-
广寿寺
古诗《广寿寺》宋·谢逸,学道护心城,养生戒眉斧。静知世味薄,老惬野僧语。散步给孤园,邀我会心侣。尘清不眯眼,境静可冰暑。莲社宗远公,竹溪仰巢父。此道不异世,今人岂愧...
-
寄徐师川戏效其体
古诗《寄徐师川戏效其体》宋·谢逸,不见徐侯久,梦绕西山阳。斯人天下士,秀拔无等双。捉麈望青天,意气吞八荒。平生学古功,胸次罗典章。商略造理窟,清论排风霜。弄笔有佳思,哦诗怀漫...
-
春词·其五
古诗《春词·其五》宋·谢逸,院落帘垂春日长,嫩晴天气牡丹香。细看玉面天然白,不及姚家宫样黄。
-
寄隐居士
古诗《寄隐居士》宋·谢逸,先生骨相不封侯,卜居但得林塘幽。家藏玉唾几千卷,手校韦编三十秋。相知四海孰青眼,高卧一庵今白头。襄阳耆旧节独苦,只有庞公不入州。
-
西江月·代人上许守生日
古诗《西江月·代人上许守生日》宋·谢逸,滴滴金盘露冷,萧萧玉宇风清。长庚入梦晓窗明。淡月微云耿耿。松竹五峰秋色,笙歌三市欢声。华堂开宴拥娉婷。天上人间共庆。
-
西江月·木芙蓉
古诗《西江月·木芙蓉》宋·谢逸,晓艳最便清露,晚红偏怯斜阳。移根栽近菊花傍。蜀锦翻成新样。坐客联挥玉麈,歌词细琢琼章。从今故事记溪堂。岁岁携壶共赏。
-
和智伯绝句·其三
古诗《和智伯绝句·其三》宋·谢逸,黄四娘家花有声,杜陵野老最关情。恐遭江上春风恼,岂是哦诗太瘦生。
-
王立之园亭七咏·其一·顿有亭
古诗《王立之园亭七咏·其一·顿有亭》宋·谢逸,富贵幻天机,饥寒撼关楗。参前横利害,俗眼青白眩。苏黄两玉人,落笔传九县。向来窜遐荒,弃捐若秋扇。王侯介如石,乃心不可转。投之古锦囊,不遗俗子...
-
王立之园亭七咏·其六·载酒堂
古诗《王立之园亭七咏·其六·载酒堂》宋·谢逸,平生扬子云,识字造奇古。时有好事人,载酒问训诂。君乃贵公子,趣向亦如许。读书如鸡鸣,勤不乱风雨。亦有问字客,携壶就君语。君初不作难,应答了无...
-
寄洪龟父戏效其体·其一
古诗《寄洪龟父戏效其体·其一》宋·谢逸,落落匡山老,晴江莹眉宇。问道崆峒墟,枯槎泛江浒。归欤谢远游,曲肱卧环堵。磅礴万物表,动植见吞吐。曜灵旋磨蚁,四气遽如许。咄咄千载事,俯仰变今...
热门广告位招商中
请联系管理投放广告!
-
吴子珍家分韵咏席上果探得橘子以橘字为韵
古诗《吴子珍家分韵咏席上果探得橘子以橘字为韵》宋·谢逸,巴邛清霜后,独馀两大橘。一朝剖而食,四老欣然出。乃知避世士,退藏务深密。吾邦富此果,味不数萍实。
-
亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其二
古诗《亡友潘邠老有满城风雨近重阳之句今去重阳四日而风雨大作遂用邠老之句广为三绝句·其二》宋·谢逸,满城风雨近重阳,不见修文地下郎。想得武昌门外柳,垂垂老叶半青黄。
-
王立之园亭七咏·其三·大裘轩
古诗《王立之园亭七咏·其三·大裘轩》宋·谢逸,小人拙生事,三冬卧无帐。忍寒东窗底,坐待朝曦上。徐徐晨光晞,稍稍气血畅。薰然四体和,恍若醉春酿。此法秘勿传,不易车百两。君胡得此法,开轩亦东...
-
文美约游南湖戏作绝句·其一
古诗《文美约游南湖戏作绝句·其一》宋·谢逸,疏疏小雨阁春云,步屧轻便不涴尘。湖上沙鸥莫惊顾,吾曹岂是觅鱼人。
-
梨花已谢戏作二诗伤之·其一
古诗《梨花已谢戏作二诗伤之·其一》宋·谢逸,冷香消尽晚风吹,脉脉无言对落晖。旧日郭西千树雪,今随蝴蝶作团飞。
-
再用前韵
古诗《再用前韵》宋·谢逸,我家端无一囊钱,肮脏赵生门可倚。黄绶丛中识君面,眼前如见曲阜履。兴来曳杖叩斋扉,清坐焚香淡如水。有时造语出瑰奇,要令墨客皆风靡。仰观乔木俯流...
-
端午绝句二首·其二
古诗《端午绝句二首·其二》宋·谢逸,病臂懒缠长命缕,破衣羞带赤灵符。樽中有酒不得醉,忆著三闾屈大夫。
-
夏夜杂兴·其三
古诗《夏夜杂兴·其三》宋·谢逸,蚯蚓本微虫,托生在泥滓。饮泉食槁壤,既饱鸣自恣。躯小无他肠,气尽声乃止。虽无招忧累,奈何聒吾耳。
-
彩烟山
古诗《彩烟山》宋·谢逸,吾闻沃洲天姥间,又有彩烟之高山。山上之冈三十里,平视天姥浮青鬟。其中隐者吾所羡,身世长与浮云闲。种术可疗九州疾,种稻自给千家餐。橘柑枣栗与桑...
-
汪文彬载酒率诸人过予溪堂观芝草以煌煌灵芝一年三秀为韵探得煌字
古诗《汪文彬载酒率诸人过予溪堂观芝草以煌煌灵芝一年三秀为韵探得煌字》宋·谢逸,天瑞必应诚,和气可致祥。我如拆袜线,平生无寸长。胡为蓬荜下,灵芝秀煌煌。诸人喜事者,载酒来溪堂。环观三叹息,作诗助揄扬。似闻天道远,吉凶命靡...