-
张三馆有前岁赴举时题字处作·其二
古诗《张三馆有前岁赴举时题字处作·其二》宋·刘敞,暂怀印绶过家庭,车马骖驔去路轻。自为彩衣生意气,敢将昼锦比光荣。
-
古意三首·其一
古诗《古意三首·其一》宋·刘敞,相逢偶相识,相识竟相离。会知别情苦,宁作未相知。相见如梦中,梦中还相见。薄帷鉴明月,恍惚仍对面。
-
西域请平三首·其二
古诗《西域请平三首·其二》宋·刘敞,禦戎传上策,不战屈人兵。遂断匈奴臂,何须万里城。出车非远略,高枕得升平。战骨翻空死,吁嗟壮士名。
-
遣怀三首·其二
古诗《遣怀三首·其二》宋·刘敞,有形每共生,达士独无惑。昔有蒙袂子,耻从嗟来食。物生会当尽,寿非金与石。但恨居世俗,不能尽胸臆。壮士志沟壑,斯言著前识。
-
鲁风二首时闻孔中丞卒·其一
古诗《鲁风二首时闻孔中丞卒·其一》宋·刘敞,太山之云朝触石,清阴油油丽空碧。尘生东田禾麦槁,季女呼嗟待膏泽。北风吹空不成雨,中道无复见形迹。呜呼天高谁问天,人今相说谗风伯。
-
魏京诗·其二十三
古诗《魏京诗·其二十三》宋·刘敞,河水东注,昭哉禹绩。时万斯年,天子之德。
-
寄张四二首·其一
古诗《寄张四二首·其一》宋·刘敞,城下清淮百丈深,楼前明月冷镕金。何似关山望处景,因人寄示陇头吟。
-
秋意四首·其二
古诗《秋意四首·其二》宋·刘敞,鸿雁起海滨,凌风自翱翔。冥冥清云间,矰缴安可望。千里一悲鸣,一里一彷徨。时变感自深,岂伊恨越乡。
-
魏京诗·其六
古诗《魏京诗·其六》宋·刘敞,业业烝黎,载震载惊。侵魏及澶,群心不宁。
-
和孙侔雁荡山二首·其二
古诗《和孙侔雁荡山二首·其二》宋·刘敞,天台赋后世多贤,复在君家雁荡篇。气逸还令人耸动,境幽初许俗流传。万峰林立浮云外,一径梯横绝海边。闻道归艎从此逝,秋风招隐特依然。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
张三馆有前岁赴举时题字处作·其一
古诗《张三馆有前岁赴举时题字处作·其一》宋·刘敞,羁旅关东来献书,还曾题柱宿匡庐。自知不及相如健,重到曾无驾驷车。
-
画屏二首·其二
古诗《画屏二首·其二》宋·刘敞,六月炎蒸百虑烦,举目一见心暂闲。市人悠悠那得识,此意高山流水间。
-
城楼送别
古诗《城楼送别》宋·刘敞,惊风走枯蓬,百里不暂息。密云乘飞雨,前山坐成隔。蓬老初无根,岂辞远为客。山高虽可望,路远当不识。去留类如此,览物意宁极。鞍马未动间,会合弥可...
-
怀归操二章·其一
古诗《怀归操二章·其一》宋·刘敞,蟋蟀在堂岁云除,今我不乐郁以纡。岂不怀归畏简书。
-
魏京诗·其二十二
古诗《魏京诗·其二十二》宋·刘敞,显显天子,孝德自躬。率是休烈,覃之北戎。
-
朝谒武信殿三首·其二
古诗《朝谒武信殿三首·其二》宋·刘敞,原庙衣冠渭北游,侍臣世世祀春秋。敌马何由向南牧,万神相与卫轩丘。
-
古意三首·其三
古诗《古意三首·其三》宋·刘敞,柳下不违俗,独耻伐国言。三黜何尝忧,一问遂惨然。世衰狙诈用,贤者防其源。孟轲不言利,顾有仁义存。何乃百世后,功名为时敦。
-
小雨四首·其三
古诗《小雨四首·其三》宋·刘敞,漠漠云蒸柱,萧萧雨过城。不时变炎景,竟日度秋声。洒濯林光净,归飞燕羽轻。野夫学为圃,因欲事躬耕。
-
过澶州阳桥有感
古诗《过澶州阳桥有感》宋·刘敞,河水东赴海,还从天上回。宁知今日波,还复前时来。岸柳亦已荑,原田正莓莓。念我平生欢,怅然使心哀。
-
寄江东弟兄二首·其一
古诗《寄江东弟兄二首·其一》宋·刘敞,分手如昨日,清秋独异乡。长年悲落木,短发怯初凉。归燕自有适,幽兰谁为芳。裁书寄鸿雁,相与访沧浪。