-
秋兴三首·其二
古诗《秋兴三首·其二》宋·刘敞,魏牟贵公子,沉没功名间。一浮江湖水,惨戚颓朱颜。鲁连揖万乘,蹈海如忘还。弃世脱敝屣,风流安可攀。
-
津亭
古诗《津亭》宋·刘敞,西风豁愁阴,天水两涵泳。微波荡寒日,极目万里净。离披蒹葭老,萧瑟原野迥。物容惊客怀,橹声动归兴。倦游发恐白,多虑身复病。缅慕苍梧云,无心自辉...
-
乐郊陈渔台下柏林中结茅作小亭命曰幽素本懿臣刑部之书也谢且戏之
古诗《乐郊陈渔台下柏林中结茅作小亭命曰幽素本懿臣刑部之书也谢且戏之》宋·刘敞,结茅更何好,列柏自成林。素履宜独往,幽人欣宿心。炎辉翳羽盖,清吹和瑶琴。稍与事物远,忽如丘壑深。良无山水趣,安得契知音。
-
送签判雍秘丞还朝
古诗《送签判雍秘丞还朝》宋·刘敞,我有幕中士,名高天下闻。方从玉堂召,欲就子虚文。相得已非早,送归宁易分。期君望此府,急自致青云。
-
题送客亭别任迥
古诗《题送客亭别任迥》宋·刘敞,北飞鸿雁南飞燕,扰扰俱非自在身。莫向孤亭南北望,野花江草最愁人。
-
探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其七
古诗《探花郎送花坐中与邻几戏作七首·其七》宋·刘敞,牡丹开尽群芳少,红药丹萱亦可怜。眼看春事已如此,有酒不饮讵为贤。
-
直舍竹下残雪二首·其二
古诗《直舍竹下残雪二首·其二》宋·刘敞,重叠空阶委玉尘,萧疏碧筱束浮筠。地寒自称孤高节,不共阳林竞早春。
-
依韵奉和梅尧臣四首·其四
古诗《依韵奉和梅尧臣四首·其四》宋·刘敞,欲扫鹏翅还北溟,欲引羲辔来东瀛。从兹阴翳永绝灭,康衢不使泥涂生。
-
柏
古诗《柏》宋·刘敞,柏生如拳柳如把,同时移根种庭下。柏根未活柳已荣,春风飞飞意融冶。青条眼看千尺馀,疏荫朦胧乃惊诧。
-
雨过前轩偶记
古诗《雨过前轩偶记》宋·刘敞,江南羁客怀乡墅,晓起前轩对零雨。清波满目如鉴中,绕岸高松十馀树。砌旁芳草似汀洲,巉岩殿角飞红楼。沈光倒影入浪底,宛是若邪溪上头。薄雾疏烟迷近...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
芜城闲望二首·其二
古诗《芜城闲望二首·其二》宋·刘敞,春草忽更绿,荒城阴雾滋。风存鲍昭赋,秋益宋生悲。慨想秦兵出,传闻羽檄驰。江湖岁将晚,空羡逐鸱夷。
-
魏京诗·其二十
古诗《魏京诗·其二十》宋·刘敞,翼翼之土,天子国之。穆穆原庙,圣人则之。
-
螳螂
古诗《螳螂》宋·刘敞,玄蝉无所营,风露正凄清。执翳机何密,当车勇自轻。将迷黄雀患,已变玉琴声。得丧还相召,南华所以惊。
-
寄凤翔舍弟·其二
古诗《寄凤翔舍弟·其二》宋·刘敞,百里异形影,况今殊楚秦。陇云虚引领,江月漫随人。愁恨西山雪,惊心绝塞尘。寄书悬胜梦,雁足莫嫌频。
-
丁酉五月郭守恩战殁武戡走入壁守恩勇将有智略
古诗《丁酉五月郭守恩战殁武戡走入壁守恩勇将有智略》宋·刘敞,敌兵得汉巧,五月战西河。壮士平原死,孤城杀气多。犹闻疏勒守,无复鲁阳戈。不反东流水,滔滔奈尔何。
-
占晴三首·其二
古诗《占晴三首·其二》宋·刘敞,白日丽江上,初晴风景饶。春愁来集眼,暖气起连宵。旷野苍茫合,饥鸢上下飘。长亭送行处,稍复柳垂条。
-
铜陵阻风
古诗《铜陵阻风》宋·刘敞,惊浪乘风疾,浮云映水低。卷帆高卧熟,看鹢退飞迷。山远微分树,村深略辨鸡。蒹葭萦客恨,极望正萋萋。
-
答钟元达觅藕栽二首·其二
古诗《答钟元达觅藕栽二首·其二》宋·刘敞,渐点青钱浮水面,犹将素节混泥沙。送君百顷风潭上,莫笑元非十丈花。
-
月夜二首·其一
古诗《月夜二首·其一》宋·刘敞,月出浮云尽,风生中夜清。星辰竞摇动,河汉湛虚明。老树稀疏影,惊禽断续声。秋怀先已乱,蟋蟀更宵征。
-
晚泊对月
古诗《晚泊对月》宋·刘敞,川光晚都白,岸色远全青。明月随孤剑,浮槎送客星。南飞鹊扰扰,北向雁冥冥。谁谓悲歌短,能吟酒易醒。