-
送李留后守东平
古诗《送李留后守东平》宋·刘敞,少壮去人如水流,似君那作待祠侯。高谈每及功名际,出守真宽圣主忧。麾下百城包海岱,道旁千骑拥貔貅。家声时论俱辉赫,世将宁为好畤羞。
-
秋意四首·其四
古诗《秋意四首·其四》宋·刘敞,翻翻林间藿,昔惟桃李华。飘飖终焉薄,江海无津涯。荣华寄须臾,憔悴空泥沙。良无凌霜节,安得复叹嗟。
-
细雨
古诗《细雨》宋·刘敞,细雨春城暗,空郊草色微。峡云朝复暮,沙燕语还飞。柳带柔堪结,梅香冷渐稀。旅游时畏失,数醉得忘归。
-
兴庆池送客
古诗《兴庆池送客》宋·刘敞,红蕖千顷合,碧树百年藤。长日宜沿溯,清风破郁蒸。别离情易恶,衰老醉那能。还望邯郸道,悲歌不自胜。
-
闵雨诗·其二
古诗《闵雨诗·其二》宋·刘敞,民生冥冥,靡究靡知。其幸而吉,不幸而灾。猖狂妄行,惟所遇之。
-
翠钟亭二首·其二
古诗《翠钟亭二首·其二》宋·刘敞,江外群山如画图,轻烟残雪入荆吴。东风醉问春多少,远郭垂杨十万株。
-
闵雨诗·其七
古诗《闵雨诗·其七》宋·刘敞,疏狱省刑,与物更始。内恕孔悲,引咎在己。爰及四海,愚智咸喜。
-
出城
古诗《出城》宋·刘敞,简服谢车马,逍遥理轻策。平原草树美,百里见秋色。稍知人境殊,似与嚣尘隔。悠悠出岫云,杳杳归林翮。烦肠宽郁纡,远相俱幽寂。孤烟起晴缥,去水照心...
-
魏京诗·其二
古诗《魏京诗·其二》宋·刘敞,皇曰卿士,在昔圣考。祗遹文武,维慈幼老。
-
张学士送酒
古诗《张学士送酒》宋·刘敞,秋风扫飞叶,客子鬓垂斑。好事烦携酒,怀情惬闭关。坐看凉月堕,醉送暮鸿还。后日相思意,萧萧丛菊间。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
鲁拾遗挽词二首·其一
古诗《鲁拾遗挽词二首·其一》宋·刘敞,市朝非故日,年代属传闻。始兆滕公室,来观季子坟。埋名书故事,编简属遗文。苦恨相如赋,俱随谏草焚。
-
寄题歙州流杯池
古诗《寄题歙州流杯池》宋·刘敞,公子爱客意,高山流水间。清波无断续,翠斝自回还。野兴四时得,棠阴终日间。何当竹林赏,醉耳听潺潺。
-
杜祁公挽词二首·其二
古诗《杜祁公挽词二首·其二》宋·刘敞,第五廉莫比,留侯功不居。遗风何峻极,雅尚得冲虚。平昔常开阁,深惭晚曳裾。千金论一字,永慨袖中书。
-
目疾呈深甫
古诗《目疾呈深甫》宋·刘敞,久思废耳目,乃复困观瞻。默坐但凭几,幽居长下帘。玄黄迷宇宙,明晦错乌蟾。万事形骸外,人将不汝嫌。
-
蒲三首·其一
古诗《蒲三首·其一》宋·刘敞,青青水中蒲,根叶自勾带。今我不如彼,望君万里外。
-
画屏二首·其一
古诗《画屏二首·其一》宋·刘敞,滔滔江湖万千顷,何为飞来入轩屏。大涝不增旱不减,静听无声视无影。
-
和江学士闻蝉
古诗《和江学士闻蝉》宋·刘敞,微阴变潜律,浓雾引疏音。时化能无感,清吟独有心。萧条映落日,断续响中林。秋风忽满眼,叹息岁华深。
-
自西桥至紫温载酒作乐即事呈府公四首·其四
古诗《自西桥至紫温载酒作乐即事呈府公四首·其四》宋·刘敞,主人宿望功名际,下客素心江海中。舟楫由来归傅说,沧浪元自属渔翁。
-
次韵奉答屯田宋员外
古诗《次韵奉答屯田宋员外》宋·刘敞,汗血龙文千里驹,长楸未试局庭隅。一麾几老诸侯相,五日初还建礼趋。独得凤毛惊众目,相望花萼照亨衢。白头漫感悲秋赋,自笑妨贤此禁涂。
-
寿山
古诗《寿山》宋·刘敞,白隰见层峰,巉岩倚碧空。上多千岁木,下有百年翁。栎社不材永,东陵非义终。吾闻仁且寿,故在太平中。