-
钟山寺避暑勉二三子
古诗《钟山寺避暑勉二三子》唐·李建勋,楼台虽少景何深,满地青苔胜布金。松影晚留僧共坐,水声闲与客同寻。清凉会拟归莲社,沈湎终须弃竹林。长爱寄吟经案上,石窗秋霁向千岑。
-
赠送致仕郎中
古诗《赠送致仕郎中》唐·李建勋,鹤立瘦棱棱,髭长白似银。衣冠皆古制,气貌异常人。听雪添诗思,看山滞酒巡。西峰重归路,唯许野僧亲。
-
宿友人山居寄司徒相公·其一
古诗《宿友人山居寄司徒相公·其一》唐·李建勋,雨雪正霏霏,令人不忆归。地炉僧坐暖,山蘖火声肥。隔纸烘茶蕊,移铛剥芋衣。知君在霄汉,此兴得还稀。
-
道林寺
古诗《道林寺》唐·李建勋,虽向钟峰数寺连,就中奇胜出其间。不教幽树妨闲地,别著高窗向远山。莲沼水从双涧入,客堂僧自九华还。无因得结香灯社,空向王门玷玉班。
-
留题爱敬寺
古诗《留题爱敬寺》唐·李建勋,野性竟未改,何以居朝廷。空为百官首,但爱千峰青。南风新雨后,与客携觞行。斜阳惜归去,万壑啼鸟声。
-
怀赠操禅师
古诗《怀赠操禅师》唐·李建勋,尝忆曹溪子,龛居面碧嵩。杉松新夏后,雨雹夜禅中。道匪因经悟,心能向物空。秋来得音信,又在剡山东。
-
白雁
古诗《白雁》唐·李建勋,东溪一白雁,毛羽何皎洁。薄暮浴清波,斜阳共明灭。差池失群久,幽独依人切。旅食赖菰蒲,单栖怯霜雪。边风昨夜起,顾影空哀咽。不及墙上乌,相将绕双...
-
赠赵学士
古诗《赠赵学士》唐·李建勋,常钦赵夫子,远作五侯宾。见面到今日,操心如古人。醉同华席少,吟访野僧频。寂寂长河畔,荒斋与庙邻。
-
病中书怀寄王二十六
古诗《病中书怀寄王二十六》唐·李建勋,落叶满山州,闲眠病未瘳。窗阴连竹枕,药气染茶瓯。路匪人遮去,官须自觅休。焉宜更羸老,扶杖作公侯。
-
送李冠
古诗《送李冠》唐·李建勋,匀如春涧长流水,怨似秋枝欲断蝉。可惜人间容易听,清声不到御楼前。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
闲居秋思呈祥松二字
古诗《闲居秋思呈祥松二字》唐·李建勋,秋光虽即好,客思转悠哉。去国身将老,流年雁又来。叶红堆晚径,菊冷藉空罍。不得师相访,难将道自开。
-
尊前
古诗《尊前》唐·李建勋,官为将相复何求,世路多端早合休。渐老更知春可惜,正欢唯怕客难留。雨催草色还依旧,晴放花枝始自由。莫厌百壶相劝倒,免教无事结闲愁。
-
田家三首·其三
古诗《田家三首·其三》唐·李建勋,长爱田家事,时时欲一过。垣篱皆树槿,厅院亦堆禾。病果因风落,寒蔬向日多。遥闻数声笛,牛晚下前坡。
-
岁暮晚泊望庐山不见因怀岳僧呈察判
古诗《岁暮晚泊望庐山不见因怀岳僧呈察判》唐·李建勋,贪程只为看庐阜,及到停舟恨颇浓。云暗半空藏万仞,雪迷双瀑在中峰。林端莫辨曾游路,鸟际微闻向暮钟。长愧昔年招我入,共寻香社见芙蓉。
-
细雨遥怀故人
古诗《细雨遥怀故人》唐·李建勋,江云未散东风暖,溟蒙正在高楼见。细柳缘堤少过人,平芜隔水时飞燕。我有近诗谁与和,忆君狂醉愁难破。昨夜南窗不得眠,闲阶点滴回灯坐。
-
殴妓
古诗《殴妓》唐·李建勋,自为专房甚,匆匆有所伤。当时心已悔,彻夜手犹香。恨枕堆云髻,啼襟揾月黄。起来犹忍恶,剪破绣鸳鸯。
-
春雨二首·其二
古诗《春雨二首·其二》唐·李建勋,萧萧春雨密还疏,景象三时固不如。寒入远林莺翅重,暖抽新麦土膏虚。细蒙台榭微兼日,潜涨涟漪欲动鱼。唯称乖慵多睡者,掩门中酒览闲书。
-
迎神
古诗《迎神》唐·李建勋,擂蛮鼍,吟塞笛,女巫结束分行立。空中再拜神且来,满奠椒浆齐献揖。阴风窣窣吹纸钱,妖巫瞑目传神言。与君降福为丰年,莫教赛祀亏常筵。
-
宿友人山居寄司徒相公·其二
古诗《宿友人山居寄司徒相公·其二》唐·李建勋,郢客相寻夜,荒庭雪洒篙。虚堂看向曙,吟坐共忘劳。溪冻声全减,灯寒焰不高。他人莫相笑,未易会吾曹。
-
罗刹石
古诗《罗刹石》唐·李建勋,何年遗禹凿,半里大江中。