-
贺新郎·赤壁之游乐
古诗《贺新郎·赤壁之游乐》宋·刘辰翁,赤壁之游乐,但古今、风清月白,更无坡作。矫首中洲公何许,共我横江孤鹤。把手笑、孙刘寂寞。颇有使君如今否,看青山、似我多前却。几见我、伴清酌。...
-
寿段知事
古诗《寿段知事》宋·刘辰翁,晓立斓斑拜二亲,拥门贺客半诗人。月三十斛菊花水,秋八千年椿树春。每有传闻须说项,明当召入定留恂。南来北去多陈迹,惟有声名日日新。
-
夏景炎赫衣流汗
古诗《夏景炎赫衣流汗》宋·刘辰翁,暑绤衣能几,长流汗似痁。惶惶何慄慄,赫赫复炎炎。安得三庚度,犹如十日兼。坐惊惭背浃,不是泪襟沾。汤饼何堪试,煎茶可更添。可人娇熨玉,频起立风...
-
戏题
古诗《戏题》宋·刘辰翁,无人知坦腹,水影半帘苔。惊谓青虫堕,垂丝忽上来。
-
夏景梦回莲叶雨
古诗《夏景梦回莲叶雨》宋·刘辰翁,万叶胜花开,莲香雨送来。欲知凉可爱,政是梦初回。未拟华胥转,谁将绣户推。棹歌摇别浦,裙影湿阳台。天上霓裳断,人间羯鼓催。酒醒茎露渴,狂引碧筒...
-
菩萨蛮·春晓
古诗《菩萨蛮·春晓》宋·刘辰翁,画梁语透帘栊晓,坼桐风送杨花老。细雨绿阴寒,罗襟只似单。青门三里道,个个游芳草。比似嫁来看,踏青难更难。
-
秋景夕阳如有意
古诗《秋景夕阳如有意》宋·刘辰翁,又自欲昏黄,高高上夕阳。殷勤如有意,迟暮起相望。牛背笛三弄,桑榆锦一张。向人添晼晚,容我更疏狂。过雨天如改,穿花日尚长。鲁阳三舍远,人世未须...
-
春景介山
古诗《春景介山》宋·刘辰翁,念旧情何及,逃虚理不还。不因求介子,安识是何山。公子何恩怨,羁臣自险艰。巅崖苍莽外,烟雨有亡间。就使身豺虎,宁当火蒯菅。年年寒食雨,天亦为潺...
-
霜天晓角·寿康臞山
古诗《霜天晓角·寿康臞山》宋·刘辰翁,问春来未。也似辛壬癸。如此男儿五十,又过却、孔融二。画堂孙子子。新桃如故垒。不管明朝后日,春满眼、是千岁。
-
冬景官梅动诗兴
古诗《冬景官梅动诗兴》宋·刘辰翁,官路行人老,梅开客过时。徘徊深动兴,放浪自吟诗。水驿兼山驿,南枝更北枝。终然无一句,何以寄相思。岁月题梁在,风霜牧笛知。北人休系马,馀恨寄他...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
冬景深山催短景
古诗《冬景深山催短景》宋·刘辰翁,曝背无馀地,冬晴直万金。是谁催短景,政尔碍山深。鸟道空中小,猿啼底处寻。清霜经晓湿,红日半天沈。隐士三竿梦,宫人一线心。百年浑似此,何处惜光...
-
春景寒食四邻清
古诗《春景寒食四邻清》宋·刘辰翁,寒食掩柴荆,春郊无意行。极知三日近,并觉四邻清。绿暗鸦衔纸,晴明笛卖饧。朱陈前社远,王谢断烟横。鹤表怜城冢,鲭盘冷客卿。昭丘茅屋破,千载见人...
-
谒金门·和巽吾重赋海棠
古诗《谒金门·和巽吾重赋海棠》宋·刘辰翁,花露湿,红泪裛成珠粒。比似昭阳恩未得,睡来添醉色。一笑娇波滴滴,再顾羞潮拂拂。恨血千年明的皪,千年人共忆。
-
春景·孤舟乱春华·其一
古诗《春景·孤舟乱春华·其一》宋·刘辰翁,天地孤舟客,东风是处家。偶然乘兴远,不拟乱春华。牢落无茶具,飘零自钓槎。误将青箬笠,撑入碧桃花。路断云相觅,溪深柳又斜。忽闻鸡犬近,随处有桑...
-
夏景·松凉夏健人·其二
古诗《夏景·松凉夏健人·其二》宋·刘辰翁,天地若为容,凉阴何处逢。困人惟夏日,健我是云松。雨立三千丈,风生一万重。如餐华峰藕,不藉葛陂龙。脱帽苍虬笑,披衣病鹤松。月明天似水,归路踏芙...
-
里门高
古诗《里门高》宋·刘辰翁,里门高,里门坏,百年风雨何足怪。但怜谁受沐猴烹,子孙不见乌江败。人人知笑不知戒,春草茫茫雉争界。
-
春景 闲院绿阴生
古诗《春景 闲院绿阴生》宋·刘辰翁,花院苔空积,游丝若有情。断无珠履迹,闲见绿阴生。缥缈朱帘悄,丁东玉漏鸣。隔窗梅子落,绕屋笋竿成。几日落红雨,数声深处莺。午鸡人睡起,绕水看鱼...
-
梅花引·寿槐城
古诗《梅花引·寿槐城》宋·刘辰翁,酒熟未,梅开未,去年迟待重来醉。笑当筵,舞当筵,惟有今年,八十是开年。参差野袂成归鹤,石鼎未开容剥啄。岁开尊,岁添孙,孙又开尊,福曜萃高门。
-
摸鱼儿·李府尹美任
古诗《摸鱼儿·李府尹美任》宋·刘辰翁,待借留、几曾留得,来鸿空怨秋老。至今父老依依恨,犹说李将军好。东门草。早不为东风,遮却长安道。馀民如槁。愿金印重来,洪都开府,定复几时到。秋...
-
虞美人·城山堂试灯
古诗《虞美人·城山堂试灯》宋·刘辰翁,黄柑擘破传春雾,新酒如清露。城中也是几分灯,自爱城山堂上、两三星。枝头未便风和雨,寂寞无歌舞。天公肯放上元晴,自是六街三市、少人行。