-
柳枝辞九首·其二
古诗《柳枝辞九首·其二》唐·成彦雄,鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。
-
江上枫
古诗《江上枫》唐·成彦雄,江枫自蓊郁,不竞松筠力。一叶落渔家,残阳带秋色。
-
杜鹃花
古诗《杜鹃花》唐·成彦雄,杜鹃花与鸟,怨艳两何赊。疑是口中血,滴成枝上花。一声寒食夜,数朵野僧家。谢豹出不出,日迟迟又斜。
-
煎茶
古诗《煎茶》唐·成彦雄,岳寺春深睡起时,虎跑泉畔思迟迟。蜀茶倩个云僧碾,自拾枯松三四枝。
-
夕
古诗《夕》唐·成彦雄,台榭沈沈禁漏初,麝烟红蜡透虾须。雕笼鹦鹉将栖宿,不许鸦鬟转辘轳。
-
松
古诗《松》唐·成彦雄,大夫名价古今闻,盘屈孤贞更出群。将谓岭头闲得了,夕阳犹挂数枝云。
-
元日
古诗《元日》唐·成彦雄,戴星先捧祝尧觞,镜里堪惊两鬓霜。好是灯前偷失笑,屠苏应不得先尝。
-
村行
古诗《村行》唐·成彦雄,暧暧村烟暮,牧童出深坞。骑牛不顾人,吹笛寻山去。