-
满庭芳·秋色澄晖
古诗《满庭芳·秋色澄晖》宋·曹勋,秋色澄晖,蟾波增莹,桂华宫殿香凝。夜凉天半,横管度新声。应是齐吹万指,岩谷震、石裂霜清。天如水,飞云散尽,江月照还明。人间,何处有,祥风缓引...
-
山居杂诗·陈梨甘若饴
古诗《山居杂诗·陈梨甘若饴》宋·曹勋,陈梨甘若饴,雪梨脆而水。二物浙左右,大颗擅甘脆。秋热兼宿酒,啖之手不置。虽非凤浊鹅,惠予亦多矣。
-
江城子·谹父以昔年梦诗寄为长短句,因韵叙谢
古诗《江城子·谹父以昔年梦诗寄为长短句,因韵叙谢》宋·曹勋,帝俞赓载下方壶。雨随车。旷时无。尽道南丰,仙骨秀而都。光照丹丘人快睹,金騕袅,玉蟾蜍。自怜老景病仍癯。芘微躯。驻安舆。暗润赤城,风露喜踟蹰。...
-
题澉浦金粟寺二首·其二
古诗《题澉浦金粟寺二首·其二》宋·曹勋,入门不见佛,已悟本无相。若为是真求,沙界等寻丈。欣逢两禅老,妙悟灭心想。行当求所求,筏喻不言桨。
-
行香子·也爱休官
古诗《行香子·也爱休官》宋·曹勋,也爱休官。也爱清闲。谢神天、教我愚顽。眼前万事,都不相干。访好林峦。好洞府,好溪山。日月如盘。缺又还圆。自然他、虎踞龙蟠。河东上下,一撞三关...
-
临碣石·其三
古诗《临碣石·其三》宋·曹勋,陟彼崇高,慨览遐宇。前迹可究,兴亡可悟。安得英雄,廓彼神武。泽及飞沉,致馨梁甫。
-
题澉浦金粟寺二首·其一
古诗《题澉浦金粟寺二首·其一》宋·曹勋,我闻金粟名,来谒示病相。不见隐几老,松竹空函丈。雨花谁声闻,擎钵定非想。归去一笑粲,春风快双桨。
-
山居杂诗九十首·其十六
古诗《山居杂诗九十首·其十六》宋·曹勋,北归了无日,先垄扫何时。愁与燕鸿远,心同楚客悲。寒蝉咽败柳,幽鹭来清池。谁与话旧事,泪藓空在衣。
-
有所思二首·其二
古诗《有所思二首·其二》宋·曹勋,有所思,藐何许。乃在洞庭之阳,潇湘之浦。我欲访之限重阻。水有吞舟之巨鱼兮,山有食人之猛虎。有所思,藐何许,沉沉静夜愁风雨。
-
一剪梅·不占前村占宝阶
古诗《一剪梅·不占前村占宝阶》宋·曹勋,不占前村占宝阶。芳影横斜积渐开。水边竹外冷摇春,一带冲寒,香满襟怀。管领东风要有才。频携歌酒上春台。直须日日玉花前,金殿仙人,同赏同来。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
补乐府十篇·帝有熊氏之乐歌
古诗《补乐府十篇·帝有熊氏之乐歌》宋·曹勋,于昭上帝,灵命有赫。其命维何,卿云五色。翩如游龙,萃如山崇。来临来止,惕然有颙。惟钦惟畏,乃祗乃庸。肇建官师,神民肃雍。
-
山居杂诗·初意得闲适
古诗《山居杂诗·初意得闲适》宋·曹勋,初意得闲适,处处期登临。岂谓病见拘,未能摅灵衿。小滞广莫愿,恐辜云水心。强半人事尔,无令成侵寻。
-
西江月·西园雪后
古诗《西江月·西园雪后》宋·曹勋,连夜六花飞舞,清晨玉境瑶阶。湖山寒雾隐楼台。难画西园真态。月殿九华同到,雕舆乘兴俱来。浮春帘密锦筵开。不是山阴访戴。
-
上塘值清明八首·其七
古诗《上塘值清明八首·其七》宋·曹勋,客路逢寒食,禾秧出已齐。清溪三汊浅,白鹭一行低。禊饮心何在,茅峰路恐迷。随时随有乐,何处不幽栖。
-
巫山高
古诗《巫山高》宋·曹勋,巫山高,望不极。飞鸿欲度愁无力,我欲绝之乏羽翼。峡江水急荆门远,鱼龙游之不能转。下无舟楫上无梁,我欲济之忧力鲜。
-
陈太夫人挽章二首·其一
古诗《陈太夫人挽章二首·其一》宋·曹勋,淑德兼前懿,年龄甫八旬。义方能教子,佛理已诠身。卧病才逾月,求医不浃辰。人间膺上寿,松路黯凝尘。
-
折杨柳五首·其四
古诗《折杨柳五首·其四》宋·曹勋,君去霏霏雪满衣,思君杨柳正依依。新来又得征人信,君去交河尚未归。
-
清平乐·赵家燕燕
古诗《清平乐·赵家燕燕》宋·曹勋,赵家燕燕,宜在昭阳殿。春入馆娃深宫宴,秀色从来未见。浅颦轻笑都宜,临风好是腰肢。今夜松江归路,月明愁满清辉。
-
折杨柳五首·其五
古诗《折杨柳五首·其五》宋·曹勋,去日同君过渭桥,桥边新雪未全消。如今窗外杨花满,憔悴无心约细腰。
-
山居杂诗九十首·其八十四
古诗《山居杂诗九十首·其八十四》宋·曹勋,山色侵衣冷,异气作心赏。岭月闻凤笙,松风吹鹤氅。碧池绉澄绿,群山发清响。以此助萧闲,欣然同击壤。