-
治渠
古诗《治渠》宋·刘敞,旱久沟畎废,忽雨浸我庐。晨兴不及屦,出门自手锄。一直复一曲,水流若江湖。蚯蚓为蛟龙,蚁封即丘墟。生理避燥湿,一室足有馀。人事戒偷安,未能轻须...
-
魏京诗·其十八
古诗《魏京诗·其十八》宋·刘敞,皇曰卿士,惟帝作武。垂是万年,莫敢予侮。
-
四望楼二首·其一
古诗《四望楼二首·其一》宋·刘敞,白露参差晚,丹枫点染深。高楼延远恨,嘶马动归心。留客小山桂,愁人思妇砧。昏鸦稍欲集,堑黑倒城阴。
-
送晁殿丞佥判郑州
古诗《送晁殿丞佥判郑州》宋·刘敞,世德缁衣美,天伦玉树温。于君如旧识,赠子欲奚言。东里贤能宅,成皋战伐原。从容访耆老,遗迹尚多存。
-
九日登城北门送孙许州
古诗《九日登城北门送孙许州》宋·刘敞,红叶迎霜陨,高楼近日暄。送归仍暮节,极望正平原。容易风吹帽,殷勤菊满樽。岂嫌径先醉,当识别销魂。
-
雨后城下
古诗《雨后城下》宋·刘敞,雨馀百川涨,远水浮林梢。忽怪有帆席,何为出鸟巢。登临非吾土,虚爽慰南交。稍见暝烟起,阴虫啼草茅。
-
劝耕亭晚望田家作
古诗《劝耕亭晚望田家作》宋·刘敞,田庐非一处,微径自相通。日下耕钓息,林边言笑同。此虽人问俗,独有方外风。吾亦毕婚嫁,还从击壤翁。
-
送刘郎中监灵仙观尽室而往
古诗《送刘郎中监灵仙观尽室而往》宋·刘敞,华发星郎七十馀,碧山遥访羽人居。白石不为天上药,淮南欲试枕中书。长缨自濯沧浪水,高盖仍瞻驷马车。福地神仙应易致,几时南岳侯乘舆。
-
挽仁宗皇帝歌四首·其二
古诗《挽仁宗皇帝歌四首·其二》宋·刘敞,措刑文武后,四十有馀年。几与华胥比,宁知帝力然。占龄无协梦,弃躧趣登山。后世称稽古,应参尧舜篇。
-
太一斋居
古诗《太一斋居》宋·刘敞,适野性所喜,采真今更谙。地偏尘土少,人远井泉甘。长日眠高枕,微风酒半酣。从来天尺五,信有此城南。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
元日发古北口寄禹玉直孺昌言三阁老
古诗《元日发古北口寄禹玉直孺昌言三阁老》宋·刘敞,桂酒椒盘共发春,山川虽旧物华新。仲尼鲁史王正月,泰帝河图岁甲寅。玉殿耸闻斟白兽,火城想见接清尘。应怜二使星安在,北斗杓端析木津。
-
登城
古诗《登城》宋·刘敞,前岁登城日几回,去年犹记隔辰来。老侵筋力铢铢减,慵坏心情寸寸灰。幸有风光相挽引,那无宾友共追陪。北台好在中秋月,便是重阳菊蕊开。
-
骤雨
古诗《骤雨》宋·刘敞,炎日大冶沸,清风愁意苏。黑云过山岳,白雨覆江湖。仿佛鬼神战,腾凌车骑趋。森然异气象,真复慰泥涂。
-
烧残树
古诗《烧残树》宋·刘敞,古树荒祠侧,他年雷震馀。蛟龙从此逝,蝼蚁至今居。错节摧犀甲,烧痕蠹漆书。会看妨要路,终胜断沟渠。
-
城南泛舟三首·其一
古诗《城南泛舟三首·其一》宋·刘敞,乘兴随所适,出郊聊泛然。青波能照发,白鹭巧迎船。老树悲秋雨,高风急暮蝉。孤城隐不见,落日暝浮烟。
-
斁除苏州掾
古诗《斁除苏州掾》宋·刘敞,三年不相见,万里比何如。闻道词曹掾,新承选部书。弓裘传习在,簪笏抗尘初。努力人间世,毋为薄诏除。
-
杜祁公挽词二首·其一
古诗《杜祁公挽词二首·其一》宋·刘敞,天下苍生望,朝端百辟师。辞荣如弃躧,得道去乘箕。无复临雍问,空馀罢市悲。会书廊庙语,世世奉萧规。
-
吊亡卒
古诗《吊亡卒》宋·刘敞,厉俗侵王略,祅冤积楚氛。民荒谁念乱,功败失图勋。天子忧南土,戈船促大军。何时收尔骨,委祭越江濆。
-
野思
古诗《野思》宋·刘敞,野色行行远,春辉树树繁。看花频落帽,听鸟久忘言。遣兴惟诗句,开怀独酒樽。谁能顾名利,终岁不窥园。
-
和直孺夜凉
古诗《和直孺夜凉》宋·刘敞,急雨逐云过,微风吹月生。寥寥天宇阔,粲粲葛衣轻。展转漏将永,昭回河正横。秋槎旧有信,忽忆泛沧瀛。