-
青玉案·寿老登八十六岁,戊午六月十七日
古诗《青玉案·寿老登八十六岁,戊午六月十七日》宋·刘辰翁,里中上大人谁大,人上大、仁难作,八十六翁闲处坐。小生懒惰,近来高卧,忘却今朝贺。甲申还是连珠么,剩有老人星一个,白发朱颜堪婆娑。灵光殿火,昆...
-
摸鱼儿·正何须
古诗《摸鱼儿·正何须》宋·刘辰翁,正何须、阳关肠断,吴姬苦劝人酒。中年怀抱萦萦处,看取伴烟和柳。柳摇首。笑飞到家山,已是酴醾后。留连话旧。问溪上儿童,颇曾见我,有此故人否。相...
-
临江仙·过雁天边信息
古诗《临江仙·过雁天边信息》宋·刘辰翁,过雁天边信息,两宫池上心情。沉思海角愤难平。山风欺客梦,耿耿到天明。幸自不争名利,闲愁夜夜如惊。明朝鬓白两三茎。世人都不念,似汝复何成。
-
扫花游·和秋崖见寿。秋崖时谒选,留词去
古诗《扫花游·和秋崖见寿。秋崖时谒选,留词去》宋·刘辰翁,春台路古,想店月潭云,鸡鸣关候。巾车尔久。记湘累降日,留词劝酒。不是行边,待与持杯论斗。算吾寿。已待得河清,万古晴昼。京国事转手。漫宫粉堆黄...
-
春景 假日从时饮
古诗《春景 假日从时饮》宋·刘辰翁,假日故应稀,逢春喜可知。有怀长似海,不饮亦从时。孺子新年喜,公家弛告嬉。悠悠聊复尔,每每一中之。对客无辞罚,看花少待迟。何因似山简,暮暮习家...
-
夏景行云递崇高
古诗《夏景行云递崇高》宋·刘辰翁,自不容无雨,行云尽日劳。来来方汗漫,递递看崇高。一气埋飞鸟,层阴压戴鳌。前驱淝水阵,后至浙江涛。羊角天帆席,龙身海桔槔。鸿蒙惊久别,握手重相...
-
寿王太守·其一
古诗《寿王太守·其一》宋·刘辰翁,鳞鳞鸳瓦试新霜,斗帐寒轻夜漏长。天上玉麟来瑞世,梦馀奎壁灿星光。
-
夏景云雨觉虚无
古诗《夏景云雨觉虚无》宋·刘辰翁,天欲今朝雨,云如满八区。居然同愿望,如此竟虚无。鹏运风犹黑,龙光电又驱。遂成神女梦,误拟阿香呼。酷吏逾前憯,馀民绝望苏。皇心终不测,变化属须...
-
临江仙·访梅
古诗《临江仙·访梅》宋·刘辰翁,西曲罥衣迷去路,雪销断岸无痕。寻花不拟到前村。暖风初转袖,小径忽开门。却忆临塘桥下马,暗香不是黄昏。人生南北与谁论。岭梅花树下,闲听蜜蜂喧。
-
寿城山六十五
古诗《寿城山六十五》宋·刘辰翁,留得八千唐刺史,看成百亿宰官身。不争一月大小闰,犹是两朝耆俊人。今岁两翻初度日,明年三十六宫春。近来化得乡君子,为报麻姑不更尘。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
最高楼·寿秋水
古诗《最高楼·寿秋水》宋·刘辰翁,银河水,洗得世间清。山色雨馀青。老子纶巾棋别墅,人家鼾睡柝秋城。定谁劳,定谁福,定谁能。常恨著、景升儿不似。又恨著、景升牛小耳。空相望,愧平...
-
寿王太守·其五
古诗《寿王太守·其五》宋·刘辰翁,月中桂斫夜琅琅,捣就琼花绝粒方。繇是蟾宫折云路,愿持云粉荐霞觞。
-
秋景吹笛月明中
古诗《秋景吹笛月明中》宋·刘辰翁,何处吹长笛,千年恨未终。关山人去后,秋夜月明中。旷野参差久,寒江滉漾通。曲终郿县坞,怨彻广寒宫。海外阴晴异,天涯慷慨同。江南回首处,歌罢水流...
-
秋景庭榴剖朱实
古诗《秋景庭榴剖朱实》宋·刘辰翁,榴压中庭坠,冰盘荐玉壶。西风吹转绿,嘉实剖来朱。摘向栏干近,安除海外无。微醺揎绛袖,一笑灿明珠。酸彻邻机齿,凉生浴锦肤。冷思当日艳,血色盛罗...
-
临江仙·贺默轩
古诗《临江仙·贺默轩》宋·刘辰翁,旧日诗肠论斗酒,风流怀抱如倾。几年不听渭城声。尊前无贺老,卷里少弥明。闻说语言都好,便应步履全轻。长生第一是风僧。额前书八十,能说又能行。
-
乌夜啼·中秋
古诗《乌夜啼·中秋》宋·刘辰翁,素娥醉语曾留,又中秋。待得重圆谁妒、两悠悠。向愁旱,今愁水,没中洲。看取明朝晴去、不须愁。
-
菩萨蛮·秋兴
古诗《菩萨蛮·秋兴》宋·刘辰翁,芭蕉叶上三更雨,人生只合随他去。便不到天涯,天涯也是家。屏山三五叠,处处飞胡蝶。正是菊堪看,东篱独自寒。
-
清平乐·寿某翁
古诗《清平乐·寿某翁》宋·刘辰翁,君词为寿,绝妙孙辛妇。但恨杯无露添酒,空等待梅花久。喜君白首还玄,人间合信天缘。如此相从至老,我亦何倦馀年。
-
冬景至后日初长
古诗《冬景至后日初长》宋·刘辰翁,至后晴堪定,阳来蔼未央。是虽年已晚,最喜日初长。自报黄钟动,谁将弱线量。荒寒无刻漏,宿昔已昏黄。天上开南陆,人间入寿乡。鲁阳惊昨梦,辛苦系扶...
-
冬景舟雪洒寒灯
古诗《冬景舟雪洒寒灯》宋·刘辰翁,舟雪那知重,惊沙洒未干。暮云千里合,远客一灯寒。飞絮漫空起,推蓬倚醉看。风缸青闪闪,水驿白漫漫。隔岸如渔火,无人共钓滩。闭门安道梦,月黑溯归...