-
太常引·和香岩上元韵
古诗《太常引·和香岩上元韵》宋·刘辰翁,便晴也是不曾晴。不怕金吾禁行。风雨动乡情。梦灯火、扬州化城。少年跌宕,谁家娇小,绕带到天明。昨夜月还生。但惊破、霓裳数声。
-
夏景树湿风凉进
古诗《夏景树湿风凉进》宋·刘辰翁,树晚晴犹湿,好风如故长。翛然林下意,进似雨时凉。坐觉茅容徙,来看吕政忙。飘萧初似暑,淅沥转成霜。倚袖岚添翠,题秋叶欲黄。不知兼露下,河汉芰荷...
-
夏景露顶洒松风
古诗《夏景露顶洒松风》宋·刘辰翁,野处阙过逢,投巾仰露空。萧萧松下老,洒洒顶门风。暑不容章甫,天犹念秃翁。昂霄潮汹汹,落雪鬓蓬蓬。搔首平生事,忘形半醉中。蓬莱归去路,潦倒笑臣...
-
忆江南·秋日即景
古诗《忆江南·秋日即景》宋·刘辰翁,梧桐子,看到月西楼。醋酽橙黄分蟹壳,麝香荷叶剥鸡头。人在御街游。
-
春景风起春灯乱
古诗《春景风起春灯乱》宋·刘辰翁,故是春风起,香尘暖未曾。暮寒惊翠袖,春影乱华灯。泠浸朱门月,吹成碧海冰。沙河三五夜,火树几千层。金炬开莲岛,银花飐玉绳。一声清跸远,冷落内前...
-
春景疏帘看弈棋
古诗《春景疏帘看弈棋》宋·刘辰翁,道院无迎客,疏帘缈缈垂。未须惊倒屣,共看弈残棋。日透花阴午,风摇竹影漪。呕心谁白黑,袖手见安危。别墅尘难到,南风管已窥。仙凡终似隔,仿佛记来...
-
春景春来常
古诗《春景春来常》宋·刘辰翁,世事欢娱梦,芳心老未灰。每常须起早,岂独为春来。自与韶光约,长应倒载回。久无朝马动,漫道晓鸦催。秧事侵晨理,花期昨夜开。误令圯上者,见谓有心...
-
春晴·其一
古诗《春晴·其一》宋·刘辰翁,江柳长天草色齐,新晴何物不芳菲。无因化作千蝴蝶,西蜀东吴款款归。
-
好事近·中齐惠念,赐词俾寿,不胜岁寒兄弟之意
古诗《好事近·中齐惠念,赐词俾寿,不胜岁寒兄弟之意》宋·刘辰翁,□后百年闲,元度自伤来暮。打破虚空无碍,共乘龙飞去。更参末后句如何,此事未能付。前遇小桥风雪,是君诗成处。
-
春景马上逢寒食
古诗《春景马上逢寒食》宋·刘辰翁,寒食古来同,乡关隔万重。天涯俱是恨,马上又相逢。雨雪皋兰道,弓刀苜蓿峰。满城看插柳,分路入浇松。绣岭开门日,鄜州陷贼踪。年年闻改火,双泪下龙...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
夏景·松凉夏健人·其一
古诗《夏景·松凉夏健人·其一》宋·刘辰翁,松影夏天云,凉开一院新。若无如此暑,可以健于人。风外潮声起,林间客欠伸。自怜三伏日,重得百年身。鹤唳如轻举,儿扶更怒嗔。下山逢急雨,为洗覆车...
-
春景棋声花院闭
古诗《春景棋声花院闭》宋·刘辰翁,棋声何处起,满院寂无哗。门闭鸡鸣午,庭空蝶绕花。静中时落子,高处欲惊鸦。枸杞篱根吠,棠梨屋角斜。客迷柯下路,人在橘中家。此乐商山似,休争着数...
-
和答李德臣
古诗《和答李德臣》宋·刘辰翁,忍寒一百五,何开落匆匆。华堂托孤根,弃我荆棘中。味言随时变,茗薄酪自浓。蛱蝶金缕衣,更为悦己容。虽无蛾眉妒,怀抱常冲冲。
-
霜天晓角·寿陈敬之
古诗《霜天晓角·寿陈敬之》宋·刘辰翁,朝来傲雪。又近长生节。造就一枝清绝,梅与雪、怎分别。两年心似月。除是天知得。手种春风干树,一颗颗、待儿摘。
-
满江红·寿某翁
古诗《满江红·寿某翁》宋·刘辰翁,十岁儿童,看骑竹、花阴满城。与新第、桐乡孙子,高下齐生。倚枕不寻柯下梦,举头自爱橘中名。但有时、米价问如何,公助平。东西塾,听书声。长短卷,...
-
点绛唇·和访梅
古诗《点绛唇·和访梅》宋·刘辰翁,一雪蹉跎,蹇驴不载吟鞭去。夜听春雨。踏雪差无苦。待得花晴,总是游人处。海应许。小桥延仁。蜂蝶完成路。
-
沁园春·和槐城自寿
古诗《沁园春·和槐城自寿》宋·刘辰翁,六十一翁,垂银带鱼,插四角轮。把百个今朝,重排花甲,十年前事,似臼齑辛。骰选功名,酒中富贵,管取当筵满劝旬。槐知道,待二郎做甚,父子封申。便...
-
霜天晓角·寿贾教
古诗《霜天晓角·寿贾教》宋·刘辰翁,良宵七七。又近中元日。桥上老人有约,后五日、重来觅。婵娟银海出。木犀新雨湿。惟有延平剑气,箕斗外、广寒逼。
-
秋景乞巧文
古诗《秋景乞巧文》宋·刘辰翁,能拙吾无比,高灵昔有闻。不知天下巧,乞以世间文。果列空庭露,香浮入汉云。天孙何冉冉,柳子盖云云。有说能要我,无才可赠君。绛衣持节后,穷达竟何...
-
水调歌头·我有此客否
古诗《水调歌头·我有此客否》宋·刘辰翁,我有此客否,难作主人翁。小年自不相似,偶与大年同。见说东厢诸少,正拥家君胜会,二八舞歌钟。亦欲得公重,公在画堂中。笑青蒿,真小草,倚长松。典...