-
醉桃源·金闺平帖被青青
古诗《醉桃源·金闺平帖被青青》宋·陈允平,金闺平帖被青青,宝街球路绫。晓风吹枕泪成冰,梅梢霜露零。金鸭暖,宝熏腾,晴窗粘冻蝇。梦魂空趁断云行,江山千里程。
-
采桑行
古诗《采桑行》宋·陈允平,妾本秦罗敷,家住曲江曲。门前杨柳青,春风啼布谷。树头桑初芽,家家蚕始浴。相呼出采桑,采桑如采玉。屈曲回高枝,攀条剪柔绿。朝晴采桑南,暮雨采桑...
-
蝶恋花·墙外秋千花影后
古诗《蝶恋花·墙外秋千花影后》宋·陈允平,墙外秋千花影后。环兽金悬,暗绿笼朱牖。为怯轻寒犹殢酒。同心共结怀纤手。粉袖盈盈香泪透。蹙损双眉,懒画遥山秀。柔弱风条低拂首。渭城歌舞春如旧。
-
红罗袄·别来书渐少
古诗《红罗袄·别来书渐少》宋·陈允平,别来书渐少,家远梦徒归。念去燕来鸿,愁随秋到,旧盟新约,心与天知。楚江上、木落林稀。西风尚隔心期。水阔草离离。更皓月、照影自伤悲。
-
菩萨蛮·银城远枕清江曲
古诗《菩萨蛮·银城远枕清江曲》宋·陈允平,银城远枕清江曲,汀洲老尽蒹葭绿。君上木兰舟,妾愁双凤楼。角声何处发,月浸溪桥雪。独自倚阑看,风飘襟袖寒。
-
浣溪沙·睡起朦腾小篆香
古诗《浣溪沙·睡起朦腾小篆香》宋·陈允平,睡起朦腾小篆香,素纨轻度玉肌凉,竹深荷净少炎光。雨过乱蝉嘶古柳,日斜双鹭立闲塘。更将心事自商量。
-
齐天乐·南屏晚钟
古诗《齐天乐·南屏晚钟》宋·陈允平,赤阑桥畔斜阳外,临江暮山凝紫。戏鼓才停,渔榔乍歇,一片芙蓉秋水。余霞散绮。正银钥停关,画般催舣。鱼板敲残,数声初入万松里。坡翁诗梦未老,翠微...
-
玉楼春·东风跃马长安道
古诗《玉楼春·东风跃马长安道》宋·陈允平,东风跃马长安道,一树樱桃花谢了。别来千里梦频归,醉里五更愁不到。江南两岸无名草。雨遍莓苔生嫩葆。玉楼人远绿腰闲,帘幕深沈双燕老。
-
清风阁
古诗《清风阁》宋·陈允平,巍巍楹槛逼星河,城上阑干野色多。天目水分波浩渺,大湖山点石嵯峨。罗窗夜气吹银烛,翠箔秋声动玉珂。我欲乘空呼列子,月明何处起蘋歌。
-
吴山雪霁
古诗《吴山雪霁》宋·陈允平,九天宫阙春风满,陆地楼台夜月寒。铁笛一声吹雁落,片云不到玉阑干。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
青龙渡头
古诗《青龙渡头》宋·陈允平,天阔雁飞飞,淞江鲈正肥。柳风欺客帽,松露湿僧衣。塔影随潮没,钟声隔岸微。不堪回首处,何日可东归。
-
台上
古诗《台上》宋·陈允平,客舍新移近鲁台,翛然一榻少尘埃。丁宁黄耳休惊吠,不是闲人定不来。
-
避暑
古诗《避暑》宋·陈允平,避暑入林扃,同僧坐竹亭。鸟飞晴地影,龙挂雨天形。扫叶铺椰簟,临流注石瓶。更无尘迹到,日落梦初醒。
-
观弈象棋
古诗《观弈象棋》宋·陈允平,阵势频分合,机锋互应酬。马飞关塞月,炮落汉天秋。不问知心友,翻成敌面仇。谁能劳胜负,独立大江流。
-
琐窗寒·禁烛飞烟
古诗《琐窗寒·禁烛飞烟》宋·陈允平,禁烛飞烟,东风插柳,万家千户。梨花院落,数点弄晴纤雨。傍秋千、红云半湿,画帘燕子商春语。数十年南北,西湖倦客,曲江行旅。日暮。花深处。对修竹...
-
柳梢青·片片花飞
古诗《柳梢青·片片花飞》宋·陈允平,片片花飞。风前疏树,雪后残枝。刬地多情,带将明月,来伴书帏。岁寒心事谁知。向篱落、微斜半敧。添得闲愁,酒将阑处,吟未成时。
-
柳梢青·沁月凝霜
古诗《柳梢青·沁月凝霜》宋·陈允平,沁月凝霜。精神好处,曾悟花光。带雪煎茶,和冰酿酒,聊润枯肠。看花小立疏廊。道是雪、如何恁香。几度巡檐,一枝清瘦,疑在蓬窗。
-
思佳客·压鬓钗横翠凤头
古诗《思佳客·压鬓钗横翠凤头》宋·陈允平,压鬓钗横翠凤头,玉柔春腻粉香流。红酣醉靥花含笑,碧翦颦眉柳弄愁。偏婀娜,太温柔。水情云意两绸缪。佯羞不顾双飞蝶,独背秋千傍画楼。
-
西平乐慢·泛梗飘萍
古诗《西平乐慢·泛梗飘萍》宋·陈允平,泛梗飘萍,入山登陆,迢递雾迥烟赊。漠漠蒹葭,依依杨柳,天涯总是愁遮。叹寂寞尘埃满眼,梦逐孤云缥缈,春潮带雨,鸥迎远溆,雁别平沙。寒食梨花素约...
-
思佳客·锦幄沉沉宝篆残
古诗《思佳客·锦幄沉沉宝篆残》宋·陈允平,锦幄沉沉宝篆残,惜春舞语凭阑干。庭前芳草空惆怅,帘外飞花自往还。金屋静,玉箫闲。一尊芳酒驻红颜。东风落尽荼コ雪,满院清香夜不寒。