-
阳羡杂咏十九首·观妙庵
古诗《阳羡杂咏十九首·观妙庵》唐·陆希声,妙理难观旨甚深,欲知无欲是无心。茅庵不异人间世,河上真人自可寻。
-
阳羡杂咏十九首·苦竹径
古诗《阳羡杂咏十九首·苦竹径》唐·陆希声,山前无数碧琅玕,一径清森五月寒。世上何人怜苦节,应须细问子猷看。
-
阳羡杂咏十九首·鸿盘
古诗《阳羡杂咏十九首·鸿盘》唐·陆希声,落落飞鸿渐始盘,青云起处剩须看。如今天路多矰缴,纵使衔芦去也难。
-
阳羡杂咏十九首·偃月岭
古诗《阳羡杂咏十九首·偃月岭》唐·陆希声,山岭依稀偃月形,数层倚石叠空青。几回雪夜寒光积,直似金光照户庭。
-
阳羡杂咏十九首·桃花谷
古诗《阳羡杂咏十九首·桃花谷》唐·陆希声,君阳山下足春风,满谷仙桃照水红。何必武陵源上去,涧边好过落花中。
-
阳羡杂咏十九首·讲易台
古诗《阳羡杂咏十九首·讲易台》唐·陆希声,年逾知命志尤坚,独向青山更绝编。天下有山山有水,养蒙肥遁正翛然。
-
寄?光上人
古诗《寄?光上人》唐·陆希声,笔下龙蛇似有神,天池雷雨变逡巡。寄言昔日不龟手,应念江头洴澼人。
-
阳羡杂咏十九首·含桃圃
古诗《阳羡杂咏十九首·含桃圃》唐·陆希声,小圃初晴风露光,含桃花发满山香。看花对酒心无事,倍觉春来白日长。
-
阳羡杂咏十九首·绿云亭
古诗《阳羡杂咏十九首·绿云亭》唐·陆希声,六月清凉绿树阴,小亭高卧涤烦襟。羲皇向上何人到,永日时时弄素琴。
-
阳羡杂咏十九首·弄云亭
古诗《阳羡杂咏十九首·弄云亭》唐·陆希声,自知无业致吾君,只向春山弄白云。已共此山私断当,不须转辙重移文。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
阳羡杂咏十九首·石兕台
古诗《阳羡杂咏十九首·石兕台》唐·陆希声,大河波浪激潼关,青兕胡为伏此山。遥想楚王云梦泽,蜺旌羽盖定空还。
-
阳羡杂咏十九首·李径
古诗《阳羡杂咏十九首·李径》唐·陆希声,一径秾芳万蕊攒,风吹雨打未摧残。怜君尽向高枝发,应为行人要整冠。
-
阳羡杂咏十九首·清辉堂
古诗《阳羡杂咏十九首·清辉堂》唐·陆希声,野人心地本无机,为爱茅檐倚翠微。尽日尊前谁是客,秋山含水有清辉。
-
阳羡杂咏十九首·西阳亭
古诗《阳羡杂咏十九首·西阳亭》唐·陆希声,隔林残日照孤亭,玄晏先生酒未醒。入夜莫愁迷下路,昔人犹在逐流萤。
-
山居即事二首·其二
古诗《山居即事二首·其二》唐·陆希声,不是幽栖矫性灵,从来无意在膻腥。满川风物供高枕,四合云山借画屏。五鹿归来惊岳岳,孤鸿飞去入冥冥。君阳遁叟何为乐,一炷清香两卷经。
-
阳羡杂咏十九首·松岭
古诗《阳羡杂咏十九首·松岭》唐·陆希声,岭上青松手自栽,已能苍翠映莓苔。岁寒本是君家事,好送清风月下来。
-
阳羡杂咏十九首·桃溪
古诗《阳羡杂咏十九首·桃溪》唐·陆希声,芳草霏霏遍地齐,桃花脉脉自成溪。也知百舌多言语,任向春风尽意啼。
-
阳羡杂咏十九首·观鱼亭
古诗《阳羡杂咏十九首·观鱼亭》唐·陆希声,惠施徒自学多方,谩说观鱼理未长。不得庄生濠上旨,江湖何以见相忘。
-
阳羡杂咏十九首·伏龟堂
古诗《阳羡杂咏十九首·伏龟堂》唐·陆希声,盘崖蹙缩似灵龟,鬼谷先生隐遁时。不独卷怀经世志,白云流水是心期。
-
阳羡杂咏十九首·梅花坞
古诗《阳羡杂咏十九首·梅花坞》唐·陆希声,冻蕊凝香色艳新,小山深坞伴幽人。知君有意凌寒色,羞共千花一样春。