-
宫词三十三首·其二十二
古诗《宫词三十三首·其二十二》宋·曹勋,东风拂拂到行朝,剪彩膺时下绛霄。不但剑歌随骑曲,行须仪凤舞云韶。
-
前有一樽酒
古诗《前有一樽酒》宋·曹勋,前有一樽酒,高张发清弹。娥眉扬玉泽,雅舞凌七盘。春容媚桃李,艳色夭且妍。向我如笑粲,举酒相为欢。对此如不饮,人生良可叹。君不见当年项王之力能...
-
山居杂诗九十首·其六十七
古诗《山居杂诗九十首·其六十七》宋·曹勋,叶落复叶落,冲飙黯寥廓。重叠响瑟缩,翩翻下纷泊。倦客行修涂,幽人倚高阁。归来故山休,冰霜欲萧索。
-
出塞曲
古诗《出塞曲》宋·曹勋,来时长驱五千里,满目胡尘涨天起。胡尘已息辽海空,班师来谒明光宫。汉家天子耀神武,不知战士常辛苦。
-
春风引
古诗《春风引》宋·曹勋,忆昔上国宣和初,时平比屋欢唐虞。天王恺乐纵游豫,翔风和气凌天衢。苍龙颁春动时辂,晴光彩错明金铺。扶晨官师会朝请,杂沓剑佩诸侯趋。仗移走马退东...
-
谒金门·咏木樨
古诗《谒金门·咏木樨》宋·曹勋,香乍起,满院垂垂岩桂。未卷珠帘香已至,酒杯言笑里。叶下茸金繁蕊,别是清妍风致。更远随人闻细细,月华天似水。
-
老拙观诸公及儿辈和篇差以自慰再和前韵
古诗《老拙观诸公及儿辈和篇差以自慰再和前韵》宋·曹勋,浓阴深月作春悭,兹夕栖巢鹊不安。淅沥潜回连夜雨,缤纷遽作勒花寒。色迷梅径香非远,声抑琴丝润未干。西北高楼临缥缈,海山群玉得重看。
-
枕上闻杜宇
古诗《枕上闻杜宇》宋·曹勋,催晓钟残景气清,杜鹃声里梦魂惊。山林广袤不知乐,犹作不如归去声。
-
山居杂诗九十首·其五十二
古诗《山居杂诗九十首·其五十二》宋·曹勋,寒毬格虽下,春事亦可寻。故园少见之,花叶均来禽。芳蓓暖苞玉,半腮红浅深。与客屡清赏,只恐风雨侵。
-
初夏松隐看雨
古诗《初夏松隐看雨》宋·曹勋,细细南薰气已深,午来庭户作烦襟。雨云不向西山出,只在青天忽变阴。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
绿水曲
古诗《绿水曲》宋·曹勋,春光有馀辉,入水可揽结。予亦淡荡人,照影空明灭。
-
临江仙·连夜阴云开晓景
古诗《临江仙·连夜阴云开晓景》宋·曹勋,连夜阴云开晓景,中秋胜事偏饶。十分晴莹碧天高。台升吴岫顶,乐振海门潮。桂影一庭香渐远,四并都向今朝。宸欢得句付风骚。围棋消白日,赏月度清宵。
-
秋风引
古诗《秋风引》宋·曹勋,阊阖天门开九重,金茎肃萧摇霜风。吴江木落龙庭空,鸡鸣起舞何匆匆。胡尘高翳山□东,边声夜入乌号弓。
-
点绛唇·怯雨羞云
古诗《点绛唇·怯雨羞云》宋·曹勋,怯雨羞云,翠鬟初按檀槽就。赏心时候,常劝花间酒。慢拈轻拢,怨感随纤手。胡沙奏,几行红袖,都道谁家有。
-
皑如山上雪
古诗《皑如山上雪》宋·曹勋,皑如山上雪,凛冽生阴寒。狐狸卧深穴,猛虎饥不眠。下有千尺松,埋没多摧残。山椒冠丛祠,寂寞无孤烟。傍有古战场,鬼哭声烦冤。灯火断城郭,鸡犬杂喧...
-
山居杂诗九十首·其十二
古诗《山居杂诗九十首·其十二》宋·曹勋,吾年逾七十,真欲愿春迟。岂谓上元过,适丁多雨时。韶华荏苒半,清明旦夕期。流莺与蜂蝶,冷落殊未知。
-
山居杂诗九十首·其四十四
古诗《山居杂诗九十首·其四十四》宋·曹勋,仆以义制心,自谓颇忠赤。保国不保身,用忠岂用力。所以四将命,悉能全赵璧。未当引年归,痛定思政剌。
-
乾道圣德颂
古诗《乾道圣德颂》宋·曹勋,维圣有作,绍隆兴运。天经地义,宗尧越舜。风俗惇厚,日星清润。冰天桂海,咸祗成训。皇矣艺祖,肇开宗祊。用集大命,再造群生。卜世卜年,周室与京。...
-
山居杂诗九十首·其七十三
古诗《山居杂诗九十首·其七十三》宋·曹勋,墐户喜冬序,秋容换霜风。可叹景物移,只在笑谈中。菊茂远先见,蓼疏寒更红。老怀欣自惬,渐享爱日功。
-
思远人
古诗《思远人》宋·曹勋,有美人兮天之涯,食兰菊兮服锦衣,披琼简兮规天维。隔昆丘之遐阻兮,限弱水之漫瀰。曾故人之莫吾知兮,旷千载而不归。岁冉冉其将莫兮,俨吾驾而不可以...