-
和元介之
古诗《和元介之》宋·曹勋,五年相别改形容,又向潮阳识飓风。萧散喜君真有道,驱驰如我久无功。一鸣遂堕尘埃里,九死馀生患难中。吊影自怜仍自放,钝根不复就磨砻。
-
吴歌
古诗《吴歌》宋·曹勋,水满长洲月满楼,姑苏台榭锁深秋。君王不见春花老,响靸廊中有胜游。
-
选冠子·宿石门
古诗《选冠子·宿石门》宋·曹勋,秀木撑空,凝云藏岫,处处群山横翠。霜风冽面,酒力潜消,征辔暂指天际。红叶黄花,水光山色,常爱晓云晴霁。念尘埃眯眼,年华易老,觉远行非易。常自...
-
沁园春·浓绿交阴
古诗《沁园春·浓绿交阴》宋·曹勋,浓绿交阴,脆圆经雨,夏景正新。遽紫泥封检,红幢建钺,飘然吹起,一片闲云。禁殿趋班,玉音亲诏,并遣皇华通宝邻。凌歊去,任重霄温暑,万里风薰。炎...
-
雪后
古诗《雪后》宋·曹勋,雪后山斋鹤睡残,登临等得藓泥干。毋多酌酒亦成醉,尽足看梅不道寒。篱落十分春意思,人家一色玉阑干。小诗未就冰生砚,洗尽人间渴肺肝。
-
胜胜令
古诗《胜胜令》宋·曹勋,梅风吹粉,柳影摇金。渐看春意入芳林。波明草嫩,据征鞍,晚烟沉。向野馆、愁绪怎禁。过了烧灯,醉别院,阻同寻。琐窗还是冷瑶琴。灯花灺也,拥春寒,...
-
拟古
古诗《拟古》宋·曹勋,君有西州役,金炉断夕香。虚窗伴幽独,惟有明月光。帐深清露寒,绣冷双鸳鸯。明发持似君,知妾心凄凉。
-
鹧鸪天·曾到东风最上头
古诗《鹧鸪天·曾到东风最上头》宋·曹勋,曾到东风最上头,低云阁雨接溪流。只应缟袂闺房秀,尚带天香汗漫游。当日暇,从贤侯,冲寒迎翠小迟留。归骖白凤来何处,更指玉霄城畔楼。
-
山居杂诗九十首·其二十一
古诗《山居杂诗九十首·其二十一》宋·曹勋,凄风入林薄,旵日升山迟。槿花落因雨,菊英开映篱。身老每倦客,目昏犹喜诗。所欣水云念,得赴猿鹤期。
-
风雨惊春
古诗《风雨惊春》宋·曹勋,一年春事急如流,每被颠风断送休。锦瑟华筵常漫度,杏园景物只供愁。须知胜践何曾阙,自是青春不少留。遍倚栏干望归路,落花飞絮思悠悠。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
张右相生日二首·其一
古诗《张右相生日二首·其一》宋·曹勋,玉律歌无射,金风下四蓂。三台丞相位,一德将臣星。弼亮时师表,文章世典刑。百神扶大手,远业庆千龄。
-
山居杂诗·古铁如钩戟
古诗《山居杂诗·古铁如钩戟》宋·曹勋,古铁如钩戟,岁久钢断绽。久为土气蚀,皆成豌豆?。铢两每不多,积之可精炼。为剑或为刀,花宾劣于滇。
-
孙倅书尾附二诗·其一
古诗《孙倅书尾附二诗·其一》宋·曹勋,已作惊禽不择柯,异乡那复困风波。别来莫讶书悽恻,忧患艰难我最多。
-
春晚五首·其一
古诗《春晚五首·其一》宋·曹勋,春事纷来似到家,恨无仙术驻年华。一声雷送晓来雨,百和香凝栏里花。
-
尾犯·中秋
古诗《尾犯·中秋》宋·曹勋,秋空过雨静,晚景澄明,天淡如水。渐看蟾彩,东山旋升,金饼上云际。轻烟散尽,莹皓色、消尘翳。倚琼楼,皎若瑶台阆风,翠阑十二。正好登临无外。满斟...
-
和郑国器六首·其四
古诗《和郑国器六首·其四》宋·曹勋,湿玉吹香吐万花,先春粲粲等芳华。朵云不惜吟疏影,踏雪应能访我家。
-
山居杂诗·忆君远亦去
古诗《山居杂诗·忆君远亦去》宋·曹勋,忆君远亦去,泉响堑每度。一笑成真乐,此乐固难屡。村闲桑柘秋,川阔牛羊暮。归顾紫领巾,愧我方学圃。
-
和孙倅见贻八首·其二
古诗《和孙倅见贻八首·其二》宋·曹勋,春光过似不春光,自念曾无作法凉。鞍马固先均臭味,薰莸安得更芬香。画脂敢谓名堪惜,食榄今知味更长。珍重好辞皆发药,颇惭宫徵顾周郎。
-
和王有道二首·其一
古诗《和王有道二首·其一》宋·曹勋,客里羁情厌九迁,相逢赖有故人贤。见贻劳苦平生句,如诵中和乐职篇。江左风流从昔著,日边事业向来传。只应好语盈编简,并待秋风送锦笺。
-
山居杂诗·三伏暑可畏
古诗《山居杂诗·三伏暑可畏》宋·曹勋,三伏暑可畏,贫富方共之。雨忽兼飘风,凉与清气随。一饷涤炎暍,万里失蒸炊。大哉天地德,好生常所施。