-
咏清
古诗《咏清》唐·王棨,洁澈浮天色,锵洋入乐声。露零金掌满,冰结玉壶盈。屏障排云母,帘栊动水精。南山秋雨霁,北牖晚风生。裴楷当年意,胡威近日名。未知尧舜化,寰宇一时...
-
咏白
古诗《咏白》唐·王棨,非青玄赤黄,正色配金方。鱼表周王德,麟呈汉帝祥。寒来边草远,春至岭梅芳。曳练闻良马,衔钩见瑞狼。张苍肥似瓠,潘岳鬓如霜。虚室能生后,方知守黑...
-
甸服耆旧望籍千亩
古诗《甸服耆旧望籍千亩》唐·王棨,不展三推礼,如今已几年。郊畿春又至,父老颈空延。扶杖沟塍侧,倾心日月边。望恩情倍百,流目地方千。未睹公卿从,长愁犬马先。幸同黄耇意,因此愿闻...
-
天骥呈才
古诗《天骥呈才》唐·王棨,马知因圣出,才本自天生。驵骏何烦隐,权奇愿尽呈。电从双眼落,云向四蹄轻。过去王良喜,嘶来伯乐惊。绝尘惭逸步,曳练议能名。唯待金鞭下,春风紫陌...
-
晓日禁林闻清漏
古诗《晓日禁林闻清漏》唐·王棨,晓过宫垣侧,犹闻漏水频。清音传五夜,山影值三春。露碎金壶滴,风和玉佩振。依稀连凤沼,仿佛辨鸡人。温树初凝雾,彤闱渐向晨。若非鸳鹭伴,谁此继香...
-
上巳日曲江锡宴群臣
古诗《上巳日曲江锡宴群臣》唐·王棨,池散暮春景,君垂晞露恩。妙音回舜乐,浓味降尧樽。诏出倾兰省,筵开对杏园。轻涟摇彩舰,芳草映华轩。禊事辉朝曲,欢声彻帝门。常陪观者列,低首望馀...
-
原隰荑绿柳
古诗《原隰荑绿柳》唐·王棨,晴郊浮淑气,疏柳发柔荑。嫩翠原头遍,轻丝隰畔低。和烟方郁郁,伴草欲萋萋。叶少眉难短,条新带未齐。离人心已醉,游客步初迷。无限迁乔意,芳菲正好...
-
寒雨滴空阶
古诗《寒雨滴空阶》唐·王棨,霏霏飘永夜,滴滴落空阶。自有路歧恨,那堪离别怀。檐前声乍碎,枕畔梦全乖。远与岩泉杂,微将漏水谐。天涯思旧友,江上忆闲斋。坐到空庭晓,残云带石...
-
曲江春望
古诗《曲江春望》唐·王棨,暇日来南陌,春晴望曲江。地方骈绮席,城过拂霓幢。宝塔摇铃铎,云楼辟璅窗。落风花片片,掠水燕双双。游女红银碗,王孙白玉缸。莫论仙禁里,祗此见雄...
-
文不加点
古诗《文不加点》唐·王棨,娱宾初命赋,摛翰已堪夸。思发才无滞,文成点不加。笔端舒锦绣,手下走龙蛇。罢益银钩势,休添丽泽华。误蝇宁复见,倚马未为嘉。有愧当明试,含毫到日...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
上德不德
古诗《上德不德》唐·王棨,何从称上德,舍德德方全。圣者如非圣,贤者不自贤。海宁言我广,神岂谓予玄。伐善功难立,无为化易宣。道惟闻邃古,理亦愧先天。欲述犹龙旨,应忘得意...
-
边城晓角
古诗《边城晓角》唐·王棨,十年抛故国,五夜在边城。月照沙千里,风吹角一声。清音飘远戍,残韵落荒营。背雪征鸿报,眠霜老鹤惊。李陵应下泪,蔡琰岂胜情。直是吴儿听,乡关梦不...
-
山明松雪
古诗《山明松雪》唐·王棨,高树当轩晓,长松带雪明。景疑残月在,林似野云横。密叶缘多亚,修条被压倾。曙空连嶂白,寒气到檐清。影杂青牛重,光迷皓鹤惊。披衣凝望久,无限剡溪...
-
月前菊
古诗《月前菊》唐·王棨,秋菊近重阳,原头复道旁。丛滋寒露绿,花绽晚风黄。蘖染枝枝艳,星分处处芳。乍疑金散野,遥误叶经霜。篱下何人采,樽中满座香。唯应未归客,对此欲沾...
-
元日端门肆赦
古诗《元日端门肆赦》唐·王棨,史官开圣历,天子御层楼。寿域南山色,恩波东海流。绕栏生杞梓,当槛簇貔貅。日月祥光近,山河喜气浮。兆人瞻凤扆,万里御皇猷。欲识春生处,鸡竿最上...
-
风中琴
古诗《风中琴》唐·王棨,虚檐来晓吹,横榻有瑶琴。暗报青蘋叶,潜生绿绮音。数声随籁去,馀响入堂深。徽假大王按,弦因少女吟。如筝飘阁上,似瑟鼓江浔。若与钟期会,还知天地...
-
咏菊
古诗《咏菊》唐·王棨,秋来多野菊,节应有黄花。闲叶玉如慄,满丛金出沙。池边迷瑞鹄,洞里悟仙牙。蕊散非红艳,香飘异绮葩。赠诗宜魏帝,泛酒称陶家。明日登高处,期君手不...
-
寒梧凤栖
古诗《寒梧凤栖》唐·王棨,本向高冈植,宁将众木齐。虽随杨柳落,长待凤凰栖。井上枝微亚,窗前影乍低。九苞和月立,六律带霜飞。秦女含吹管,周王罢剪圭。既同丹穴树,那肯宿群...
-
未明求衣
古诗《未明求衣》唐·王棨,夙夜宁无准,忧勤事万机。良宵犹未曙,深殿早求衣。长乐钟才动,华胥梦已归。丝纶传紫禁,黼黻进彤闱。被处烛仍在,垂时星始稀。岂惟汉文帝,因此致巍...
-
凉风至赋
古诗《凉风至赋》唐·王棨,龙火西流,凉风报秋。届肃杀而金方气劲,夺赫曦而朱夏威收。五夜潜生,闻桂枝而骚屑;千门溥至,觉玉宇以飕飗。于时北斗杓移,西郊礼毕。蓐收行少昊之...