-
题淮阴侯庙十首·其二
古诗《题淮阴侯庙十首·其二》宋·邵雍,据立大功非不智,复贪王爵似专愚。造成四百年炎汉,才得安宁反受诛。
-
和闲来
古诗《和闲来》宋·邵雍,以身观万物,万物理非遥。马为乘多瘦,龟因灼苦焦。能言谢鹦鹉,易饱过鹪鹩。伊洛好烟水,愿同渔与樵。
-
同诸友城南张园赏梅·其四
古诗《同诸友城南张园赏梅·其四》宋·邵雍,红日坠时情更切,玉山颓处兴还深。攀条时拣繁枝折,不插满头辜此心。
-
秋游六首·其六
古诗《秋游六首·其六》宋·邵雍,霜天寥落思无穷,不奈楼高逼望中。四面溪山徒满目,九秋宫殿自危空。云横远峤千寻直,霞乱斜阳数缕红。无限伤情言不到,共谁开口向西风。
-
和商洛章子厚长官早梅四首·其一
古诗《和商洛章子厚长官早梅四首·其一》宋·邵雍,只应王母专轻巧,剪碎天边乱白云。无限清香与清艳,樽前饫享尽输君。
-
所感吟
古诗《所感吟》宋·邵雍,人生无定准,事体有多端。客宦危疑处,家书子细看。既曾忧险阻,方信喜平安。男子平生事,须于痛定观。
-
偶得吟
古诗《偶得吟》宋·邵雍,人间事有难区处,人间事有难安堵。有一丈夫不知名,静中只见闲挥麈。
-
幽明吟
古诗《幽明吟》宋·邵雍,明有日月,幽有鬼神。日月照物,鬼神依人。明由物显,幽由人陈。人物不作,幽明何分。
-
七国
古诗《七国》宋·邵雍,七国纵横事可明,苏张得路信非平。当初天下如何尔,市井之人为正卿。
-
治心吟
古诗《治心吟》宋·邵雍,心亲于身,身亲于人。不能治心,焉能治身。不能治身,焉能治人。
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
解字吟
古诗《解字吟》宋·邵雍,人言为信,日月为明。止戈为武,羔美为羹。
-
摄生吟
古诗《摄生吟》宋·邵雍,握固如婴儿,作气如壮士。二者非自然,皆出不容易。心为身之主,志者气之帅。沉珠于深渊,养自己天地。
-
题范忠献公真
古诗《题范忠献公真》宋·邵雍,范邵居洛阳,希夷居华山。陈邵为逸人,忠献为显官。邵在范之后,陈在范之前。三人貌相类,两人名相连。
-
四者吟
古诗《四者吟》宋·邵雍,目时然后视,耳时然后听。口时然后言,身时然后行。前不见厚禄,后不见重兵。惟其义所在,安知利与名。
-
治乱吟
古诗《治乱吟》宋·邵雍,财利为先,笔舌用事。饥馑相仍,盗贼蜂起。孝悌为先,日月长久。时和岁丰,延年益寿。
-
好恶吟
古诗《好恶吟》宋·邵雍,恶死好生,去害就利。天下之人,其情无异。
-
春暮答人吟
古诗《春暮答人吟》宋·邵雍,相违经岁意何如,漫说为邻德不孤。咫尺洛阳春已尽,过从能忆旧时无。
-
种谷吟
古诗《种谷吟》宋·邵雍,农家种谷时,种禾不种莠。奈何禾未荣,而见莠先茂。莠若不诛锄,禾亦未成就。又况雨霈时,沾及恩一溜。
-
善赏花吟
古诗《善赏花吟》宋·邵雍,人不善赏花,只爱花之貌。人或善赏花,只爱花之妙。花貌在颜色,颜色人可效。花妙在精神,精神人莫造。
-
偶书·其一
古诗《偶书·其一》宋·邵雍,美食无使餍,餍则不能受。善人无使倦,倦则不能久。官小拜人喜,官高拜人耻。官职自外来,中心何若此。