-
晚春书事
古诗《晚春书事》宋·曹勋,东风苒苒又将归,甚叵飞花不恋枝。半夜雨惊残梦破,一春愁是落花时。暖梢袅袅青归柳,轻浪痕痕绿满池。惟有小栏藏秀色,数枝芍药殿春迟。
-
和孙倅见贻八首·其七
古诗《和孙倅见贻八首·其七》宋·曹勋,海色天容浸冷光,秋回山谷进风凉。不须悟性三关语,自有澄心一炷香。倦客栖迟归意远,暮林摇落晚山长。从来习气闻风悦,惭愧如今陛楯郎。
-
游惠山
古诗《游惠山》宋·曹勋,旧约溪山拄瘦筇,踏云渐听短长钟。山腰古佛閟金殿,石眼细泉喷玉龙。欲濯泠泠终日水,且临楚楚一庭松。知公弭节期游胜,看取诗来阮仲容。
-
送张才甫知池阳
古诗《送张才甫知池阳》宋·曹勋,频向长亭折柳枝,客中送客动愁思。未论莲社重分袂,第喜牙璋再把麾。旁塞兵民须旧德,长淮风月待新诗。行看紫诏求耆宿,正是霜天清晓时。
-
楚宫词三首·其三
古诗《楚宫词三首·其三》宋·曹勋,庭下茸茸碧草齐,不知桃李竟芳菲。自从侍妾承恩后,忘著迎春金缕衣。
-
和鲍仲山赋灵岩寺
古诗《和鲍仲山赋灵岩寺》宋·曹勋,十年尘土换华颠,一踏山根觉涣然。下界长江朝胜地,上方大士隐非烟。览辉已见翔威凤,倚仗何堪照细泉。暂得诠心适佳处,试抛马棰问枯禅。
-
昭君怨四首·其二
古诗《昭君怨四首·其二》宋·曹勋,再拜升车望已过,却教红粉保山河。当时岂止毛延寿,对面欺君事更多。
-
楚宫词三首·其二
古诗《楚宫词三首·其二》宋·曹勋,坐待鸡鸣报早朝,那知别殿困笙箫。妾身恨不为鹦鹉,犹恃君王顾盼骄。
-
独酌谣二首·其二
古诗《独酌谣二首·其二》宋·曹勋,春风着意怜芳草,芳草荣时春自老。人生欢少别离多,有酒当歌自倾倒。莫教憔悴损容光,白发苍颜为谁好。
-
和英上人见寄
古诗《和英上人见寄》宋·曹勋,华鲸吼雨晓声长,诗罢萧闲百步廊。倚暖花梢清有思,傲霜菊蕊冷犹香。好闲懒瓒聊煨芋,不病维摩尚倚床。满眼云山应自足,笑渠门外马蹄忙。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
茧窝
古诗《茧窝》宋·曹勋,百年三万六千场,拟挈乾坤入睡乡。世事何常云聚散,古人安在草荒凉。不禁杜宇催春老,莫怪吴蚕作茧忙。已擅一丘吾事足,人间蚁蛭自侯王。
-
楚宫词三首·其一
古诗《楚宫词三首·其一》宋·曹勋,忆昔君王初选时,侍儿邀宠学蛾眉。而今弃置同衰草,不及章台杨柳枝。
-
游玉隆宫四首·其二
古诗《游玉隆宫四首·其二》宋·曹勋,由晋神功竦八荒,抑奸扶运焕天章。中原正苦鲸鲵毒,应为苍生淬剑铓。
-
和苏养直见贻二首·其一
古诗《和苏养直见贻二首·其一》宋·曹勋,投闲久去大明宫,钟鼎山林兴已同。但得眠云仍钓水,不妨抹月与批风。颇能植杖闲为圃,尚欲临文学送穷。烦子远来忘趼足,问言今作白头翁。
-
阳春歌二首·其二
古诗《阳春歌二首·其二》宋·曹勋,汉家离宫三百所,高卷珠帘沸箫鼓。车如流水马如龙,兰麝飘香入烟雨。通衢夹道起青楼,金马铜驼对公府。五侯同日拜新恩,七贵分封列茅土。玉窗朱户尽婵...
-
昭君怨四首·其一
古诗《昭君怨四首·其一》宋·曹勋,人生无定端,万事固难料。美好招世患,谗謟过忠告。正淑不自媚,私谒事妍笑。入宫逾十年,嫉妒掩称道。疏贱难为容,况复昧倾巧。一朝见排弃,众笑蛾眉...
-
冲啬有新泉
古诗《冲啬有新泉》宋·曹勋,梅黄积雨思无欢,麦浪摇晴喜纵观。闻道源中添一脉,莫交轻触水精盘。
-
次韵程机宜感怀·其一
古诗《次韵程机宜感怀·其一》宋·曹勋,几见秋风来,坐念岁月改。宫蕉泣白雨,孤愁越青海。
-
和钱处和大资四首·其二
古诗《和钱处和大资四首·其二》宋·曹勋,五峰懒瓒笑颜开,正欲乘闲特特来。十里松风一鞭稳,虎溪捉手亦奇哉。
-
用前韵赠张正仲朝散二首·其一
古诗《用前韵赠张正仲朝散二首·其一》宋·曹勋,郎官出宰镇方隅,聊试牛刀意未摅。不特持平争结友,要知博物有成书。不惊雉羽桑阴静,一洗蛮烟霁景初。恨识羽山眉宇晚,徒闻嘉惠及耕锄。