
-
桂江
古诗《桂江》唐·曹松,未识佳人寻桂水,水云先解傍壶觞。笋林次第添斑竹,雏鸟参差护锦囊。乳洞此时连越井,石楼何日到仙乡。如飞似堕皆青壁,画手不强元化强。
-
观山寺僧穿井
古诗《观山寺僧穿井》唐·曹松,云僧凿山井,寒碧在中庭。况是分嵓眼,同来下石瓶。旁痕终变藓,圆影即澄星。异夜天龙蛰,应闻说叶经。
-
秋日送方干游上元
古诗《秋日送方干游上元》唐·曹松,天高淮泗白,料子趋修程。汲水疑山动,扬帆觉岸行。云离京口树,雁入石头城。后夜分遥念,诸峰霜露生。
-
观华夷图
古诗《观华夷图》唐·曹松,落笔胜缩地,展图当晏宁。中华属贵分,远裔占何星。分寸辨诸岳,斗升观四溟。长疑未到处,一一似曾经。
-
水精念珠
古诗《水精念珠》唐·曹松,等量红缕贯晶荧,尽道匀圆别未胜。凿断玉潭盈尺水,琢成金地两条冰。轮时只恐星侵佛,挂处常疑露滴僧。几度夜深寻不著,琉璃为殿月为灯。
-
及第敕下宴中献座主杜侍郎
古诗《及第敕下宴中献座主杜侍郎》唐·曹松,得召丘墙泪却频,若无公道也无因。门前送敕朱衣吏,席上衔杯碧落人。半夜笙歌教泥月,平明桃杏放烧春。南山虽有归溪路,争那酬恩未杀身。
-
七夕
古诗《七夕》唐·曹松,牛女相期七夕秋,相逢俱喜鹊横流。彤云缥缈回金辂,明月婵娟挂玉钩。燕羽几曾添别恨,花容终不更含羞。更残便是分襟处,晓箭东来射翠楼。
-
寄方干
古诗《寄方干》唐·曹松,桐庐江水闲,终日对柴关。因想别离处,不知多少山。钓舟春岸阔,庭树晚烟还。莫便求栖隐,桂枝堪恨颜。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
书翠岩寺壁
古诗《书翠岩寺壁》唐·曹松,何年话尊宿,瞻礼此堂中。入郭非无路,归林自学空。溅瓶云峤水,逆磬雪川风。时说南庐事,知师用意同。
-
南海
古诗《南海》唐·曹松,倾腾界汉沃诸蛮,立望何如画此看。无地不同方觉远,共天无别始知宽。文魮隔雾朝含碧,老蚌凌波夜吐丹。万状千形皆得意,长鲸独自转身难。
-
哭胡处士
古诗《哭胡处士》唐·曹松,丘中久不起,将谓诏书来。及见凌云说,方知掩夜台。白衣归北路,玄造亦遗才。世上亡君后,诗声更大哉。
-
金陵道中寄
古诗《金陵道中寄》唐·曹松,忍苦待知音,无时省废吟。始为分路客,莫问向隅心。峤翠藏幽瀑,枝风下晓禽。忆君秋欲尽,马上秣陵砧。
-
江西逢僧省文
古诗《江西逢僧省文》唐·曹松,闽地高僧楚地逢,僧游蛮锡挂垂松。白云逸性都无定,才出双峰爱五峰。高僧不负雪峰期,却伴青霞入翠微。百叶岩前霜欲降,九枝松上鹤初归。风生碧涧鱼龙...
-
江外除夜
古诗《江外除夜》唐·曹松,千门庭燎照楼台,总为年光急急催。半夜腊因风卷去,五更春被角吹来。宁无好鸟思花发,应有游鱼待冻开。不是多岐渐平稳,谁能呼酒祝昭回。
-
夏日东斋
古诗《夏日东斋》唐·曹松,三庚到秋伏,偶来松槛立。热少清风多,开门放山入。
-
山中寒夜呈进士许棠
古诗《山中寒夜呈进士许棠》唐·曹松,山寒草堂暖,寂夜有良朋。读易分高烛,煎茶取折冰。庭垂河半角,窗露月微棱。俱入论心地,争无俗者憎。
-
宿山寺
古诗《宿山寺》唐·曹松,溪山尽日行,方听远钟声。入院逢僧定,登楼见月生。露垂群木润,泉落一岩清。此景关吾事,通宵寐不成。
-
宿溪僧院
古诗《宿溪僧院》唐·曹松,少年云溪里,禅心夜更闲。煎茶留静者,靠月坐苍山。露白钟寻定,萤多户未关。嵩阳大石室,何日译经还。