-
霜天晓角·经年寂寞
古诗《霜天晓角·经年寂寞》宋·刘辰翁,经年寂寞。已负花前约。忽向红梅侧畔,开点雪、有人觉。不开何似暮。百梢才一萼。却问寿阳宫额,两三蕊、怎能著。
-
风流子·寿王城山
古诗《风流子·寿王城山》宋·刘辰翁,结客少年场。携高李、闻笛赋游梁。看汉水淮山,高楼共卧,融尊郑驿,飞盖相望。春风里,种他红与白,笑我懒中忙。供奉后来,玄都桃改,佳人好在,庾岭...
-
霜天晓角·初春即事
古诗《霜天晓角·初春即事》宋·刘辰翁,柳梢欲雪。十里烟明灭。曲曲阑干转影,教人忆、夜来月。家人相对说。灯花还又结。冻雨村村口鼓,终不似、上元节。
-
虞美人·中秋对月
古诗《虞美人·中秋对月》宋·刘辰翁,秋阴团扇如人老,渐近中秋好。新凉还忆小楼边,自在一窗明月、傍人眠。多情谁到星河晓,只道圆时少。他年几处与君看,长是成愁成恨、不成欢。
-
春景 春来祇欠花
古诗《春景 春来祇欠花》宋·刘辰翁,道是春来也,春犹似未来。亦知为日久,祇是欠花开。残雪依然在,东风几许回。空令一杯酒,更忆去年梅。万里寒如信,千林巧莫催。诗成天一笑,红绿半争...
-
点绛唇·虹玉横箫
古诗《点绛唇·虹玉横箫》宋·刘辰翁,虹玉横箫,纤纤指按新声作。参差重约。昨夜梁伊错。几许闲愁,品字都忘却。沈吟觉。一声哀角。满院残花落。
-
满江红·何许相求
古诗《满江红·何许相求》宋·刘辰翁,何许相求,且不是、南温北石。也欲学、绝交高论,自陈余癖。万里鱼书长记忆,十年波浪伤离拆。算此舟、不是剡溪舟,空回得。非出处,何须惜。非瑕颣,...
-
虞美人·天香国色辞脂粉
古诗《虞美人·天香国色辞脂粉》宋·刘辰翁,天香国色辞脂粉,肯爱红衫嫩。翛然自取玉为衣,似是银河水皱、织成机。寒欺薄薄春无力,月浸霓裳湿。一窠香雪世间稀,可惜不教留到、布衣时。
-
寿周耐轩府尹
古诗《寿周耐轩府尹》宋·刘辰翁,去日江南梅未花,归来芳草涨天涯。驰驱斥堠八千里,梦寐青原十万家。白叟倚门清燕寝,黄童骑马学胡笳。八陵尽是燕京路,想为孤楸讯暮鸦。
-
寿王太守·其三
古诗《寿王太守·其三》宋·刘辰翁,龙飞天子禹汤明,收拾英才共太平。寄语吴兴贤太守,亟将霖雨济苍生。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
周耐溪见访
古诗《周耐溪见访》宋·刘辰翁,麦径萦纡缩寄蜗,传呼惊倒望前牙。能忘特进群公表,来访寻常百姓家。草市波喧腾骑竹,柴门路隘簇鞍花。屏窥不信雌同甲,为倍高明两鬓萧。
-
水调歌头·陈平章即席赋
古诗《水调歌头·陈平章即席赋》宋·刘辰翁,夜看二星度,高会列群英。苍颜白发乌帽,风入古槐清。客有羽衣来者,仍是寻常百姓,坐觉孟公惊。且勿多酌我,未厌我狂醒。金瓯启,银信喜,衮衣新。向...
-
摸鱼儿·甲午送春
古诗《摸鱼儿·甲午送春》宋·刘辰翁,又非他、今年晴少,海棠也恁空过。清羸欲与花同梦,不似蝶深深卧。春怜我。我又自、怜伊不见侬赓和。已无可奈。但愁满清漳,君归何处,无泪与君堕。春...
-
秋景·门掩候虫秋·其二
古诗《秋景·门掩候虫秋·其二》宋·刘辰翁,候虫鸣寂寂,秋老独何村。怨语动行路,居人卧掩门。无谁倚朱户,随意闭黄昏。岁暮已如此,蛩声胡与言。孤灯销驿梦,残月落空垣。白雁来天地,何由见泪...
-
秋景牛女年年渡
古诗《秋景牛女年年渡》宋·刘辰翁,牛女是谁传,灵桥不待船。昔年曾此渡,每渡似初年。此夕须停织,何人更服牵。星期无了日,河水尚依然。岁晚长疏隔,人间早弃捐。瑶池人独处,搔首待君...
-
最高楼·壬辰寿王城山八十
古诗《最高楼·壬辰寿王城山八十》宋·刘辰翁,朱顶字,八十正平头。添作八千秋。无能也自收郿坞,到今恨不贬潮州。看几人,炎又冷,老还羞。也不学、太公忙把火。也不学、申公轮转磨。休莫莫,莫休...
-
金缕曲·与客携壶去
古诗《金缕曲·与客携壶去》宋·刘辰翁,与客携壶去,望高高、半山失却,满城风雨。何许白衣人邂逅,小立东篱共语。未怪是、催租断句。寂寞午鸡啼三四,悄老人、桥上前期误。卿且去,整吾屦。...
-
江城梅花引·相思无处着春寒
古诗《江城梅花引·相思无处着春寒》宋·刘辰翁,相思无处着春寒。傍阑干。湿阑干。似我情怀,处处忆临安。想见夜深村鼓静,灯晕碧,为傍人,说上元。是花是雪无意看。雨摧残。雨摧残。探春未还。到春...
-
水调歌头·雨声深院里
古诗《水调歌头·雨声深院里》宋·刘辰翁,雨声深院里,歌扇小楼中。当时飞燕马上,妖艳为谁容。娇颤须扶未稳,腰袅轻笼小驻,玉女最愁峰。掠鬓过车骤,回首意冲冲。宝钗斜,云鬓乱,几曾逢。谁...
-
夏景衣冷欲装绵
古诗《夏景衣冷欲装绵》宋·刘辰翁,石洞元无暑,泉声洒面凉。衣疑中夜冷,绵欲此时装。洒洒惊荷雨,披披变葛霜。拟将洴澼絖,换却薄罗裳。中道怜班女,温言忆楚王。骊山在何许,我更念温...