-
渔家傲·自别春风情意恻
古诗《渔家傲·自别春风情意恻》宋·陈允平,自别春风情意恻。秦筝不理香尘积。去跃青骢游上国。归未得。何如莫向尊前识。薄幸高阳花酒客。迷云恋雨青楼侧。金屋空闲双凤席。离怀适。银台烛泪成行...
-
齐天乐·客愁都在斜阳外
古诗《齐天乐·客愁都在斜阳外》宋·陈允平,客愁都在斜阳外,凭阑桂香吹晚。乱叶蝉哀,寒汀鹭泊,离绪并刀难剪。牙屏半掩。渐尘扑冰纨,浪收云簟。露入征衣,满襟秋思付诗卷。还思前度问酒,凤楼...
-
塞垣春·草碧铺横野
古诗《塞垣春·草碧铺横野》宋·陈允平,草碧铺横野。带暝色、归鞍卸。烟葭露苇,满汀鸥鹭,人在图画。渐一声雁过南楼也。更细雨、时飘洒。念徽容、都销瘦,漫将纨素描写。临镜理残妆,依然是...
-
瑞龙吟·长安路
古诗《瑞龙吟·长安路》宋·陈允平,长安路。还是燕乳莺娇,度帘迁树。层楼十二阑干,绣帘半卷,相思处处。漫凭伫。因念彩云初到,琐窗琼户。梨花犹怯春寒,翠羞粉怨,尊前解语。空有章台...
-
木兰花慢·赋牡丹
古诗《木兰花慢·赋牡丹》宋·陈允平,杜鹃声渐老,过花信、几番风。爱翠幄笼晴,文梭扬暖,阑槛青红。新妆步摇未稳,捧心娇、乍入馆娃宫。消得金壶万朵,护风帘幄重重。匆匆。少小忆相逢。...
-
少年游·兰屏香暖
古诗《少年游·兰屏香暖》宋·陈允平,兰屏香暖,松醪味滑,湖蟹荐香橙。雁宇秋高,凤台人远,明月自吹笙。轻寒剪剪生襟袖,银漏渐催更。暗忆年时,桂风庭院,笑并玉肩行。
-
过秦楼·寿建安使君谢右司
古诗《过秦楼·寿建安使君谢右司》宋·陈允平,谷雨收寒,茶烟扬晓,又是牡丹时候。浮龟碧水,听鹤丹山,彩屋幔亭依旧。和气缥缈人间,满谷红云,德星呈秀。向东风种就,一亭兰茁,玉香初茂。遥想曲...
-
摸鱼儿·寿叶制相
古诗《摸鱼儿·寿叶制相》宋·陈允平,过重阳、晚香犹耐,江城风露初峭。梅花已索巡檐笑,春入数枝红小。寒恁早。正帘卷苍云,和气生芝草。金虬篆袅。喜人乐丰年,波澄瀚海,星斗焕牙纛。家...
-
木兰花慢·丙辰寿叶制相
古诗《木兰花慢·丙辰寿叶制相》宋·陈允平,江南春信早,问谁是、百花魁。过揽桂褰蓉,纫兰采菊,独许寒梅。阳和渐回涧底,向水西、先放一枝开。潇洒纤琼瘦玉,化工月剪云裁。诗催。付与雪襟怀。...
-
玉楼春·西园斗结秋千了
古诗《玉楼春·西园斗结秋千了》宋·陈允平,西园斗结秋千了,日漾游丝烟外袅。小桥杨柳色初浓,别院海棠花正好。粉墙低度莺声巧,薄薄轻衫宜短帽。便拚日日醉芳菲,未必春风留玉貌。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
茅苇
古诗《茅苇》宋·陈允平,白苇黄茅几断魂,数家鸡犬不相闻。江南多少朱门闭,桑柘春深绿似云。
-
宿大慈山悟真观
古诗《宿大慈山悟真观》宋·陈允平,终南道士学弹琴,门外松萝锁翠阴。濒海八龙朝出洞,隔山群鹿夜归林。琪花过雨金风澹,玉树笼烟璧月沉。三十六坛钟鼓寂,云璈声接步虚音。
-
迎春乐·依依一树多情柳
古诗《迎春乐·依依一树多情柳》宋·陈允平,依依一树多情柳。都未识行人手。对青青、共结同心就。更共饮、旗亭酒。褥上芙蓉铺软绣。香不散、彩云春透。今岁又相逢,是燕子、归来后。
-
山中吟·其三
古诗《山中吟·其三》宋·陈允平,日出华山阳,月出庐山岗。巫山云漠漠,雁山烟苍苍。
-
人日即事
古诗《人日即事》宋·陈允平,春寒犹拨地炉灰,门巷萧条客不来。特有落梅三四点,晚风吹上石棋台。
-
西河·形胜地
古诗《西河·形胜地》宋·陈允平,形胜地。西陵往事重记。溶溶王气满东南,英雄闲起。凤游何处古台空,长江缥缈无际。石头城上试倚。吴襟楚带如系。乌衣巷陌几斜阳,燕闲旧垒。后庭玉树...
-
补陀山
古诗《补陀山》宋·陈允平,茫茫东海东,古洞石玲珑。蓬岛三山近,华夷一水通。鱼龙多变化,日月自虚空。此境元非幻,人心隐显中。
-
少年游·斜阳冉冉水边楼
古诗《少年游·斜阳冉冉水边楼》宋·陈允平,斜阳冉冉水边楼。珠箔水晶钩。拍点红牙,箫吹紫玉,低按小梁州。双鸾已误青楼约,谁伴月中游。倦蝶残花,寒螀落叶,长是替人愁。
-
仲冬南楼野望
古诗《仲冬南楼野望》宋·陈允平,绣幕香温生暮寒,淡烟漠漠水漫漫。吟残庾岭梅千树,梦绕湘江竹万竿。风卷乱鸦栖古塔,雪迷孤雁落前滩。一声玉笛人何所,更上南楼独倚栏。
-
霜天晓角·玄霜绛雪
古诗《霜天晓角·玄霜绛雪》宋·陈允平,玄霜绛雪,散作秋林缬。昨夜西风吹过,最好是、睡时节。香绝。高处折。中秋还有月。此际人间天上,是两个、广寒阙。