-
和圣俞逢卖梅花五首·其三
古诗《和圣俞逢卖梅花五首·其三》宋·刘敞,东阡北陌竞春游,弄雪翻云为少留。落去能无怨羌笛,折来端是乱乡愁。
-
讥谢十三
古诗《讥谢十三》宋·刘敞,利交势相营,义交气相得。千岁若旦暮,万里犹咫尺。昔我相闻声,但嫌未相识。今我相同游,又恨莫相益。同时复同道,同官又同籍。平生重结交,然诺亦自...
-
杂诗二十二首·其十一
古诗《杂诗二十二首·其十一》宋·刘敞,古风不可复,习俗已久敝。咄嗟忠与信,流荡为诈术。诈忠惑其君,诈愚安其身。色厉内以荏,行违貌取仁。三年始横流,后来更日新。至公弃涂炭,正道败荆...
-
立春日斋祠毕还过金明池寄永叔
古诗《立春日斋祠毕还过金明池寄永叔》宋·刘敞,宿雨原野润,朝云宫殿明。东风未半日,佳气满重城。涣涣泉披冻,欣欣木向荣。江头景如此,公起探春晴。
-
发桑干河
古诗《发桑干河》宋·刘敞,四牡怀靡及,侵旦肃征騑。凝霜被野草,四顾人迹稀。水流日边去,雁向江南飞。我行亦已久,羸马声正悲。览物岁华逝,抚事壮心违。岂伊越乡感,乃复泪沾...
-
答张安内翰见赠二绝·其二
古诗《答张安内翰见赠二绝·其二》宋·刘敞,玉螭阶侧凤池边,接武严徐愧昔贤。天骥绝尘方万里,知君不顾绕朝鞭。
-
杂诗二十二首·其二十
古诗《杂诗二十二首·其二十》宋·刘敞,雍门妙弦歌,哀响激人耳。伟哉孟尝君,慷慨泪如水。当生复念死,谁谓悲能已。丝桐信感人,世固乏之子。
-
杂诗二十二首·其六
古诗《杂诗二十二首·其六》宋·刘敞,积薪莫自高,失马莫自悲。薪积常先焚,马失常复归。人情习所近,物理岂易推。君看祸福间,纷纠如纆徽。
-
楚风四首·其四
古诗《楚风四首·其四》宋·刘敞,唐侯两骕骦,夙昔困多难。蔡国双狐白,岂知反为患。世衰道为遹,服美自取间。敝缊可终身,鸿飞谅何篡。
-
木香花
古诗《木香花》宋·刘敞,粉刺丛丛斗野芳,春风摇曳不成行。只因爱学宫妆样,分得梅花一半香。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
楚风四首·其三
古诗《楚风四首·其三》宋·刘敞,宜僚乐市肆,叔敖荣寝丘。不恶渔钓卑,吾闻公阅休。颠冥天地间,世与我悠悠。岂悟多种橘,可齐千户侯。
-
晚景
古诗《晚景》宋·刘敞,结庐玩蓬藿,反畏人足闻。杖藜有时去,入兽不乱群。疏雨洗徂暑,夕阳澹微曛。俯仰多物态,逍遥遣尘纷。兴适将何述,寄心孤飞云。
-
风雨
古诗《风雨》宋·刘敞,春光从此半,无复强淹留。风雨仍何急,莺花各自愁。登临非故土,摇落自清秋。物物惊人眼,应须与醉谋。
-
寄上濠州舅氏
古诗《寄上濠州舅氏》宋·刘敞,天阁愁扬子,诸侯困仲舒。反为清净误,竟以谤谗疏。开幕临濠水,怀章下石渠。塞翁轻失马,庄叟乐观鱼。倚杖曾何怪,逍遥直自如。贵为千骑长,富有万家...
-
同彦文送敦儒宰晋陵
古诗《同彦文送敦儒宰晋陵》宋·刘敞,朝廷贵儒术,子以文学显。郡国重民社,子由政事选。荣名信难兼,众望固不浅。古人定何如,壮志独能勉。由来跬步益,必有千里远。去去聆弦歌,吾当谢言...
-
西浦阻雨
古诗《西浦阻雨》宋·刘敞,黑云连海面,急雨涨淮潮。稍稍州渚没,昏昏城郭遥。畏涂仗忠信,高举幸扶摇。不作图南兴,谁当慰寂寥。
-
春旱天多风赠深甫
古诗《春旱天多风赠深甫》宋·刘敞,春旱天多风,十步不见人。自非势利役,谁肯轻出门。我亦闭户居,寂寞卧晏温。叹息中庭花,散随扶摇翻。百芳半摧折,白日或翳昏。安得超尘埃,高乘云雷...
-
驯燕
古诗《驯燕》宋·刘敞,非无鹰隼虑,自识主人归。立语移窗日,翻飞试羽衣。江湖万里阔,天地一身微。不作惊鸥别,何须强察机。
-
咏古诗十二首·其三
古诗《咏古诗十二首·其三》宋·刘敞,赵国弃鸣犊,孔圣为之回。西伯善养老,伯夷以为归。驰驱西楚郊,徘徊太皞墟。周汉多封君,不祀既忽诸。三坟基皇德,八索总道枢。若人岂欺我,虞夏亦典...
-
新燕
古诗《新燕》宋·刘敞,无奈春还老,只看燕复来。凌风舞轻健,尽日语徘徊。久客宜相识,重帘为尔开。畏人俱混俗,出处免沈猜。