-
雨中忆夫·其二
古诗《雨中忆夫·其二》唐·晁采,春风送雨过窗东,忽忆良人在客中。安得妾身今似雨,也随风去与郎同。
-
子夜歌十八首·其六
古诗《子夜歌十八首·其六》唐·晁采,寄语闺中娘,颜色不常好。含笑对棘实,欢娱须是枣。
-
子夜歌十八首·其三
古诗《子夜歌十八首·其三》唐·晁采,何时得成匹,离恨不复牵。金针刺菡萏,夜夜得见莲。
-
子夜歌十八首·其十
古诗《子夜歌十八首·其十》唐·晁采,绣房拟会郎,四窗日离离。手自施屏障,恐有女伴窥。
-
子夜歌十八首·其四
古诗《子夜歌十八首·其四》唐·晁采,相逢逐凉候,黄花忽复香。颦眉腊月露,愁杀未成霜。
-
子夜歌十八首·其八
古诗《子夜歌十八首·其八》唐·晁采,醉梦幸逢郎,无奈乌哑哑。中山如有酒,敢借千金价。
-
子夜歌十八首·其二
古诗《子夜歌十八首·其二》唐·晁采,夜夜不成寐,拥被啼终夕。郎不信侬时,但看枕上迹。
-
子夜歌十八首·其五
古诗《子夜歌十八首·其五》唐·晁采,明窗弄玉指,指甲如水晶。剪之特寄郎,聊当携手行。
-
子夜歌十八首·其十三
古诗《子夜歌十八首·其十三》唐·晁采,花池多芳水,玉杯挹赠郎。避人藏袖里,湿却素罗裳。
-
雨中忆夫·其一
古诗《雨中忆夫·其一》唐·晁采,窗前细雨日啾啾,妾在闺中独自愁。何事玉郎久离别,忘忧总对岂忘忧。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
子夜歌十八首·其九
古诗《子夜歌十八首·其九》唐·晁采,信使无虚日,玉酝寄盈觥。一年一日雨,底事太多晴。
-
子夜歌十八首·其十一
古诗《子夜歌十八首·其十一》唐·晁采,相思百馀日,相见苦无期。褰裳摘藕花,要莲敢恨池。
-
子夜歌十八首·其一
古诗《子夜歌十八首·其一》唐·晁采,侬既剪云鬟,郎亦分丝发。觅向无人处,绾作同心结。
-
春日送夫之长安
古诗《春日送夫之长安》唐·晁采,思君远别妾心愁,踏翠江边送画舟。欲待相看迟此别,只忧红日向西流。
-
秋日再寄
古诗《秋日再寄》唐·晁采,珍簟生凉夜漏馀,梦中恍惚觉来初。魂离不得空成病,面见无由浪寄书。窗外江村钟响绝,枕边梧叶雨声疏。此时最是思君处,肠断寒猿定不如。
-
子夜歌十八首·其十六
古诗《子夜歌十八首·其十六》唐·晁采,得郎日嗣音,令人不可睹。熊胆磨作墨,书来字字苦。
-
子夜歌十八首·其十七
古诗《子夜歌十八首·其十七》唐·晁采,轻巾手自制,颜色烂含桃。先怀侬袖里,然后约郎腰。
-
子夜歌十八首·其十四
古诗《子夜歌十八首·其十四》唐·晁采,感郎金针赠,欲报物俱轻。一双连素缕,与郎聊定情。
-
子夜歌十八首·其七
古诗《子夜歌十八首·其七》唐·晁采,良会终有时,劝郎莫得怒。姜蘖畏春蚕,要绵须辛苦。
-
子夜歌十八首·其十五
古诗《子夜歌十八首·其十五》唐·晁采,寒风响枯木,通夕不得卧。早起遣问郎,昨宵何以过。