-
春晚写望
古诗《春晚写望》宋·宋祁,不觉春芳晏,翻成客望劳。草平天一色,风暖燕双高。击轊争轻幰,书旗炫缥醪。随宜歌白纻,都士半云袍。
-
小渚
古诗《小渚》宋·宋祁,轻烟变渚色,寒浪啮堤痕。鸟去枝犹动,沙颓水暂浑。
-
夜分
古诗《夜分》宋·宋祁,此夕炎氛罢,浩然天意秋。桂华兼月上,槎影带星流。
-
木芙蓉盛开四解·其二
古诗《木芙蓉盛开四解·其二》宋·宋祁,曲尘轻抱蕊,宫缬巧妆丛。青女由来妒,凭君浅作红。
-
木芙蓉盛开四解·其一
古诗《木芙蓉盛开四解·其一》宋·宋祁,木末芙蓉语,当时不谓真。今来木末见,愁杀拟骚人。
-
秋日四首·其三
古诗《秋日四首·其三》宋·宋祁,禁林成宿忝,愚谷负深归。未识前途远,容知昨日非。巧劳真物役,静胜乃天机。君看琴中意,何尝在玉徽。
-
寄王共
古诗《寄王共》宋·宋祁,沸蚁云罍溢,离鹍雪苑开。吏催东府计,卿待楚人材。旧隐周萝月,前期禹凿雷。我惭芳岁晚,犹俊蹇修媒。
-
惠泉
古诗《惠泉》宋·宋祁,遥源辞叠嶂,澄派鉴晴虚。流迅无汾恶,波长尽楚馀。隐之徒酌水,郑伯谩名渠。不必西江去,凭君起鲋鱼。
-
思归
古诗《思归》宋·宋祁,去国倏三岁,颇知归思纷。南心晓城斗,北眼暮楼云。珥笔行将脱,朝珂冷不闻。莫论持帅节,畎亩尚思君。
-
送王太尉被召归觐
古诗《送王太尉被召归觐》宋·宋祁,汉廷择日筑韩坛,绿诏连催觐帝关。十乘元戎方叔贵,九天鸣鼓亚夫还。袍薰瑞气葱葱外,仗入清尘九九间。好为君王言敌事,早将功业勒燕山。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
谢都官监建安郡
古诗《谢都官监建安郡》宋·宋祁,郎署新畴出宰功,海闽关夹使旌雄。晨涂倦伏双毫奏,暮席贪随五两风。芳荈摘山唐贡远,薧鱼升豆汉祠丰。赌囊贵胄膏腴盛,丽唱行闻溢褚中。
-
司徒侍中宣献公挽词二首·其一
古诗《司徒侍中宣献公挽词二首·其一》宋·宋祁,斯文推旧德,忧国变华颠。夙夜劳三事,东西止百年。温辞联册秘,良史大都传。他日贤臣垄,心知望圃田。
-
冬日野外·其三
古诗《冬日野外·其三》宋·宋祁,朔吹低凝野,层阴迥匝天。叶飘霜外柳,烟出烧馀田。晼晚流芳后,峥嵘急景前。平生鱼鸟志,宁免为留连。
-
西园早春二首·其一
古诗《西园早春二首·其一》宋·宋祁,芳意稍菲菲,春城浓淡晖。霞留早阴住,风遣薄寒归。细溜兼沙漾,初禽隐叶飞。要知刀笔暇,文酒得相依。
-
答庞丞相
古诗《答庞丞相》宋·宋祁,安车就第上优贤,不使当关损晏眠。勋重旧更三府地,体强初过六身年。游篮净贮茶经具,醉幕闲垂酒颂天。独念相如久称疾,时时令预雪台篇。
-
寥寥
古诗《寥寥》宋·宋祁,寥寥私沐地,索索晚秋时。高树足危响,寒花无媚姿。远砧投会急,昏雁赴行迟。抚物能无感,年华及始衰。
-
春晏北园三首·其二
古诗《春晏北园三首·其二》宋·宋祁,天意歇馀芳,人闲日始长。落花风观阁,睡鸭雨池塘。稍倦持螯手,犹残婪尾觞。春归无所预,羁客自回肠。
-
出郊
古诗《出郊》宋·宋祁,茂草平堪藉,长杨绿自垂。郊晴艾帐远,桥迥犊车迟。有鹤迎飞盖,无蛇赌赐卮。秦楼何用识,马尾结青丝。
-
春夕闻雁
古诗《春夕闻雁》宋·宋祁,声繁知并举,阵急想斜分。臆饱江南稻,身随代北云。足书烦远寄,箭道怯虚闻。口噤悲黄鹄,相望不及群。
-
寒食日送李公佐归汉东
古诗《寒食日送李公佐归汉东》宋·宋祁,有客改南辕,春郊驻祖筵。樽寒禁火国,风暖浴沂天。茂草平无际,残花惨更妍。鹿鸣偕计近,簪盍约初年。